به گزارش پایگاه خبری و رسانه‌ای حوزه‌ها علمیه خواهران، محققان دریافتند زنان در مقایسه با مردان، خواب کمتری دارند، بیدارشدن‌های مکررتری را تجربه می‌کنند و کیفیت خوابشات کاهش یافته است.

این نتیجهٔ مطالعه جدیدی روی موش‌ها است و محققان این تفاوت‌ها را ناشی از عوامل زیست‌شناختی می‌دانند و نه سبک زندگی؛ و آن را احتمالاً مرتبط با هورمون‌های استرس و نقش‌های تکاملی می‌دانند و این یافته‌ها چالشی جدی برای دهه‌ها تحقیقات خواب و پزشکی است که اغلب اطلاعات اختصاصی زنان را نادیده می‌گرفته است.

این مطالعه اهمیت استفاده از داده‌های هر دو جنس در تحقیقات را برای اطمینان از نتایج دقیق برجسته می‌کند؛ به‌ویژه هنگام کار بر روی درمان‌های اختلالات مرتبط با خواب، دانشمندان امیدوارند این مطالعه منجر به بازنگری تحقیقات گذشته و بازاندیشی در روش‌هایی شود که تاکنون ویژگی‌های اختصاصی زنان را حذف می‌کرده‌اند.

جزئیات بیشتر تحقیق

یافته‌های این تحقیق که توسط محققان دانشگاه کلرادو انجام گرفته، در مجله «گزارش‌های علمی» (Scientific Reports) منتشر شده و نشان‌دهنده عوامل احتمالی تفاوت‌های خواب میان زنان و مردان است.

این یافته‌ها می‌تواند پیامدهای گسترده‌ای برای تحقیقات زیست‌پزشکی داشته باشد که در طول دهه‌ها، عمدتاً بر مردان متمرکز بوده است. راچل رو، استاد فیزیولوژی تطبیقی و مدیر ارشد این مطالعه می‌گوید؛ در انسان‌ها، الگوهای خواب مردان و زنان متفاوت است که اغلب به عوامل سبک زندگی و نقش‌های مراقبتی نسبت داده می‌شود اما نتایج ما نشان می‌دهد که عوامل زیست‌شناختی احتمالاً نقش مهم‌تری در ایجاد این تفاوت‌ها در خواب دارند که پیش از این تشخیص داده نمی‌شد.

نتایج غیردقیق تحقیقات به علت بی‌توجهی به تفاوت‌های جنسیتی

تحقیقات خواب در سال‌های اخیر با شتاب فراوانی پیش رفته است و هزاران مطالعه حیوانی به بررسی این موضوع پرداخته‌اند که چگونه کمبود خواب خطر ابتلا به بیماری‌هایی مانند دیابت، چاقی، آلزایمر و اختلالات سیستم ایمنی را افزایش می‌دهد و همچنین اینکه چگونه این بیماری‌ها بر خواب تأثیر می‌گذارند.

در این میان، موش‌ها اغلب اولین حیواناتی بوده‌اند که برای آزمایش کارایی داروهای جدید، از جمله داروهای خواب، و بررسی عوارض جانبی آنها مورد استفاده قرار می‌گیرند اما مطالعه حاضر پیشنهاد می‌کند که بسیاری از این نتایج ممکن است به دلیل کمبود نمونه‌های زنان در طی تحقیقات، دچار انحراف شده باشند.

گرانت مانینو، نویسنده اصلی مقاله می‌گوید؛ در واقع، ما دریافتیم که رایج‌ترین نژاد موش مورد استفاده در تحقیقات زیست‌پزشکی، ویژگی‌های خوابیدنش وابسته به جنسیت است و عدم توجه مناسب به این تفاوت‌های جنسیتی می‌تواند به راحتی منجر به تفسیرهای نادرست از داده‌ها شود.

این موضوع باید خیلی زودتر کشف می‌شد

تحقیقات نشان داده که تبعیض جنسیتی همچنان وجود دارد و می‌تواند پیامدهای جدی داشته باشد، محققان دریافتند اگر زنان در نمونه‌های تحقیقاتی کمتر نمایندگی شوند، داروهایی که برای آنها مؤثرترند ممکن است ناکارآمد به نظر برسند و یا عوارض جانبی که بیشترین تأثیر را بر آنها می‌گذارد، نادیده گرفته شوند.

راچل رو می‌گوید؛ شگفت‌انگیزترین یافته اینجا این نیست که موش‌های نر و ماده متفاوت می‌خوابند.

شگفت‌انگیز این است که تا کنون کسی به طور دقیق این موضوع را نشان نداده بود. ما باید این را خیلی پیش‌تر از سال ۲۰۲۴ می‌دانستیم.

انتهای پیام/