به گزارش پایگاه خبری رسانه ای مرکز مدیریت حوزه خواهران، از ابتدا تا به امروز مادر با عنوان مربی انسان ساز و پرورش‌دهنده یک جامعه شناخته شده است مادری که سعادت و شقاوت جامعه ای در گرو محبت و تربیت و پرورش فرزندان اوست لذا زنان در راستای همان رسالتی به ایفای نقش می‌ پردازند که خالق هستی برای آنها مقدر فرموده چنانکه معمار انقلاب، حضرت امام خمینی نیز با بیان این جمله که «شغل اصلی زن، مادری و همسری است؛ انبیا آمدند انسان بسازند، شغل مادرها هم همین است» به تبیین نقش و جایگاه مادران پرداخت.

ازاین‌رو مهم‌ترین نقش زن «رسالت مادری» او بوده و باید به این مسئله توجه داشت که ابعاد شخصیتی آینده‌سازان جامعه، توسط مادران و در آغوش گرم و پر مهر آنها شکل خواهد گرفت.

بر همین اساس به منظور تبیین نقش مادری و همسری و بیان رسالت های آن به گفت و گو با یکی از اساتید مجرب حوزه و پژوهشگر علوم دینی پرداختیم.

سمیه تقی زاده در گفت و گو با خبرنگار مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران قم، با اشاره به اهمیت رسالت و جایگاه مادری و همسری اظهار داشت: طبیعت زن و علی الخصوص مادر از نگاه بیرونی ما اختصاصات و مقاماتی دارد که ویژه اوست اساسا بنیان مادری با دو مؤلفه ی مادر شدن و مادری کردن یعنی فرزندآوری و فرزندپروری معنا پیدا می کند.

این استاد حوزه و پژوهشگر علوم دینی با بیان آیات و روایاتی در مقام زن تصریح  کرد: تمام فیوضات الهی از مسیر نفس مادر به فرزند منتقل می شود که مختص مادر بوده درواقع این مهم شاهکار خداوند متعال در قرآن که بر مقام مادر و رسالت مادری بسیار تبیین و تأکید کرده است.

وی با بیان این مطلب گفت: خداوند نام مادر را در کنار نام خود بیان می کند که این خود بیانگر این مطلب است که همچنان که خداوند مجرای فیض خالقیت به صورت تام و بالاصاله هست با واسطه و به صورت ناقص به مادر داده است.

به گفته ی این پژوهشگر علوم اسلامی خداوند متعال بنا بر مصلحت خویش فرزند را در ارحام مادر مصور می کند و درواقع این جایگاه و ظرف تصویر فرزند وجود مادر است که از مقامات اختصاصی او بوده همچنین در جای دیگر برای حفظ جایگاه و معرفی و گرامیداشت مقام مادر در نظام خلقت احسان به مادر را در کنار عبادت خود قرار داده است.

وی با بیان رسالت مادری و همسری یادآور شد: زمانی که خداوند به این مقام مادر اشاره می کند در واقع رنج سی ماهه ی مادر را مطرح ساخته حال سوال اصلی این است که با این توصیفات و مقاماتی که برای مادر مقرر شده رسالت مادری در چیست؟

تقی زاده رسالت اختصاصی مادری را بسیار مفصل دانست و گفت: بین همه ی رسالت های مادری چهار مورد اصلی و امّ رسائل است که رسالت های دیگر به دنبال آن و زیر پرده ی این چهار رسالت قابل تعریف هستند.

وی اولین رسالت را حفظ دین همسر معرفی کرد و افزود: با توجه به این روایت پیامبر اکرم (ص) که "اگر کسی ازدواج کند نصف دین خود را به دست می آورد" صراحتا می گویند که زن محور توحید و ایمان است در واقع زن محور و عامل تقویت دین باوری است.

این استاد حوزه بنا بر روایت دیگری درزمینه محوریت دین باوری زن ابراز داشت: اگر خداوند زن صالحه نصیب شخصی کند نسبت به نصف دینش او را کمک کرده حال اگر برای نیمه دیگر حفظ دین خود تلاش کند رسالت آسیب نمی بیند.

وی رسالت دیگر زن را فرزند آوری و حفظ نسل معرفی کرد و گفت: علی الخصوص در شرایط فعلی جامعه که با بحران جمعیتی مواجه هستیم اگر با عنوان یک رسالت در این زمینه جهاد انجام نشود و به این مسئله جامه عمل نپوشانیم در آینده نزدیک دچار چالش خواهیم شد.

دکتر تقی زاده با اشاره به شرایط کشور روسیه که با جمعیت بالای دختران نسبت به پسران مواجه شده افزود: این کشور به منظور جبران این خلا امکان اختیار همسر و پذیرش مردانی از کشورهای اطراف را فراهم ساخته است با این وجود اگر ما هم به هر دلیلی این رسالتی را که دین ما بر عهده ما گذاشته عملی نسازیم قطعا با چنین بحرانی مواجه خواهیم شد.

وی بنا بر روایات به بیان ویژگی های زنان پرداخت و خاطر نشان کرد: طبق آیات و روایات بهترین زنان در مرحله اول عفیفه و راغب به همسر شناخته شده اند که در اصل اشاره به قصه ی فرزند آوری دارد درواقع ضامن حفظ و بقای نسل و محافظ نسل های آینده و مسئله فرزند آوری زن است.

این پژوهشگر علوم دینی رسالت سوم زن را حفظ عقل و اخلاق فرزندان با عنوان رسالتی هم قلمداد کرد و گفت: مراقبت از روحیات توحیدی فرزندان و حفظ اموال و اسرار خانه رسالت دیگر خانم است و باید به این نکته که زندگی بدون نقصان نداریم و آن را طبیعت همه ی زندگی ها بدانیم توجه ویژه داشته باشیم و بدانیم بسیاری از گرفتاریها و ناملایمات زندگی مانقصان های مادی است همانگونه که زندگی حضرت علی علیه السلام و فاطمه زهراعلیهم السلام نیز از نقصان مادی خالی نبود.

وی ادامه داد: با وجود آنکه گاهی پیش می آمد که در خانه ی حضرت مواد غذایی هم نبود اما ایشان به هیچ وجه به بیرون انتقال نمی دادند و با وجود آنکه پیامبر هم به واسطه علم و آگاهی خویش کاملا واقف به شرایط بوده و  می دانستند اما وقتی از حضرت فاطمه جویا می شدند ایشان دم نمی زدند که دلالت بر این دارد که رسالت خویش را  به نحوی مطلوب و درست انجام داده است.

به گفته ی این استاد حوزه سفره دل خود را برای احدی حتی بچه ها که با ما مانوس و معاشرت دارند پهن نکنید گفتن اسرار و مسائل و حرفها به دیگران ضرورتی ندارد چرا که منجر به کوتاهی در رسالت می شود.

درواقع باید توجه داشت جامه عمل پوشاندن به این چهار رسالت در زندگی موجب نزول برکات خداوند از زمین و آسمان خواهد شد.