به گزارش پایگاه خبری و رسانه‌ای حوزه‌های علمیه خواهران، حجت‌الاسلام خدابخش عبدلی، استاد حوزه و دانشگاه در یادداشتی به مناسبت هفته بسیج نوشت: در نمایی جدید از آیات و کلمات سوره مبارکه حمد درمی‌یابیم که الحمد؛ در سوره مبارکه حمد که با همین واژه آغاز می شود و در یک نگاه می‌توان ارتباط میان سپاسگزاری و حمد پروردگار جهانیان را پیامد منطقی یا معلول علت ربوبیت و تربیت دهندگی پروردگار دانست.

خداوند متعال در قرآن کریم، حمد و تمام الحمد را در کنار اتفاقات مهمی که در عالم به اذن و اراده حضرتش رقم می خورد ذکر کرده است، الحمدلله الذی خلق السموات و الارض و قالوا الحمدلله الذی هدانا لهذا و قل الحمدلله الذی لم یتخذ و الحمدلله الذی انزل علی عبده الکتاب الحمدلله الذی فاطر السموات و الارض.

رب؛ همانطور که در معنا و مفهوم کلمه رب ملاحظه می کنیم خداوند متعال، رب عالمیان می‌باشد به این معنا که در تحقق و ثبوت موضوعات عالم و پدیده ها، فاعلیت اثباتی دارد و به عنوان علت آفرینش و تکوین هر پدیده و موجودی، آن را از مرحله‌ای ادنی به مرحله ای اعلی، هدایت و ایصال می کند.

الرحمن الرحیم؛ این ربانیت و  ربوبیت و در نقطه مقابل،مربوبیت و مربائیت، نتیجه و پیامد ترتبی یا معلول صفت رحمانیت و رحیمیت حضرت باریتعالی می باشد(الحمد لله الذی هو الرحمن الرحیم و یربی العالمین).

مالک یوم ‌الدین ایاک نعبد و ایاک نستعین؛ قدرالاستفاضه و میزان رشددهندگی و رشدیابندگی و نتیجه و بروز عینی و ملکوتی این ربانیت و ربوبیت رحمانانه و رحیمانه، در یوم الدین و الجزا، نمایان می گردد و منشا تداوم بهره مندی از ربوبیت و رشددهندگی حق تعالی یا عامل قطع و عدم تداومش می باشد. 

اهدنا صراط المستقیم؛ اگر مربوبین و موضوعات تربیت و رشد پروردگار عالمیان، با انتخاب درست خود که همانا سیر در صراط مستقیم می باشد، قرار گیرند در حقیقت مستفیضان و بهره مندان از فیض ربوبی ناشی شده از رحمت پروردگار خواهند بود و این اثبات، زمانی به ثبوت می رسد که تربیت شونده، خودش را در مسیر عبدیت و عبودیت قرار دهد( خود را عبد و خدا را معبود بداند و بخواند) و استعانت و التجایش فقط و فقط متوجه ذات باری تعالی باشد که این، همان بنای حق و صراط مستقیمی است که مخلوق را از مرحله ای ادنی به مرحله ای اعلی سوق می دهد و پیش می راند.

صراط الذین؛ و کسانی که خود و دیگران را از این استفاضه و متنعم بودن به نعمت رشد ربوبی رحمانانه و رحیمانه محروم نمایند همانا آنان مغضوب خواهند بود و کسانی که پذیرای تربیت و رشد رحمانی رب العامین نباشند گمراهان و رهاشدگان در ضلالت‌اند  البته این غضب شدگی و رهاشدگی می تواند در چرخه تربیتی دنیوی هم، مصداق و عینیت پیدا کند.

انعمت علیهم غیر المغضوب علهیم ولاضالین؛ قطعا به اقتضای آیات دیگر قرآن، نمونه های اتم و اکمل بهره مندان از نعمت تربیت و رشد و نیز نمونه های اکمل و اتم سالکان طریق عبدیت و عبودیت و استعانت جویان از ذات ربوبی، پیامبران، صدّیقین، شهدا و صالحین‌اند.

بسیج و بسیجی، قهرمان میدان رشد

با این مقدمه قرآنی و تفسیری و به مناسبت روز بسیج مستضعفین، به این موضوع می پردازیم که پیمایش و چرخه درست در تدارک عالمیان و در تعامل آدمیان، همانا چرخه، روند و روالی است که همراه با رشد و برای رشد باشد و بسیج تا به امروز به خوبی، خود را قهرمان رشددادن و رشد یافتن، نشان داده است.

مدیریت کلان بسیجی در کنار حضور میدانی و جهادی

آنچه که نباید در ادامه حیات پربرکت بسیج مغفول بماند این است که بسیج و بسیجی و تفکر نجاتبخش، گرهگشا و کارساز آن، خود را به اوج ارزشمندی ها و نشو و نمو ارزش ها برساند، به این معنا که هرچند بسیج و بسیجیان با حضور پررنگ خود در عرصه های گوناگون عمل و به شکل های کاملا مخلصانه و جهادی، تجلی بخش واژگان ایثار و اعتلا در کشور و برای مردم بوده اند اما باید با نگاهی کلان و برای مدیریت ارزش ها و ارزشمندی ها، این نگاه و تفکر عالی را  کاربستی دیگر دید و تعریفی بیشتر و جدیدتر و کاراتر برای آن تدارک نمود که عبارت است از تبدیل بسیج از یک نیروی  صرفا در صحنه، به یک نیروی صحنه گردان و از یک بازیگر به یک کارگردان در عرصه های کلان مدیریتی.

حاکمیت تفکر بسیجی، حیات ارزش ها و ممات ضدارزش ها می باشد

این نگاه مبارک به شجره طیبه بسیج، می تواند تضمین کننده ثبوت همه جایی و همه آنی ارزش ها در همه نقاط کشور باشد که کمتر، شاهد فراز و فرودهای نمودار ارزش ها و ارزشمندی ها خواهیم بود زیرا پهنه حضور بسیج، چنین پهنه گسترده، فراخ و موثری در سطح کشور می باشد.

انتهای پیام/