به گزارش پایگاه خبری و رسانه‌ای حوزه‌های علمیه خواهران، خانواده به‌عنوان اولین و مهم‌ترین نهاد اجتماعی، نقش بسزایی در شکل‌گیری شخصیت و رفتار فرزندان دارد.

در حالی‌ که روابط خانوادگی سالم و مثبت می‌تواند بستری مناسب برای رشد و شکوفایی فرزندان فراهم کند، روابط ناسالم و مخرب می‌تواند منجر به بروز مشکلات رفتاری، انحرافات و آسیب‌های روانی در آن‌ها شود.

عدم ابراز محبت، عدم توجه به نیازهای عاطفی و روانی فرزندان و ایجاد فضایی سرد و بی‌روح در خانواده می‌تواند باعث احساس تنهایی، بی‌ارزشی و کمبود در فرزندان شود که متأسفانه برخی از فرزندان مسئولان یا همان آقازاده ها به دلیل حضورنداشتن مستمر والدین در کنارشان دچار سردرگمی می‌شوند و دچار انحرافات اخلاقی و مالی می‌شوند.

شاید بتوان گفت فقدان قوانین و مقررات مشخص و پایدار در خانواده، عدم قاطعیت والدین به دلیل حضورنداشتن در اجرای قوانین و وجود تبعیض در رفتار با فرزندان می‌تواند باعث سردرگمی و همان انحرافات شوند و این امر می‌تواند آن‌ها را به سمت شکستن قوانین و مقررات در جامعه و بروز رفتارهای انحرافی سوق دهد، همچنین عدم نظارت کافی برخی مسئولان به دلیل مشغله زیاد بر فعالیت‌های فرزندان، عدم اطلاع از دوستان و ارتباطات آن‌ها و عدم کنترل بر استفاده آن‌ها از رانت‌های پدر یا مادر می‌تواند آن‌ها را در معرض خطرات و آسیب‌های مختلف قرار دهد زیرا آقازادگی و رفتارهای مسئله‌ساز منسوب به فرزندان برخی مسئولین، همواره یکی از موضوعات بحث‌برانگیز در جامعه بوده است.

امان‌الله قرایی جامعه‌شناس درباره مشکلات رفتاری آقازاده‌ها گفت: قطعاً تربیت خانوادگی نقش مهمی ایفا می‌کند. کمبود وقت والدین به دلیل مشغله‌های کاری، عدم نظارت کافی، نبود الگوهای رفتاری مناسب در خانواده که متأسفانه در برخی موارد شاهد آن هستیم می‌توانند زمینه‌ساز بروز مشکلاتی در فرزندان شوند. ببینید، فرزندان مسئولین به دلیل جایگاه خانوادگی خود، در معرض تجربیات و فرصت‌هایی قرار می‌گیرند که برای سایر جوانان فراهم نیست. این فرصت‌ها می‌توانند سازنده باشند، اما درعین‌حال، آسیب‌زا نیز باشند. دسترسی آسان به ثروت و قدرت، احساس مصونیت از قانون، قرارگرفتن در معرض تملق و چاپلوسی که متأسفانه در اطراف مسئولین و خانواده‌هایشان بسیار دیده می‌شود می‌توانند باعث شوند که این افراد از واقعیت‌های جامعه دور شوند و دچار انحراف شوند.

وی مطرح کرد: قطعاً وقتی فرد احساس کند که به دلیل موقعیت خانوادگی خود، می‌تواند هر کاری انجام دهد و کسی پاسخگویش نخواهد بود، احتمال بروز رفتارهای انحرافی افزایش پیدا می‌کند. متأسفانه، در برخی موارد شاهد بوده‌ایم که فرزندان مسئولین از موقعیت خانوادگی خود برای سوءاستفاده های مالی، رانت‌خواری و رفتارهای غیرقانونی دیگر استفاده کرده‌اند. این مسئله نه‌تنها باعث آسیب به جامعه می‌شود، بلکه اعتماد عمومی را نیز خدشه‌دار می‌کند.

قرایی بیان کرد: درست که تربیت فرزند و محور خانواده مادر است اما آن آقای وزیر یا نماینده مجلس که این‌قدر سرش شلوغ است که نمی‌تواند ساعتی را برای خانواده به‌خصوص فرزند خود بگذارد اصلی‌ترین مشکل را برای خانواده ایجاد می‌کند.

وی ادامه داد: بدسرپرستی که در عوام جامعه گفته می‌شود به این مسئول هم تلقی خواهد شد زیرا این افراد هیچ کنترل، نظارت هماهنگی را با خانواده خود ندارند.

باتوجه‌به آنچه گفته شد، می‌توان نتیجه گرفت که مسئله «آقازادگی» و انحرافات منتسب به فرزندان مسئولین، ریشه در عوامل متعددی دارد. کمبود توجه و نظارت والدین به دلیل مشغله‌های کاری، دسترسی آسان به ثروت و قدرت، احساس مصونیت از قانون و نبود الگوهای رفتاری مناسب در خانواده، از جمله این عوامل هستند، بنابراین، برای مقابله با این مسئله، نیازمند رویکردی جامع و چندوجهی هستیم.

از یک سو، مسئولین باید به اهمیت نقش خود به‌عنوان الگوهای رفتاری برای فرزندانشان پی ببرند و زمان کافی را برای تربیت و نظارت بر آن‌ها اختصاص دهند. از سوی دیگر، جامعه باید با فساد، رانت‌خواری و بی‌عدالتی مبارزه کند و فضایی سالم و پویا برای رشد و شکوفایی همه جوانان، فارغ از جایگاه خانوادگی‌شان، فراهم آورد.

انتهای پیام/