مدیر مدرسه علمیه فاطمیه (س)بندپی در نشست علمی این مدرسه، به تبیین ابعاد مختلف تأثیر قرآن کریم بر اندیشه و شعر خواجه شمسالدین محمد حافظ شیرازی پرداخت و گفت : حافظ، ترجمان هنرمند معانی قرآن است.
به گزارش پایگاه خبری و رسانهای حوزههای علمیه خواهران/مازندران، سیده زهرا ابراهیمیان، مدیر مدرسه علمیه فاطمیه (سلاماللهعلیها)بندپی، در نشست علمی این مدرسه، به تبیین ابعاد مختلف تأثیر قرآن کریم بر اندیشه و شعر خواجه شمسالدین محمد حافظ شیرازی پرداخت و در گفت و گویی اظهار داشت:آمیختگی اشعار حافظ با کلام وحی، گواهی روشن بر این حقیقت است که شعر او متعلق به همه اعصار است؛ چرا که بر منطق و روح قرآن استوار است.
وی با اشاره به اینکه حافظ قرآن را با چهارده روایت از بر بوده است، بیان کرد: تفاوت حافظ با دیگر قاریان در این بود که او قائل به اعجاز زبانی و ادبی قرآن بود. انس او با قرآن تنها در حفظ الفاظ خلاصه نمیشد، بلکه معنویت قرآن در جان و دل او نفوذ کرده بود؛ چنانکه خود گفته است:«صبحخیزی و سلامت طلبی چون حافظ / هرچه کردم همه از دولت قرآن کردم»
مدیر مدرسه علمیه فاطمیه (س) با اشاره به جلوههای مختلف قرآن در دیوان حافظ افزود: مهمترین نمودهای تأثیر قرآن در اشعار حافظ را میتوان در چند محور بررسی کرد:نخست، تضمین آیات که گاه عین آیات در بافت شعر او آمده است، مانند «شیوه جنات تجری تحتها الانهار داشت» و «سلام فیه حتی مطلع الفجر».دوم، ترجمه و اقتباس مفاهیم قرآنی که در ابیات او آشکار است؛ چنانکه در بیت «عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزهسرشت / که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت» بازتاب آیهی شریفه «وَلا تَزِرُ وَازِرَهٌ وِزْرَ أُخْرَیٰ» بهخوبی دیده میشود.سوم، تلمیح به قصص قرآنی، از جمله اشاره به داستانهای یوسف، یعقوب، موسی و آدم، که در دیوان حافظ بسامد بالایی دارد.و چهارم، تأثیر ساختار سورههای قرآن بر غزلیات حافظ که هر بیت به ظاهر مستقل اما در معنا پیوسته و منسجم است.
خانم ابراهیمیان در ادامه با اشاره به نگاه نقادانه حافظ نسبت به ریاکاری و تظاهر دینی گفت: حافظ با وجود آنکه خود حافظ قرآن بود، در اشعارش با صراحت از زهد فروشان و قاریان ریاکار انتقاد میکند و میگوید: «میخور که شیخ و حافظ و مفتی و محتسب / چون نیک بنگری همه تزویر میکنند»
وی افزود: ایراد اصلی حافظ به اینان آن بود که قرآن را به دام تزویر تبدیل کرده و از درک باطن آن بازماندهاند.
مدیر مدرسه علمیه فاطمیه (س) در پایان یادآوری کرد: حافظ تنها حافظ الفاظ قرآن نبود، بلکه ترجمان هنرمند معانی و لطایف آن بود و توانست با پیوند حکمت و معرفت قرآنی، گنجینهای بیبدیل از ادب و عرفان اسلامی برای جهانیان به یادگار گذارد.
انتهای پیام/
نظر شما