استاد حوزه علمیه خواهران گیلان گفت: کسی که منعم واقعی را بشناسد و معرفتش بیشتر باشد، شکرگزاری او نیز بیشتر خواهد بود، لذا کسی نمی‌تواند شکر نعمتی را بجا آورد مگر آن که اهل معرفت باشد.
به گزارش پایگاه خبری و رسانه ای حوزه های علمیه خواهران، خانم درویشی در سخنرانی مجازی میان طلاب مدرسه علمیه فاطمیه صومعه‌سرا اظهار داشت: شکرگزاری و معرفت، لازم و ملزوم یکدیگرند؛ خداوند در قرآن نفرموده است بنده‌هایی که کم نماز می‌خوانند، کم حج می‌روند و کم روزه می‌گیرند، بلکه فرموده: قلیلٌ مِن عِبادیَ الشَکوُر، بنده‌هایی که اهل شکر باشند تعدادشان اندک است، عدم شکرگزاری یقیناً به عدم معرفت برمی‌گردد.
وی با برشمردن موانع شکر گفت: وفور نعمت، ارزانی و استمرار نعمت، مقایسه خود با بالاتر از خود و عدم شناخت مُنعِم از جمله موانع شکرگذاری‌ست، زیرا کسی که منعم واقعی را بشناسد و معرفتش بیشتر باشد، شکرگزاری او نیز بیشتر خواهد بود. همان‌گونه که امام حسن عسکری علیه‌السلام فرموده‌اند: شکرگزاری همراه با معرفت است.
این استاد حوزه علمیه ضمن اشاره به مراحل شکرگزاری اعم از شکر زبانی، شکر قلبی و شکر جوارحی افزود: مهمترین نعماتی که باید شاکر آن باشیم، وجود نعمت‌های معنوی‌ست که از ارزش والاتری برخوردار است.
خانم درویشی در پایان توحید، امت‌پیامبر آخرالزمان بودن، ولایت ائمه‌اطهار علیهم‌السلام، ستارالعیوبی پرودگار و وسعت رزق و روزی بر موجودات را از نعمات معنوی ویژه الهی دانست که به طور خاص باید شکر آن را بجا آورد.