به گزارش پایگاه خبری و رسانه ای حوزه های علمیه خواهران، حجت‌الاسلام والمسلمین حبیبی، در دیدار با طلاب مدرسه علمیه خواهران شهرستان آستانه اشرفیه، به رسالت طلبه تراز در شرایط کنونی جامعه اشاره کرد و گفت: مطابق فرازی از دعای افتتاح "اللَّهُمَّ إِنَّا نَرْغَبُ إِلَیْک فِی دَوْلَهٍ کرِیمَهٍ ... وَ الْقَادَهِ إِلَی سَبِیلِک..."، طلاب مصداق بارز «راه‌بران به سوی خدا» هستند لکن دست‌یابی به این جایگاه مستلزم لوازمی است.

وی ادامه داد: "تمرکز روی خود" اولین لازمه دستیابی به جایگاه فوق‌الذکر است؛ چرا که رسالت هرچه خطیرتر، به همان میزان نیاز به توانمندی روحانی بیشتر است.

استاد و محقق علوم دینی، "فرزند زمانه خویش بودن" را دومین لازمه مدنظر نظر دانست و افزود: اگر ندانیم کی،  کجا و چگونه عمل کنیم، در واقع غافلگیر شده و به آسانی در دام دشمن خواهیم افتاد، اتفاقی که در فتنه اخیر برای برخی از مشاهیر دنیای بازیگری و غیره افتاد، همان‌گونه که امام صادق علیه السلام فرمودند: اَلعالِمُ بِزَمانِهِ لا تَهجُمُ عَلَیهِ اللَّوابِسُ؛ آن کس که به زمان خویش دانا و آشنا باشد، شبهات به او هجوم نمی آورند؛ لذا اگر عالم، علم به‌زمانه داشته باشد، آن‌گاه چون کوهی استوار در برابر سیل و طوفان فتنه مقاوم خواهد بود؛ چنین فردی به مرزهای رهبری و دستگیری معنوی دیگران نزدیک شده و می‌تواند از مصادیق "القاده الی سبیلک" باشد.

وی افزود: "ضرورت بالفعل‌سازی استعدادها" سومین لازمه طی این مسیر است؛ در این بخش به‌منظور کشف همه توانمندی‌های فردی، نوعی بازخوانی و بازنگری در خود لازم است؛ لذا کشف استعداد که در روایت از آن به معدن طلا و نقره تعبیر شده، "الناس معادن کمعادن الذهب و الفضه" در شرایط ظهور امام عصر علیه‌السلام از لوازم و مقدمه یاری آنحضرت محسوب می‌شود.

حجت‌الاسلام و المسلمین حبیبی، "داشتن سناریو برای همه شرایط‌ها" را از دیگر لوازم موردنیاز دانست و افزود: از جمله مصادیق "القاده الی سبیلک" افرادی هستند که برای تمام بحران‌ها برنامه داشته و به بن‌بست نمی‌رسند.

مدیر حوزه علمیه خواهران گیلان، با اشاره به مستندات تاریخی در مورد ائمه علیه‌السلام گفت: حوادث اخیر در قیاس با مشکلات زمان ائمه، بسیار ناچیز دانست و در عین حال ضرورت کاربست خلاقیت ِ روشی و نیز خلاقیت در ارائه محتوای متناسب با مخاطب را از جمله راه‌کارهای برون رفت از فتنه اخیر برشمرد.
پرسش‌ و پاسخ بخش دوم این دیدار بود.