به گزارش پایگاه خبری و رسانه ای حوزه های علمیه خواهران، حجت الاسلام شیخ اکبر رضایی، در نشست اخلاقی بر خط در جمع طلاب مدرسه علمیه زهرائیه نجف آباد، به لزوم حضور قلب در جلسات اخلاق اشاره کرد و گفت: این که انسان ها مطالبی را که می شنوند، نمی توانند در عمل، استفاده کنند و در مرحله عمل، شنیده هایشان به کارشان نمی آید، به این دلیل است که عقلشان در جلسه حاضر بوده و مطالب را می شنیده، اما قلب هنوز حضور نداشته است.

وی تأکید کرد: خوش به حال کسانی که خداوند گوش دلشان را شنوا کرده است. گاهی اوقات، فرد، ایمان عقلی دارد، ولی فکر می کند ایمان قلبی دارد. ایمان قلبی یعنی، انسانی که شنیده تکبر بد است، با قلبش بدی تکبّر را حس می کند و تکبّر را رها می کند.

وی به جمله حضرت امام خمینی(ره) در این باره اشاره کرد و گفت: حضرت امام فرموده که سعی کنید آنچه را عقلتان فهمیده، به دلتان برسانید. دلیل اینکه ما از آنچه یاد گرفته ایم، نتیجه ای نگرفته ایم، این بوده است که دلمان ایمان نیاورده است.

حجت الاسلام رضایی به حدیث حضرت امیرالمؤمنین اشاره کرد و گفت: حضرت می فرمایند: مَن لَم یَحسُنْ ظَنُّهُ استَوحَشَ مِن کُلِّ أحَدٍوی؛ نتیجه ی بدگمانی، ترس و وحشت است. سوءظن باعث نگرانی است و دلیلش این است که خدا را نشناختند. کسی که به کرامت خدا اعتماد دارد، تلاش خود را می کند و نتیجه را به خداوند واگذار می کند.

وی افزود: امروزه در زندگی بشر آن چیزی که بیشتر از همه کمرنگ شده، احساس آرامش است. زمینه آرامش هم خداباوری است.

حجت الاسلام رضایی به نتیجه اعمال اشاره کرد و گفت: زمینه هر کاری را ما فراهم می کنیم، ولی نتیجه دست خداوند است. بهترین بنده نزد خداوند کسی است که گمانش به خداوند از همه بهتر است. اگر بنده وظیفه خودش را به درستی انجام دهد و نسبت به نتیجه اعمالش به خداوند خوش گمان باشد؛ قلبش در مقابل هر نتیجه ای که به دست بیاورد احساس رضایت می کند.

وی با اشاره به احادیث افزود: برای اینکه اهل توکل باشید، در ابتدا باید ایمان داشته باشید که خداوند به مشکلات و نیازهای ما آگاه است، سپس اینکه باور کنید که خداوند قدرت رفع نیازهای ما را دارد، سوم اینکه خداوند بخیل نیست و اگر زمینه را در بنده ببیند، به رفع نیازهای او می پردازد و در آخر به محبت و مهر خداوند به بنده ایمان و باور داشته باشیم.