به گزارش پایگاه خبری و رسانه‌ای حوزه‌های علمیه خواهران/ کرمان، نشست علمی تخصصی با موضوع «آرایش‌های نوظهور و احکام شرعی» با تدریس خانم غیاثی، استاد دروس احکام، فقه و اصول به مدت دو ساعت برای طلاب مدرسه علمیه ریحانه النبی(س) رفسنجان برگزار شد.

استاد حوزه با بیان مقدمه‌ای اخلاقی بیان کرد: از منظر اخلاق اسلامی، شایسته است که انسان به جای صرف هزینه و وقت فراوان برای زیبایی‌های مصنوعی و زودگذر، به سادگی و بی‌پیرایگی که نشانه کرامت انسانی است، مزین شود. این گونه آرایش‌های تجملاتی، نشانه‌ای از مصرف‌گرایی و دوری از ارزش‌های اصیل اسلامی هستند.

خانم غیاثی به تشریح جامع آرایش‌های نوظهور پرداخت و افزود: امروزه شاهد انواع جدیدی از آرایش‌ها هستیم که شامل موارد متعددی می‌شود؛ آرایش طبیعی با تأکید بر پوست شفاف، استفاده از رنگ‌های پاستلی و نئونی در سایه چشم و رژگونه، آرایش مینیمالیستی و مونوکروم، ابروهای طبیعی و لیفت‌شده، لب‌های درخشان با رنگ‌های گرم و براق، همچنین مدل‌های جدید مو همراه با آرایش ساده صورت.

استاد حوزه در پاسخ به سؤال یکی از طلاب درباره کاشت ناخن بیان کرد: در ابتدا باید توجه داشت که منظور از آرایش‌های دائم، روش‌هایی است که با یک بار انجام، برای مدت طولانی (ماه‌ها یا سال‌ها) باقی می‌مانند و به راحتی پاک نمی‌شوند، نمونه‌های شایع آن شامل تاتو و میکروبلیدینگ ابرو، تاتو خط چشم یا خط لب، کاشت مژه دائم یا نیمه‌دائم، کاشت ناخن و میکروپیگمنتیشن می‌شود.

وی در تبیین حکم شرعی این آرایش‌ها از دیدگاه مراجع عظام تقلید به ویژه حضرت آیت‌الله خامنه‌ای تأکید کرد: اصل کلی در این زمینه آن است که هر نوع آرایش و زینتی که عرفاً موجب زیبایی و جلب توجه نامحرم شود، باید پوشانده شود و آشکار کردن آن در برابر نامحرم حرام است. در مواردی که مانع رسیدن آب به پوست در وضو و غسل نباشد، فی‌نفسه اشکالی ندارد؛ ولی نشان دادن آن به نامحرم جایز نیست. اما اگر مانع رسیدن آب در وضو و غسل شود، مشکل شرعی دارد و باید به صورت وضوی جبیره عمل شود.

استاد حوزه با اشاره به حکم خاص کاشت ناخن افزود: براساس نظر حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، کاشت ناخن با فرض صدق زینت باید از نامحرم پوشیده شود. تشخیص زینت بودن یا نبودن آن موکول به نظر عرف جامعه است. در صورت کاشت ناخن برای وضو و غسل باید برطرف شود و در صورتی که برطرف کردن آن ممکن نیست یا مشقت غیرقابل تحمل دارد، باید وضوی جبیره‌ای گرفته شود.

وی در ادامه با تفصیل بیشتر بیان کرد: هنگام غسل و وضو باید آب به اعضای بدن برسد و ایجاد مانعی در بدن که رفع آن مشکل یا غیرممکن باشد، ایراد شرعی دارد؛ مگر در صورتی که ضرورت پزشکی یا غرض عقلائی مشروعی در این امر وجود داشته باشد. در هر حال اگر مانعی ایجاد شد که رفع آن مشکل یا غیرممکن باشد، انجام وضو یا غسل با همان مانع فقط به صورت جبیره صحیح است.

خانم غیاثی در جمع‌بندی نهایی گفت: کاشت ناخنی که قابل کندن نیست، مانع وضو و غسل محسوب می‌شود. بنابراین چنین اقدامی بدون ضرورت شرعی، به هیچ وجه جایز نیست و شخص باید با وضوی جبیره‌ای عمل کند. البته باید توجه داشت که این گونه مسائل که اکنون به صورت رایج درآمده، به هیچ وجه حالت اضطراری ندارد و در واقع مضطر کردن خود محسوب می‌شود که از نظر مراجع، جبیره در اینگونه موارد اشکال دارد و نمی‌توان فتوای به صحت اینگونه جبیره‌ها داد.

وی در پایان از طلاب خواست که پیرامون احکام نوظهور مطالعه بیشتری داشته باشند و به ویژه به مقالات علمی معتبری که در این زمینه نوشته شده است، مراجعه کنند؛ چراکه این مقالات حاصل ساعت‌ها مطالعه و تحقیق پژوهشگران متخصص در این زمینه است.

انتهای پیام/