به گزارش پایگاه خبری و رسانه ای حوزه های علمیه خواهران، خانم حلوائیان در نشستی که در مدرسه علمیه ریحانه النبی(س) سنندج برگزار شد، با نگاهی کوتاه به واقعه عاشورا گفت: انسان با موارد متعدد از تربیت ها و شگفتی و امور خارق‌العاده مواجه می‌شود. یکی از این شگفتی‌ها، اصحاب و یارانی هستند که در میدان کربلا نقش‌آفرینی کردند.

استاد مدرسه علمیه ریحانه النبی (س) سنندج، در ادامه افزود: سلوک همراه با بلا و سختی، باعث ایجاد ظرفیت رشد و ظهور رحمت الهی در وجود آنها شده است، ویژگی‌های آنان آن‌چنان برجسته و ممتاز است که امام حسین(ع) در جمله‌ای فرمودند: من اصحاب و یارانی بهتر از یاران خود ندیده‌ام و اهل بیت(ع) و خاندانی باوفاتر و صدیق‌تر از اهل بیت(ع) خود سراغ ندارم.

وی اظهار داشت: این برجستگی تنها مختص به مردان نیست، بلکه در زنان و حتی کودکان نیز این ویژگی‌ها وجود دارد. یک نمونه عالی از نوجوانان کربلا قاسم‌ابن‌الحسن(ع) است، که در شب عاشورا به خوبی تربیت عالی خود را به نمایش گذاشت و نشان داد که تربیت شده خاندان رسالت و نبوت است. او به آن درجه از کمال رسیده بود که شهادت در راه خدا را شیرین‌تر از عسل می‌دانست. بدیهی است که ادب و معرفت بالای او نتیجه تربیت عالی خانواده است.

استاد حوزه تاکید کرد: یکی از درس‌ها و نکته‌هایی که باید از حادثه کربلا گرفت، همین فنون صحیح تربیت است که امروزه برای جامعه و نسل‌های آن گوهری دست نیافتنی شده‌است.

خانم حلواییان در بخش دیگری از سخنان خود ضمن اشاره به اینکه ابتلائات در ایجاد ظرفیت رشد و ظهور رحمت الهی نقش بسزایی دارد، گفت: ابتلائات انسان‌ها متفاوت است، برخی ابتلائات به‌اندازۀ وجود خود آدم‌هاست و حداکثر می‌تواند خود او را رشد دهد؛ ظرفیت رشد چنین ابتلائاتی محدود است؛ ابتلائاتی همچون بیماری‌، فقر، گرفتاری‌، ‌ابتلا به خوف و ابتلا به نقص در ثمرات و انفس. این ابتلائات به‌اندازۀ ظرفیتی که دارند، انسان را رشد می‌دهند و بیش از این نمی‌توانند در او تحرک ایجاد کنند.

وی نوع دیگر ابتلائات را ابتلائاتی دانست که ظرفیت رشد آن‌ها تنها محدود به شخص مؤمن نیست، بلکه ظرفیت دستگیری و هدایت دیگران را نیز دارند، انسان‏هایی هستند که بلاءشان علاوه بر اینکه خود آن‌ها را سالک و مقرب می‏ کند، می‏ تواند دیگران را هم به مقصد برساند؛ اولیاء خدا معمولاً این‏گونه هستند.

استاد حوزه توجه به کمک خواهی امام معصوم(ع) و ندای «هل مِن ناصر یَنصُرُنى»،را تجلی صفات رحمانیت و رحیمیت خدا در وی و تلاش برای رساندن انسان ها به مقصد سعادت دانست و تصریح کرد: امروز هم این ندا از گلوی مبارک امام زمان(عج) برمی خیزد،  بدین معنا که ای مردم! بیایید به سمت خدای متعال و از لشکر شیطان دور شوید.

وی در پایان یادآور شد: اگر در روز عاشورای سال61 هجری امام حسین(ع) می خواست با این ندا، جامعه را زنده و به سوی نور هدایت کند: «يُخرِجُهُم مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النّورِ» امروز هم حضرت بقیه الله الاعظم(عج) این رسالت را بر عهده دارند. لذا امروز و در عصر غیبت هم امام زمان(عج) ندای هل من ناصر ینصرنی را سر می دهند تا ما به سمت سعادت برویم.