عضو گروه علمی مدرسه علمیه تخصصی الزهراء(علیهاالسلام) بندرعباس گفت: سیره شهید آیتالله عبد الحسین دستغیب(رحمت الله)، آیینهای از فروتنی، صداقت و خلوص بود؛ عالمی که در میان مردم زیست، با دلها سخن گفت و در جهاد با ریا، شهادتش را مهر صداقت خویش ساخت.
به گزارش پایگاه خبری و رسانهای حوزه علمیه خواهران/ هرمزگان، خانم راضیه سلیمانی عضو گروه علمی مدرسه علمیه تخصصی الزهراء(علیهاالسلام) طی گفتگویی به مناسبت سالروز شهادت سومین شهید محراب به دست منافقان بیان کرد: سیره اخلاقی شهید آیتالله عبد الحسین دستغیب(رحمت الله)، مجموعهای از فضایل انسانی بود که نه در شعار و سخن، بلکه در رفتار روزمره با خانواده، همسایگان، طلاب، بازاریان و نیازمندان تجلی مییافت؛ اخلاقی زنده و قابل لمس، نه خشک و دور از دسترس.
خانم راضیه سلیمانی گفت: ایشان نشان داد که میتوان در اوج مبارزه سیاسی، اهل مهربانی و عطوفت بود؛ در اوج مقام علمی و مرجعیت، فروتنی را حفظ کرد؛ و در مسیر اصلاح گناه و انحراف، از مردم محبت را دریغ نکرد، در گفتار ایشان هیچگونه دروغ، تهمت، توهین یا سخنچینی جای نداشت و حتی در مواجهه با مخالفان فکری و سیاسی، نقد او متوجه اندیشهها نه شخصیت افراد بود.
عضو گروه علمی مدرسه علمیه تخصصی الزهراء (علیهاالسلام) افزود: سخنرانیهای آیتالله دستغیب(رحمت الله)، بهجای پیچیدگیهای فلسفی، سرشار از مثالها و داستانهای ساده و روزمره بود، بهگونهای که عموم مردم با آن ارتباط مستقیم برقرار میکردند و هدف اصلی او، اصلاح عملی رفتار مردم بود، نه نمایش علم و دانش.
استاد حوزه علمیه بیان کرد: تمام زندگی این عالم ربانی، جلوهای از جهاد علیه ریا و خودنمایی بود و ایشان همواره به مراقبت از خلوص نیت در اعمال خود می پرداخت و حتی از «شهرت خوب» نیز هراس داشت، مبادا این شناختهشدن موجب غرور یا ریا گردد.
خانم راضیه سلیمانی افزود: گاهی عمداً کارهای کوچکی انجام میداد که ممکن بود از دید دیگران «کماهمیت» یا «نقص» تلقی شود، فقط به این قصد که در دل مردم به عنوان یک «معصوم» یا «بیعیب» تصور نشود و مبادا دچار عجب شود.
وی در پایان یادآوری کرد: سیره عملی شهید آیتالله عبد الحسین دستغیب(رحمت الله)، ترکیبی از عالمِ عاملی بود که علم را با عمل، زهد را با خدمت و معنویت را با مبارزه سیاسی در راه خدا آمیخته بود، او نه تنها یک فقیه و مفسر برجسته، بلکه مرشد اخلاقی و معلم تهذیب نفس در خاطرهها ماندگار شده است، شهادت مظلومانهاش در راه حق، مهر تأییدی بر این زندگی عارفانه و مخلصانه بود؛ الگویی جاودان از عالمِ عاملی که علم را برای هدایت انسان به کار گرفت، نه برای شهرت و مقام.
انتهای پیام/
نظر شما