به گزارش پایگاه خبری و رسانه‌ای حوزه‌های علمیه خواهران/ کرمان، خانم اعظم علی‌عسکری، مدیر مدرسه علمیه ریحانه النبی(س) رفسنجان در گفت‌وگویی به مناسبت ۹ مهر ماه روز همبستگی و همدردی با کودکان و نوجوانان غزه و فلسطین به تبیین وضعیت کودکان و نوجوانان فلسطین و غزه پرداخت.

وی با بیان‌اینکه وضعیت جنگی کودکان و نوجوانان فلسطین و غزه واقعیتی است که میلیون‌ها کودک در سراسر جهان با آن روبرو هستند بیان کرد: کنار آمدن با چنین آسیب‌های عمیقی فرآیندی بسیار پیچیده، طولانی‌مدت و نیازمند حمایت گسترده است.

مدیر مدرسه علمیه ریحانه النبی(س) رفسنجان با تاکید بر اینکه کودکان و نوجوانان با آسیب‌های روانی عمیق ناشی از این فجایع کنار آمده اند، بیان کرد: درک این نکته حیاتی است که کنار آمدن به معنای فراموش کردن یا بازگشت به حالت عادی پیش از جنگ نیست، بلکه به معنای یادگیری زندگی با این تجربیات است. این کودکان یاد گرفتند که با زخم‌های خود زندگی کنند، قوی شوند و حتی به عناصری برای ساختن آینده‌ای صلح‌آمیزتر تبدیل شوند.

وی افزود: امیدواری در این است که انعطاف‌پذیری ذاتی کودکان، در کنار حمایت‌های مناسب، می‌تواند مسیر بهبودی را ممکن سازد.اما این مهم بعد از توقف جنگ ممکن است.جنگی که کودکان در برپایی آن هیچ نقشی نداشته اند.

خانم علی‌عسکری با مقایسه کودکان و نوجوانان فلسطین و غزه با کودکان و نوجوانان سایر نقاط دنیا گفت: مقایسه زندگی کودکان غزه با کودکان در مناطق صلح‌آمیز جهان، مقایسه‌ای بین بقا و زندگی است. روال عادی زندگی کودکان بیدار شدن برای مدرسه، بازی بعد از ظهر، شام در کنار خانواده و خوابیدن در تخت خود است. واما کودکان غزه با بی‌خانمانی و بی‌ثباتی روبرو هستند ، بسیاری در پناهگاه‌های شلوغ، خرابه‌ها یا چادرها زندگی می‌کنند. روال عادی وجود ندارد، مدرسه اغلب تعطیل یا ویران است.

مدیر مدرسه علمیه ریحانه النبی(س) رفسنجان با اشاره به حقی که از این قشر غصب شده افزود: حقوق غصب شده ی زیادی وجود دارد. از جمله حق بازی و شادی کردن، حق آموزش در محیطی امن، حق داشتن خانواده، حق داشتن سلامت روان، اما مهمترین و بزرگترین حقی که از ایشان غصب شده، حق بچگی کردن در یک محیط امن و آرام است. این حق یک حق کلی است که بسیاری از حقوق دیگر را در بر می‌گیرد.

وی بیان کرد: کودکان غزه نه تنها حق زندگی در صلح و امنیت را از دست داده‌اند، بلکه حقوق بنیادین خود برای بودن به عنوان یک کودک را از کف داده‌اند. جامعه بین‌المللی با نگاه به این فاجعه، شاهد غصب سیستماتیک کودکی یک نسل کامل است.

خانم علی‌عسکری با اشاره به نشانه‌های امید و مقاومت در بین کودکان و نوجوانان غزه بود عنوان کرد: در میان شرایط بسیار دشوار، کودکان و نوجوانان غزه به صورت شگفت‌انگیز، نشانه‌های عمیقی از امید و مقاومت را در زندگی روزمره خود نشان می‌دهند. این مقاومت تنها در صحنه نبرد نیست، بلکه در ادامۀ زندگی، بازی و رویاپردازی آنان متجلی می‌شود.

وی در توضیح این نشانه‌ها افزود: کودکان در اردوگاه‌های آوارگان با یکدیگر بازی می‌کنند و لحظات خود را سپری می‌کنند. آنان به صدای بمباران عادت کرده‌اند و اجازه نمی‌دهند ترس، شادی کودکانه آنان را تحت تأثیر قرار دهد. حتی گزارش‌هایی وجود دارد از کودکانی که در میان ویرانی‌ها به آب‌بازی مشغول هستند و با شنیدن صدای انفجار، به جای فرار، به بازی خود ادامه می‌دهند.

خانم علی‌عسکری یادآوری کرد: تصاویری از دختربچه‌هایی منتشر شده که با وجود همۀ سختی‌ها، با شوق موهای خود را شانه می‌زنند یا از پوشیدن لباس نو خوشحال می‌شوند. این رفتارها نشان می‌دهد که آنان به زندگی عادی و حفظ کرامت انسانی خود پایبند هستند.

وی افزود: با وجود تخریب بسیاری از مدارس، کودکان در میان خرابه‌ها دور هم جمع می‌شوند و درس می‌خوانند. این تلاش، نمادی از امید به آینده‌ای بهتر و اجازه ندادن به دشمن برای محروم کردن آنان از تحصیل است.

خانم علی‌عسکری در پایان گفت: مهم ترین برنامه ها برای کمک به کودکان نوجوانان غزه میتواند، رساندن صدای مقاومت ایشان به جهان است، و اینکه هنگام برگزاری مراسم های گوناگون از شهدای غزه و فلسطین هم یادکنیم چراکه جریان مقاومت در ایران و جهان همه در جهت یک هدف هستند(زمینه سازی برای ظهور منجی). از خداوند میخواهیم که ما را در رسیدن به این هدف والا که همانا ظهور منادی صلح، پیام آور آرامش در جهان است؛ متحد و یاری کند.

انتهای پیام/