مبلغ مدرسه علمیه فاطمیه(س) شهرستان مشگین‌شهر در تبیین فلسفه عزاداری برای امام حسین(ع) گفت : سوگواری بر سیدالشهداء(ع) در جایگاه یک عمل سیاسی-عبادی است، از این رو حکومت‌های ظلم و جور از اقامه عزاداری ممانعت می‌کردند.
به گزارش پایگاه خبری و رسانه‌ای حوزه‌های علمیه خواهران، خانم ندا محمداوغلی، در آیین سوگواری دهه اول محرم در مدرسه علمیه فاطمیه(سلام‌الله‌علیها) مشگین‌شهر گفت: توانایی بر گریستن از سر معرفت، به‌ویژه گریه بر مصائب امام حسین(علیه‌السلام)، فضیلتی خاص تلقی شده و با فرهنگ شیعی پیوندی ناگسستنی دارد.
وی افزود: عزاداری در رثای اولیاء الهی، افزون بر جنبه معنوی که دارد، نفس حضور در مجالس ائمه(علیهم‌السلام) در لسان روایات آثار تربیتی داشته و موجب معرفت افزایی و تعالی روح انسان‌ها می‌شود.
مبلغ مدرسه علمیه فاطمیه(سلام‌الله‌علیها) مشگین‌شهر، با اشاره به ثمره مجالس عزاداری اهل بیت(علیهم‌السلام)، اذعان داشت: گریه بر امام حسین(علیه‌السلام) یک برنامه سیاسی - عبادی است و از همین رو حکومت‌های ظلم و جور در طول تاریخ از اقامه عزاداری و اشک و سوگ بر مصیبت سیدالشهداء(علیه‌السلام) به‌خاطر ترس از آثار سازنده آن، ممانعت می‌کردند.
خانم محمداوغلی در این راستا تصریح کرد: در واقع با گریستن در محافل حضرت اباعبدالله‌الحسین(علیه‌السلام) مسأله "تولی" و "تبری" به منصه ظهور می‌رسد و با این همدردی نوعی پیوند عاطفی نسبت به ائمه(علیهم‌السلام) درون انسان تقویت شده و نیز حس نفرت نسبت به عاملان این واقع تاریخی در فرد پدیدار می‌شود.
