معاون فرهنگی حوزه های علمیه خواهران با اشاره به از خودگذشتی های افراد در زمان مبارزه با کرونا اظهار داشت: مرحله بعدی، یاریگری و ایثار است که شخص در این مرحله جان و مال خود را می دهد اما ترک سنگر نمی کند و دیدیم که چگونه مردم و طلاب با از خودگذشتی مقابل کرونا ایستادند.
به گزارش خبرگزاری کوثر، معصومه ظهیری در سلسله وبینار آرزوی روایت، باز اندیشی پیرامون یاریگری در برابر بیماری همه گیر کرونا با موضوع روایت یاری که بعدازظهر امروز در سالن جلسات مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران برگزار شد، اظهار داشت: خواسته مقام معظم رهبری این است که اتفاقات رخ داده در دوران کرونا از زمان ورود کرونا، تحلیل شرایط، مواجه با مسئله تا زمان پساکرونا برای مردم کشورمان و کشورهای اسلامی روایت بشود.
وی افزود: بحث یارگیری در جامعه شناسی، قدمتی به طول تاریخ دارد و از واژگان مترادف یاریگری می توان به دست گیری، مددکاری،کمک و یاریمندی و یا کلماتی ترکیبی مانند همیاری، خودیاری و دگریاری اشاره کرد.
معاون فرهنگی حوزه های علمیه خواهران در تعریف واژه یاریگری اظهار داشت: یاریگری در اصطلاح همکاری برای رسیدن به یک هدف مشترک است و این همکاری، تعاون، همسویی و کوشش دو تا شمار زیادی از افراد برای دست یابی به یک هدف است
وی در ادامه به ابعاد مختلف یاریگری پرداخت و گفت: سه نوع یاریگیری درون سویه، برون سویه و میان سویه ابعاد مختلف یاریگری هستند.
ظهیری یاریگری درون سویه را نوعی خودیاری دانست و گفت: درون سویه عبارت از خودیاری است که در جریان واقعه اخیر و مقابله، به وضوح این مسئله دیده می شود، اگر سطح ایمنی بالا برود و افراد بتوانند به خوبی مراقب خود باشند، هم از شیوع بیماری جلویگری می شود و هم در صورت ابتلا با بدنی قوی می توانند این بیماری را شکست دهند.
وی ادامه داد: یاریگری برون سویه به معنای دگر یاری است، که منظور اصلی یاریگری در این این سلسله وبینارها، همین است. در یاریگری برون سویه، مردم با جان و مال خود به میدان عمل ورود کردند. در آموزه های دینی عنوان دگر یاری وقف است که سنت حسنه ای است.
معاون فرهنگی حوزه های علمیه خواهران تصریح کرد: یاریگری میان سویه، شباهت بسیاری به هر دو مورد قبلی دارد و معادل این واژه، همیاری است زیرا این یاریگری دو طرفه است و فرد هم خود و هم دیگری را کمک می کند.
وی با اشاره به ضرورت راه اندازی نهادهای یاریگری اظهار داشت: با وجود نهادهای یاریگری، در صورت بروز حوادث غیر متقربه و تمام جریان های پیش رو که نیاز به یاریگیری اجتماعی در هر سه بعد داریم، این نهاد می تواند متولی امری باشد که با فراخوان بتوانیم همیشه شاهد مشارکت های اجتماعی باشیم.
ظهیری یاریگری را برخاسته از آموزه های قرآنی و اسلامی دانست و گفت: یاریگری در جریان های فکری غربگرا معنایی ندارد، همانطور که دیدیم مردم غرب چگونه برای اقلام بهداشتی با یک دیگر دعوا کرده و از همدیگر سبقت می گرفتند.
وی افزود: اما در آموزه های دینی، به زیبایی می بینیم که آیات قرآن اصل را بر همکاری و تعاون می گذارد و بر کمک و نیکی به یکدیگر دعوت می کند، حتی در بعضی موارد، قرآن دعوت به مقدم شمردن دیگران می کند که در جریان اخیر و مسائل پیش آمده به دلیل شیوع کرونا و در گذشته در زمان دفاع مقدس، اینگونه موارد زیاد مشاهده می شود و تاریخ ثابت می کند که روحیه ایثار و تعاون در مردم مسلمان همیشه وجود دارد.
معاون فرهنگی حوزه های علمیه خواهران با اشاره به از خودگذشتی های افراد در زمان مبارزه با کرونا اظهار داشت: ما در واقعه کرونا افرادی داشتیم که نیاز فراوانی به بعضی از اقلام ضروری داشتند اما آن را هدیه دادند، آموزه های دینی دو بخش است که یکی به عنوان وظیفه، تکلیف و ادای دین است و دیگری یاریگری و ایثار است که شخص در این مرحله جان و مال خود را می دهد اما ترک سنگر نمی کند و دیدیم که چگونه مردم و طلاب با از خودگذشتی مقابل کرونا ایستادند.
وی افزود: ما مسلمانان در دعاهای خود نیز به همین گونه عمل می کنیم و با نگاهی فرای خود، خانواده، جامعه و حتی مرزها داریم و برای کل بشریت دعا می کنیم. همچنین در این شرایط که کمبودهای زیادی حس می شد، ما صادرات ماسک و مواد ضدعفونی کننده داشتیم و این نگاه هستی نگر و جهانی نگر بود که باعث شد ما در این زمینه بسیار خوش بدرخشیم.
ظهیری در پایان با تأکید بر ادامه طرح یاریگری اظهار داشت: طرح یاریگیری، یک طرح مستمر است و اختصاصی به سیل، زلزله، کرونا، مواسات و همدلی ندارد و هر انسان باید هر صبح، روز خود را با این سوال آغاز کند که در کجای جهان مردم و افرادی ندای کمک و مظلومیت سر داده و به سمت او دست یاری دراز می کنند؟
