به گزارش پایگاه خبری و رسانه‌ای حوزه‌های علمیه خواهران، مأمور شدن «ساره الزعفرانی» برای تشکیل کابینه و تصدی سمت نخست‌وزیری تونس، پیام مهمی در زمینه توانمندسازی سیاسی زنان در این کشور دارد.

حضور دومین نخست‌وزیر زن در فاصله‌ای کوتاه، نمادی از تغییر در الگوهای مشارکت زنان و گامی چشمگیر به سوی حضور آنان در سطوح عالی قدرت به شمار می‌رود.

اما ساره الزعفرانی کیست

ساره الزعفرانی در ۲۶ ژانویه ۱۹۶۳ در شهر تونس متولد شد، او مهندسی عمران خوانده است؛ مدرک مهندسی (لیسانس) خود را از مدرسه ملی مهندسان تونس دریافت کرده و سپس به آلمان رفته و فوق‌لیسانس در مهندسی ژئوتکنیک از دانشگاه لایبنیتس هانوور دارد.

به زبان‌های عربی، فرانسوی، انگلیسی و آلمانی مسلط است. او متأهل است و سه فرزند دارد.

مسیر حرفه‌ای و سیاسی

کار حرفه‌ای‌اش را در وزارت تجهیز (Infrastructure) تونس آغاز کرد: از سال ۱۹۸۹ در بخش پل‌ها و راه‌ها مشغول به کار شد. در سال‌های بعد، سمت مدیر کل «واحدِ مدیریت بر حسب اهداف» (Objectif-based Management Unit) در وزارت تجهیز را برعهده گرفت، جایی که پروژه‌های بزرگ راه‌سازی را پیگیری می‌کرد.

در ۱۱ اکتبر ۲۰۲۱، به‌عنوان وزیر تجهیز و مسکن (Housing) در دولت تونس منصوب شد. از مارس ۲۰۲۴ تا آگوست همان سال، به صورت موقّت وزیر حمل‌ونقل نیز بوده است.

نخست‌وزیری

در ۲۱ مارس ۲۰۲۵، رئیس‌جمهور قیس سعید، او را به‌عنوان نخست‌وزیر تونس منصوب کرد. با این انتصاب، او تبدیل به دومین زن در تاریخ تونس شد که سمت نخست‌وزیری را پس از «نجلا بودن» برعهده می‌گیرد.

کابینه تحت رهبری او (Zafarani Cabinet) تشکیل شد که در آن برخی وزرای پیشین ماندند و تغییرات محدود صورت گرفت.

قدرت او به دلیل ساختار قانونی تونس محدود است: طبق قانون اساسی ۲۰۲۲، مسئولیت دولت زیر نظر تام رئیس‌جمهور است و نخست‌وزیر اختیارات محدودی دارد.

چالش‌ها و اولویت‌ها

انتخاب او در زمانی انجام شد که تونس با بحران اقتصادی، چالش مهاجرت و نارضایتی عمومی روبرو بود. برخی تحلیل‌گران او را «تکنوکرات» توصیف می‌کنند: فردی فنی و متخصص که بیشتر به مدیریت پروژه‌های زیربنایی توجه دارد تا به سیاست‌های ایدئولوژیک. او بارها تأکید کرده که هماهنگی بین وزارتخانه‌های مختلف و اجرای سیاست‌های عام کشور برای او اولویت است.

اهمیت نمادین

انتصاب ساره الزعفرانی، پیامی مهم در زمینه توانمندسازی زنان در سیاست تونس دارد.

وجود دومین نخست‌وزیر زن در چند سال اخیر، نمادی از تغییر در مشارکت زنان در سطوح بالای قدرت است.

با این حال، برخی انتقاد می‌کنند که نقش او محدود به جنبه اجرایی است و تأثیر سیاسی‌اش در روندهای ساختاری و نهادی کمتر دیده خواهد شد، به‌ویژه با قدرت زیاد رئیس‌جمهور در سیستم سیاسی تونس.

انتهای پیام/