خانم عباسی افزود: اسلام مانع حضور زن در جامعه نیست، حضرت زهرا(س) در عین این‌که همسرداری و بچه‌داری می‌کردند، کلاس قرآن هم برپا می کردند و به زنان، قرآن آموزش می‌دادند.

وی اضافه کرد: اگر دین مخالف حضور زن در جامعه بود، اصلا حجاب را مطرح نمی‌کرد. وجود حجاب در دین، یعنی موافقت برای حضور زنان در جامعه، اما مهم این است که این حضور چقدر و با چه هدفی باشد. مبنای اساسی برای میزان و کیفیت حضور زنان در جامعه را باید به آنچه مورد رضایت خداوند است معطوف دانست، وگرنه با ارائه یک نسخه کلی نمی‌توان معیار مشخصی برای همه خانواده‌ها بیان کرد.

کارشناس دینی عنوان کرد: اگر زنان جامعه رضایت خداوند را در اهداف خود در نظر داشته باشند،آن زمان است که هر شغلی را انتخاب نکرده و کنار هرکسی کار نخواهند کرد و وارد محیط‌ های مردانه‌ای که آسیب‌های بالایی برای عفاف آنان دارد، نخواهند شد.

خانم عباسی در ادامه گفت: اسلام با حضور بی قید و بند که امروز به نام «آزادی» خواسته ی برخی از افراد در جامعه است، مخالف می باشد. زن مسلمان به دنبال دیده  شدن در جامعه نیست، بلکه باید مانند حضرت زهرا سلام الله که کلاس درس و بحث برای مردان مثل جناب  سلمان فارسی داشت سخنرانی می کرد، اما با حیایی که داشت ثابت کرد زن هم باید حضور انسانی داشته باشد نه حضور صرفا جنسی.

وی تأکید کرد: حضرت زهرا(س) الگوی یک بانوی اسلامی است. او حتی خود را بر نامحرم نابینا می پوشاند.

خانم عباسی در ادامه به روایتی از حضرت علی(ع) اشاره کرد و گفت: نزد پیامبر(ص) بودیم و او در منبر بود پرسید: به من خبر دهید و بگوئید چه چیز برای زن از همه چیز بهتر است؟ هر کس سخنی گفت و به نتیجه‎‌ای منجر نشد. مردم درمانده و متفرق شدند. من به نزد فاطمه آمدم و سؤال پیامبر را تکرار کردم. فاطمه فرمود: بهترین چیز برای زن این است که او مردی را نبینند و مردی هم او را نبیند.

وی در پایان مباحث خود گفت: با دقت در سیره‌ی حضرت زهرا(س)، آن اسوه‌ی کامل، درمی یابیم که ایشان آیینه‌ی تمام نمای حجاب و عفاف اسلامی است. زنان با الگوگیری از آن حضرت با رعایت حجاب و عفاف و پوشش کامل و داشتن رفتاری به دور از خودآرایی و خودنمایی، می‌توانند مانع بیشتر فتنه‌ها که ریشه آن‌ها، عدم رعایت حجاب و عفاف می‌باشد، گردند و با این کار آرامش و آسایش و امنیت خود، خانواده و جامعه را به ارمغان بیاورند و از گسیختگی بنیان خانواده جلوگیری کنند.