به گزارش پایگاه خبری و رسانه ای حوزه های علمیه خواهران، اصفهان/ خانم عفت رمضانیان، در همایش طلیعه حضور در جمع طلاب این موسسه، هویت واقعی شهر مقدس قم را مدیون وجود ‌پربرکت حضرت فاطمه معصومه(س) دانست و حوزه های علمیه قم را که امروز پایتخت تشیع در جهان اسلام است، حاصل شخصیت علمی و معنوی و حضور آن بانوی بزرگوار در این مکان عنوان کرد.

مدیر مؤسسه آموزش عالی فاطمة الزهرا(س) اصفهان، ضمن تبریک ورود طلاب سال اول ۱۴۰۲-۱۴۰۱ به این مؤسسه و تبریک آغاز بهار علم و دانش، این اتفاق مبارک را یک انتخاب و موهبت الهی در سرنوشت خواهران طلبه برشمرد و افزود: بی شک این مدال پُر افتخار سربازی آقا و ولی نعمتان حضرت حجت بن الحسن العسگری(روحی له الفدا) زیبنده شما دختران عزیز خواهد بود و از این زمان تحت عنایات خاصّه حضرتش در یاری دین خدا مجاهدت و تلاش خواهید کرد.

خانم رمضانیان ضمن توصیه به علم آموزی با کیفیت بالا در کنار خودسازی و تهذیب نفس و بهره مندی صحیح از محضر اساتید حوزه خصوصاً بهره مندی اخلاقی از منش این بزرگواران، توانمندی بر مباحثه و انتقال و تدریس علم به دیگران را از نشانه های علم آموزی صحیح طلاب دانست.

وی در پایان حضور خواهران طلبه را در ابتدای سال تحصیلی جدید در شهر مقدس قم و زیارت حضرت فاطمه معصومه(سلام الله علیها) و حضور در مسجد مقدس جمکران و تجدید پیمان دوباره با امام زمان(عج) و ولی فقیه دوران حضرت امام خامنه ای(مدظله العالی) را به فال نیک گرفت و برای همه طلاب مؤسسه کسب موفقیت های بزرگ در زندگی شخصی خصوصاً موفقیت های علمی بزرگ را آرزو کرد.

مدیر موسسه آموزش عالی فاطمة الزهرا(س) اصفهان به نقل از حضرت آیت‌الله جوادی آملی(حفظه الله تعالی) افزود: اگر خواستیم ببینیم این درسی که به ما دادند عالِم شدیم یا نه، این دو نشان دارد؛ یک نشانِ ظاهری، یعنی اگر ما توانستیم خوب تدریس کنیم یا خوب تألیف کنیم، معلوم می‌شود این مطلب را فهمیده‌ایم.

وی ادامه داد: عالم شدن یک نشان باطنی دارد که بسیار عمیق است و آن این است که اگر مطلبی را فهمیدیم عالِم شدیم، اگر عالِم شدیم می‌شویم وَزین، سنگین، باوقار، متواضع؛ نه بی‌جا حرف می‌زنیم، نه بی‌جا کار انجام می‌دهیم. طرز نشستن، خوابیدن، گفتار و رفتار ما ادیبانه است. یعنی مؤدّب می‌نشینیم، مؤدّب حرف می‌زنیم، مؤدّب غذا می‌خوریم، ادبِ دینی داریم. در تمام شئون زندگی، علم آدم را سنگین می‌کند، حرفِ سبک نمی‌زنیم، حرف سبک گوش نمی‌دهیم، نوشته‌های سبک نداریم، نوشته‌های سبک را نمی‌خوانیم.