به گزارش پایگاه خبری و رسانه‌ای حوزه‌های علمیه خواهران، از مصیبت بارترین و غمبارترین پدیده‌های اجتماعی که شخصیت و جایگاه زن را دچار آسیب نموده، ترویج تفکر فمینیستم بوده است.

شاید آن روزی که مدعیان آزادیِ زن به دنبال رهایی از اسارتِ و قدرت مردسالاری بودند، نمی‌پنداشتند روزی فراخواهد رسید که دوباره زن را در چنگال ظلم مردانِ هوس پرست اسیر خواهند کرد.

درس آموزه‌های این مکتب به جای آنکه عشق و دوستی را درشخصیت زن بیافریند، کینه و دشمنی و نفاق را در قلب او نهاد تاجایی که صبر و گذشت در زندگی را اشتباه بزرگ زنان بدانند و یا اینچنین فراخوانند که ما زنان باید عشق را نابود کنیم چرا که عشق، آسیب‌پذیری و وابستگی و رنج را افزایش می‌دهد.

افتادن در دام هوس بازی بی‌هویتی جهالت فیمیمیسم کار را به آنجا رسانده که «طلاق را بهترین اتفاق زندگی می‌خوانند» و آن را امری مثبت در رهایی از ازدواج می نامند، بازَندگی زنان در فیمینیسم همین بس که به آنان توصیه می‌شود تا همسران خود را ترک کنند و رو به سوی همجنس بازی بیاورند.

شاید تاریخ به خود نمی‌پنداشتند که شخصیت زن در عصر به اصطلاح مدرنیته اینچنین دچار شکست و سقوط قرار گیرد و بازیچه هوس بازی فمینیستی شود و این درحالی است که مکتب اسلام، طلاق را دشمن می‌دارد و از آن به عنوان مغبوض‌ترین و منفورترین حلال یاد می‌کند و حتی خداوند و رسولش از زنانی که به ناحق از شوهران خود طلاق می‌گیرند تا مهریه خود را بگیرند بیزاری جسته است.

حال چگونه برخی از حامیان زن، زندگی، آزادی مدعی هستند که می‌خواهند از حقوق زن دفاع کنند در حالیکه به جای آزادی، زن را دچار آوارگی کردند.

انتهای پیام/