به گزارش پایگاه خبری و رسانه‌ای حوزه‌های علمیه خواهران، در فقه اسلامی جهاد برای دفاع از سرزمین اسلام، بر زن و مرد مسلمان واجب شده است، در جهاد ابتدایی نیز زنان می توانند شرکت کنند و تنها از نبرد رو در رو با دشمن منع شده اند که آن هم علت خاصی دارد.

رسول خدا(ص) نه تنها زنان را در جنگ‌ها شرکت می داد و به آنها نقش واگذار می کرد بلکه از غنایم به دست آمده، برای آنان سهمی منظور می کرد، چنان که در غزوه خیبر(سال هفتم)، بخشی از غنایم را میان ایشان تقسیم کرد.

در غزوه بنی قریظه(سال پنجم) نیز، زنی به نام «نسیبه» حضور داشت و از غنایم سهمی برد، از کنار هم گذاشتن گزارش‌ها در خصوص حضور زنان در جبهه های نبرد، چنین برمی آید که پیامبر به آن دسته از زنانی که داوطلب اعزام می شدند و مهارت لازم را برای کارهای جبهه، مثل مداوای مجروحان، آشپزی، دوختن مشک‌ها و... داشتند و از شجاعت لازم نیز برای حضور در صحنه جنگ برخوردار بودند، اجازه حضور می دادند.

تجربه از دیگر ملاک های شرکت در نبردها بود که با نگاهی به نام زنان حاضر در غزوات، این مطلب ثابت می شود برخی زنان در چندین نبرد حضور داشته اند، زنان صدر اسلام با تأیید شخص رسول خدا(ص) به ویژه برای مداوای مصدومان و مجروحان جنگ، به طور داوطلبانه رهسپار جبهه‌ها می شدند.

غیر از نبرد بدر که گزارشی از حضور زنان در آن نشده و در ابتدا بنای بر نبرد با قریش نیز نبوده است، در غزوات دیگر بسته به اهمیت غزوه، گزارش هایی از شرکت زنان، و ایفای نقش مؤثر آنان، ارائه شده است که در منابع، دست کم نام ٣۴ زن در صحنه های نظامی دیده می شود.

پس از اثبات حضور زنان در صحنه های نظامی، به مواردی از نقش‌ها و وظایف آنان در جبهه‌ها اشاره می شود؛ 

۱_ مداوا و پرستاری مجروحان مطابق گزارشی، برخی زنان در صحنه نبرد حاضر شده و به پانسمان کردن جراحت رزمندگان می پرداختند.

۲_آشپزی

 ۳_رساندن تیر و سلاح به خطّ مقدم

۴_ نبرد در وقت ضرورت

۵_تشویق و ترغیب رزمندگان به جنگ

افتخار حضور بانوان و زنان در صحنه‌های فرهنگی و اقتصادی و نظامی حاضر و همدوش مردان در راه تعالی اسلام از مقاصد قرآن کریم است، از دهه ۱۳۴۰ تا پیروزی انقلاب اسلامی، این زنان حضور گسترده تر و مستمرتری از خود نشان دادند که علت آن، اولا خودباوری بیشتری بوده که امام خمینی(ره) در زنان پدید آورد و ثانیا لبیک آنان به دعوت امام برای حضور سیاسی اجتماعی بوده است.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی، زنان هنوز نیاسوده و خستگی یک مبارزه طولانی علیه رژیم پهلوی را از تن بیرون نکرده بودند که بار دیگر بر خود تکلیف دیدند برای دفاع از انقلاب، به ایفای نقش های تازه تر و مؤثرتر در عرصه های جدیدتر بپردازند، از این رو شرکت در بحران هایی را که در گوشه و کنار کشور، بویژه در کردستان بر پا شد جزء وظیفه خود دانستند، ولی آنچه بعد از حدود یک و نیم سال پس از پیروزی، زنان را به کمک و مساعدت بیشتر طلبید، دفاع مقدس است که هشت سال نظاره گر رشادت های زنان و مردان این مرز و بوم بود.

بنابراین به علت گستردگی فداکاری زنان در عرصه دفاع مقدس و کمک به مردم مخصوصا همدردی با کودکان فلسطین، ما مردم ایران و مسلمانان انقلابی ایران، بعد از چند دهه توانسته ایم نظر دنیای اسلام را به سوی خودمان جلب کنیم و مشت محکم را به دهان امپریالیسم امریکا وارد بیاوریم، حالا باید در این راه هم این قدم بزرگ را برداریم، ما باید به ملت های عرب درس مبارزه در راه فلسطین و فداکاری برای فلسطین را بدهیم.

برای ما مسأله فلسطین همانطوری که مطرح شد یک مسأله انسانی و اسلامی است، مسأله انسانی، مبنی بر این که یک مشت جنایتکار ضدِّ بشر در این منطقه جمع شده اند و جز جنایت و جز تجاوز و جز سلطه گری هیچ کاری ندارند، جز توطئه چینی بر علیه ملتها و دولت های انقلابی که امروز هم به دشمنان ما دارند کمک می‌کنند، امروز هم دارند به آن کسانی که مرزهایشان با ما مشترک است و علیه ما توطئه می‌چنیند، آن ها دارند کمک می‌کنند، آن ها پایگاه توطئه گری آمریکایند علیه ایران و انقلاب ایران در این منطقه و همچنین اسلام بر ما لازم کرده است که ما از سرزمین هایِ مسلمان نشین دفاع کنیم، بر ما واجب کرده است که ما به حقوق مظلومان و ستمدیدگان و مستضعفان برسیم، برای ما لازم کرده است که ما با مال و به جان، به کمک مردمی که سی سالفریاد می‌کشند «یا لَلْمُسلِمین» و کسی به آنها جواب نمی دهد بشتابیم.

انتهای پیام/