به گزارش پایگاه خبری و رسانه ای حوزه های علمیه خواهران، یکی از قیام های بزرگ که مقدمه پیروزی انقلاب اسلامی گردید قیام خونین ۱۷ شهریور سال ۵۷ بود که بدون شک زنان در این قیام مقدس نقش ارزنده و بسزایی را داشته‌اند.

تاریخ روایت می‌کند که زنان از همان اولین ساعات، راهی میدان شهدا( ژاله سابق) شدند و در این میان زن‌هایی حضور داشتند که بچه‌های خواب‌آلود خود را از رختخواب‌های گرم خود بیرون کشیده، به آغوش گرفته بودند و به طرف میدان ژاله در حرکت بودند، کودکان چهار پنج ساله که می‌توانستند راه بروند، با چشم‌های خوب‌آلود در حالی که رمقی برای راه رفتن نداشتند، دست در دست مادران خود، در حرکت بودند.

در این قیام چه بسیار زنانی که بی‌همسر، بی‌پدر، بی‌فرزند و بی‌برادر شدند و یا خود شهید شدند و پس از این قیام بود که حضرت امام(ره) از آنان با لقب «شیرزنان» یاد کردند.

در عصر پهلوی بزرگترین ظلم و ستم در حق زنان روا شد، آن ها دریافته بودند که زن در جامعه نقش انتقال‌دهنده فرهنگ را بر عهده دارد و برای تغییر یا به‌انحطاط‌کشیدن فرهنگ، اول باید زن را منحرف کرد و به انحطاط کشید کم‌کم زن به مثابه یک شی‌ء تلقی شد؛ که هم خود او قابل فروش بود و هم چاپ عکس او روی کالا، به فروش تولیدات کمک می‌کرد اما آیا شخصیت زن ایرانی این بود؟

از طرفی جامعه ما مسلمان بود. زن مسلمان ایرانی می‌خواست در انتخاب خود مستقل باشد؛ چراکه او خودش را وابسته به یک تاریخ، فرهنگ، مذهب و جامعه‌ای می‌دانست که روح و سرمایه‌اش را از اسلام گرفته بود؛ لذا این زن وقتی در این جامعه می‌خواست خودش را بسازد و خودش باشد، نمی‌توانست از اسلام بی‌نیاز و نسبت به آن بی‌تفاوت باشد بنابراین زن ایرانی از آن قالب فرمایشی و عروسکی بیرون آمد و در نهایت خویشتن گمشده خویش را یافت و به همان زن قهرمان و حماسی ایران تبدیل گردید.

در کنار دو الگوی زن مدرن غربگرا و زن سنتی، قشری اساسی در میان زنان تشکیل شد که خواهان غربگرایی نبود اما درعین‌حال تحصیل‌کرده بود و کار می‌کرد که این قشر جدید کاملا سیاسی بود، احساسات ضدغربی داشت و فرآیند نوگرایی به شکل زمان شاه را امپریالیستی می‌دانست و مبارزه علیه زن غرب‌زده بخشی از مبارزه آنها بود.

این قشر از زنان نهایتا به خیل طرفداران انقلاب اسلامی پیوستند، تمامی عوامل، درکل به سیاسی‌شدن توده عظیمی از زنان منجر شدند و ازاین‌طریق محیط مناسبی برای شرکت زنان در فرآیند انقلاب اسلامی فراهم گردید.

امروزه نیز زنان ما همچنان در سنگرهای انقلاب و نظام اسلامی در عرصه‌های علمی، اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و... همراه با مردان به فعالیت می‌پردازند اما دشمنان همچنان با رسانه‌های ماهواره‌ای و مجازی در بوق و کرنا می‌کنند که انقلاب اسلامی ارزشی برای زنان قائل نبوده و نیست!

در واقع دشمنان می‌دانند و پی برده‌اند به اینکه زنان کشور ما در ساختن آینده کشور نقش برجسته و بسزایی داشته و دارند و لذا در تلاش هستند با جنگ نرم و جنگ رسانه‌ای زنان ما را به سبک و الگوی زندگی مادی غربی و منهای حجاب سوق دهند تا بلکه آنها در آینده به بهانه مطالبه آزادی‌های غربی خود به عنوان سربازان پیاده‌نظام دشمن موقعیت نظام جمهوری اسلامی را به خطر بیندازند و دیگر مانند دوران پیروزی انقلاب اسلامی، دارای روحیه انقلابی و شهادت طلبی نباشند که متأسفانه زنگ خطر آن در قالب بی‌حجابی و بی‌حیایی در کشور خیلی وقت است به صدا درآمده که جا دارد مسئولان ذیربط فکری بحال این قضیه نمایند.

ما باید دوباره تاریخ را مرور بکنیم، باید به دیگران نیز بگوییم و باید جهاد تبیین نماییم که زنان ۱۷ شهریوری ما چه کسانی بودند و چه فداکاریهای بزرگی برای پیروزی انقلاب اسلامی و پیروزی در جنگ تحمیلی انجام داده‌اند. روحیه ۱۷ شهریوری باید در زنان کشور ما گسترش و تقویت یابد. انقلابی شدن سهل است اما انقلابی ماندن هنر است!

انتهای پیام/