به گزارش پایگاه خبری و رسانه ای حوزه های علمیه خواهران، در آستانه شهادت سردار سلیمانی، جلسه اخلاق با حضور آقای خالقی، دبیر شورای علمی تربیتی حوزه های علمیه خواهران در محل مدیریت حوزه علمیه خواهران استان کرمان برگزار شد.

دبیر شورای علمی تربیتی حوزه های علمیه خواهران در ابتدا به بیان یک روایت قدسی پرداخته و گفت: خداوند متعال به حضرت داود علیه السلام خطاب می کند، ای داوود به اهل زمین ابلاغ کن، کسی که من را دوست داشته باشد من نیز او را دوست دارم و همنشین کسی هستم که مرا به همنشینی انتخاب کرده است و مونس کسی هستم که با یاد من انس بگیرد.

وی افزود: مطلق ذکر همه اذکار را شامل می شود و صرف به یاد خدا بودن موجب مورد یاد الهی قرار گرفتن انسان می‌شود. اما یکی از مصداق های ذکر، قرآن است، زیرا  از نام های قرآن نیز ذکر است. بنابراین یکی از مصداق های روشن روایت این است که اگر کسی به طور خاص با قرآن ارتباط برقرار نماید، خداوند نیز مونس اوست.

آقای خالقی به ادامه روایت اشاره کرد و گفت: خداوند می فرماید: همراه و مصاحب کسی هستم که من را به عنوان مصاحب خود انتخاب نموده باشد و من برمیگزینم کسی را که مرا اختیار کرده است و مطیع کسی هستم که مرا اطاعت کرده است. من هرکسی را که به یقین بدانم مرا دوست دارد او را می پذیرم و به میزانی او را دوست دارم که هیچ کدام از مخلوقات دیگر را اینقدر مورد محبت قرار نمی دهم. هر کسی که حقیقتا دنبال من باشد من را پیدا خواهد کرد و کسی که دنبال غیر من باشد به من دست نخواهد یافت. ای اهل زمین این چیزهایی را که باعث فریب و غفلت شما شده است را رها کنید و بشتابید به سوی کرامت و مصاحبت و مجالست با من.

وی ادامه داد: این عبارات به گونه ای است که شایسته است انسان تا روز قیامت سر خود را بر سجده بگذارد و این همه ارزش گذاری انسان ها توسط خداوند عالم را سپاسگزاری نماید. مشابه تعبیرات این روایت در دعای جوشن کبیر نیز ذکر می شود، لذا هرچه انس و یاد خدا بیشتر در دل انسان ها مستقر شود، انسان حریص تر به قدم گذاشتن در راه هایی می‌شود که او را به خدا نزدیک تر می کند.

وی با توجه به شهادت سردار سلیمانی به نمود وجود خداوند در زندگی سردار سلیمانی اشاره و تصریح کرد: در وصیت نامه سردار سلیمانی عبارات زیبایی خطاب به خداوند متعال بیان شده است و نمایانگر ارتباط قلبی ایشان با خداوند متعال است. اما انسان در هدف گذاری ها باید به گونه ای باشد که در سیره و بیانات بزرگان متوقف نشود و با تأسی از زندگی هر یک از بزرگان، قدم را فراتر بگذارد و دنبال مراتب بالاتر معنوی باشد.