به گزارش پایگاه خبری و رسانه ای حوزه های علمیه خواهران/کرمان، آیت‌الله شیخ بهایی نماینده مردم کرمان در مجلس خبرگان رهبری، در جلسه اخلاق در مدیریت حوزه علمیه خواهران استان کرمان با تبیین مفاهیم نامه ۳۱ نهج‌البلاغه، به تشریح تفاوت نگاه دنیوی و اخروی در مدیریت زندگی پرداخت.

وی با اشاره به آغاز نامه امیرالمومنین علی(ع) با عبارت «من الوالد الفان» بیان کرد: حضرت در این نامه با نگاهی فرادنیوی و با توجه به گذرا بودن جهان، قصد موعظه و بیدارگری دارند، این نگاه وقتی شکل می‌گیرد که انسان دنیا را مقدمه‌ای برای آخرت ببیند.

نماینده مردم کرمان در خبرگان رهبری با مقایسه دو فضای فکری متفاوت، تصریح کرد: در نگاه اول که صرفاً معطوف به زندگی دنیا است، هدف، شیرین‌تر کردن زندگی و افزایش رفاه است و توصیه‌ها حول محور تعامل محبت‌آمیز و دوری از تلخی می‌چرخد. اما وقتی دوربین را بالاتر می‌بریم و دنیا و آخرت را با هم می‌بینیم، لحن و محتوای سخن کاملاً تغییر می‌کند.

آیت‌الله شیخ بهایی با بیان مثال‌هایی از تفاوت نصیحت در این دو نگاه، یادآوری کرد: پدری که خود را در معرض انتقال به آخرت می‌بیند، برای پسر جوانش به گونه‌ای دیگر تذکر می‌دهد، حضرت در این نامه، خود را پدری فانی، تسلیم‌شده در برابر گذر زمان و ساکن در جایگاه مردگان معرفی می‌کنند تا عمق نگاه اخروی را نشان دهند.

وی ادامه داد: حضرت سپس به توصیف انسان در این نگاه می‌پردازند و او را «عبد دنیا»، «تاجر الغرور»، «قرین المنایا» و «اسیر الموت» می‌خوانند. این توصیفات زمانی معنا پیدا می‌کند که زندگی را تنها در محدوده همین عالم نبینیم.

استاد اخلاق، با اشاره به مقدمه‌ای که حضرت برای بیان انگیزه نگارش نامه می‌آورند، بیان کرد: امیرالمومنین علی(ع) می‌فرمایند برای من روشن شده که دنیا از من روی گردانده و روزگار بر من هجوم آورده و اقبال آخرت به سوی من است، این بینش، زمینه‌ساز این می‌شود که انسان بیشتر به فکر خود باشد.

وی با بیان این پرسش که «پس چرا حضرت با این حال، اقدام به نوشتن وصیت برای فرزندشان می‌کنند؟» گفت: حضرت می‌فرمایند: «چون تو را جزئی از خودم، بلکه همه خودم می‌دانم.» اینجا است که معلوم می‌شود توجه به خود، در نگاه امام، با توجه به خانواده و فرزند هیچ منافاتی ندارد.

آیت‌الله شیخ بهایی به مناسبت میلاد امام حسن عسکری(ع) اشاره کرد و گفت: دوران امامت حضرت عسکری(ع) با محدودیت‌های شدید و تحت نظر بودن گذشت و این دوره را می‌توان تمرینی برای دوران غیبت دانست، در چنین شرایطی، ائمه(ع) برای ارتباط با شیعیان، از علما و افراد مورد اعتماد به عنوان واسطه استفاده می‌کردند.

وی با تاکید بر ریشه‌دار بودن بحث مرجعیت و ولایت فقیه در دوران ائمه(ع)، یادآوری کرد: امام حسن عسکری(ع) در پاسخ به یکی از شیعیان که دسترسی مستقیم به حضرت نداشت، فرمودند «علیک بالزکریا بن آدم المأمون علی الدین و الدنیا». این نشان می‌دهد که مسئله مرجعیت دینی و ولایت در امور دنیا، ریشه در زمان حضور ائمه دارد.

نماینده مردم کرمان در مجلس خبرگان با بیان ادله تاریخی و روایی محکم درباره وجود امام زمان(عج) افزود: انکار وجود مبارک حضرت ولی عصر(عج) مساوی با انکار تاریخ است، روایات مربوط به ایشان به حد تواتر و فوق تواتر است و وعده الهی «لیظهره علی الدین کله» محقق خواهد شد، این امر به حضور و آمادگی مردم در صحنه بستگی دارد.

انتهای پیام/