به گزارش پایگاه خبری و رسانه‌ای حوزه‌های علمیه خواهران، خرم استاد مدرسه علمیه الهیه ساوه در گفتگویی، ضمن تبریک روز عید قربان بیان کرد: قربان به معنای چیزی است که باعث تقرب به پروردگار می‌شود، پس لازمه قربانی تقوای قلب و طهارت نفس است.

‌خرم یکی از درس‌های تربیتی قربانی کردن را تسلیم الهی بودن دانست و افزود: در قربانی کردن ظاهر عمل سربریدن است؛ اما واقعیت قضیه نهایت تسلیم، سرسپردگی، عشق و علاقه بنده به مولای خود است. چه عشقی بالاتر از اینکه انسان حاضر شود، عزیزترین کسان خود را برای رضای خالقش با دستان خود ذبح کرده و قربانی نیز عاشقانه تسلیم شود

وی گفت: قربانی کردن نمادی از قطع دلبستگی و جلوه‌ای از ایثار مال در راه محبوب واقعی است و انجام قربانی موجب قطع علقه‌های روحی و مالی است.

استاد مدرسه علمیه الهیه ساوه خاطرنشان کرد: یکی دیگر از درس‌های تربیتی قربانی دادن، توجه به اطعام و سیر کردن مستمندان است آخرین توصیه و درس تربیتی که در این جلسه از این عمل اسلامی قربانی می‌آموزیم، درس توکل است.

وی افزود : امّ سلمه نزد رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله آمد و گفت: یا رسول اللّه! عید أضحی فرا می‌رسد و من بهای قربانی ندارم؛ پس آیا اجازه دارم قرض بگیرم و قربانی کنم؟ حضرت فرمود: «اسْتَقْرِضِی وَ ضَحِّی فَإِنَّهُ دَیْنٌ مَقْضِیٌّ، قرض بگیر و قربانی کن؛ زیرا آن قرضی ادا شدنی است» این نشان می‌دهد که با توکل به خدا فرد قرض بگیرد و قربانی را انجام دهد.

خرم در ادامه به روایت دیگری از امیرالمومنین علی‌ علیه‌السلام اشاره کرد که ایشان می‌فرمایند: «لَوْ عَلِمَ النَّاسُ مَا فِی الْأُضْحِیةِ لَاسْتَدَانُوا وَ ضَحَّوْا إِنَّهُ لَیغْفَرُ لِصَاحِبِ الْأُضْحِیةِ عِنْدَ أَوَّلِ قَطْرَةٍ تَقْطُرُ مِنْ دَمِهَا، اگر مردم می‌دانستند چه پاداشی در قربانی کردن وجود دارد قرض می‌گرفتند و قربانی می‌کردند، زیرا صاحب قربانی با اولین قطره‌ای که از خون آن می‌ریزد، بخشیده می‌شود.»

انتهای‌پیام/