به گزارش پایگاه خبری و رسانه ای حوزه های علمیه خواهران مازندران، حجت الاسلام والمسلمین محمدجواد قائمی، مدیر حوزه علمیه خواهران مازندران، در یادداشتی با عنوان "آرمان علی وردی شهید تکریم ولایت" آورده است: یکی از نکات مهم در توجه به مطالبات شارع مقدس در فرامین الهی، اداء حقوق آنان است. یعنی چنانچه شارع مقدس برای افراد در تعاملات محیطی در بستر زیست انسانی حقوق قائل است، مانند حقوق والدین بر فرزندان و بالعکس، در محیط خانه یا حقوق اتباع بر حاکمان و بالعکس در قالب تأمین امنیت و اطاعت پذیری در محیط اجتماعی و حق خدا بر بندگان و بالعکس در قالب هدایت و عبودیت در تنظیم رابطه بندگی، برای احکام و دستورالعمل‌های شرعی نیز به وجود حق اشاره می‌کنند.

 مثلاً در بحث از تقوا به‌ عنوان ریسمان سعادت و کمال جویی در کنار امر به تقوا، مسئله رعایت حق تقوا را گوشزد بندگان و سالکان طریق معرفت می‌کند، چنانچه در موضوع اخت گرفتن با کتاب الهی برای فهم سبک زندگی الهی برای زیست انسانی از حق تلاوت قرآن شریف، اغماض نظر نکرده است و امر به "‌حق تلاوته" می‌کند و از جمله موضوعات و پدیده‌های رفتاری که از بندگان خالق هستی از سوی ایشان به مطالبه‌گری گذاشته شده‌ است؛ حق جهان می‌باشد و به ‌راستی باید این سوال باشد که چه حقی در پس این فریضه عظیم نهفته است؟

با مراجعه به منابع روایی و سیره اهل‌ بیت(علیهم السلام) در مواجهه با رفتارهای جهادی و جهادگران، می‌توان این‌گونه جواب داد که حق جهاد، متأثر از وجود بصیرت جهادگر، تداعی و تجلی پیدا می‌کند که برون داد این بصیرت در مقوله ولایت و معطوف به فهم و تکریم امامت و ولایت است و لذا فهم جایگاه خدیجه(سلام‌الله علیها) با حضرت ابوطالب(علیه‌السلام) در زیست نبوی که ارتحال ایشان، سبب حزن نبی(صلی‌الله علیه و آله) می‌شود، در نقش جهاد مالی و اجتماعی آن در پس تکریم جایگاه نبوی بوده‌است.

هرچند، جهاد زهرا(سلام‌الله علیها) در همه ابعاد مهم و تأثیر گذار است و تکریم مقام ولایت از ممانعت نمودن در پشت در سوخته برای عدم توهین به ولی زمان، جایگاه دیگری دارد.

آری به ‌راستی می‌توان با توجه به مقام تمارها در کوفه و عباس‌ها در کربلا و عاشورای زمان، زینب(علیها سلام) در خرابه‌های شام و کوفه، به این نکته رسید که حق جهاد همان تکریم مقام ولایت متأثر از بینش و بصیرت است؛ لذا شهادت میثم گونه میثم دوران یعنی طلبه عزیز، شهید علی وردی، که تمام توانش را در تحقق آرمانش برای تکریم مقام ولایت گذاشت تا توهینی به ولی خود برخواست ها از معاویه‌های دوران نداشته باشد را باید مصداق جهاد دانست و به ‌همین علت هم باید حق تکریم به شهدا را نسبت‌ به این شهدا ایفاء و ادا نمود؛ چراکه تکریم نمادهای الهی، مصداقی بیّن و صریح از تجلی‌های تقوای قلبی برشمرده شده‌ است؛"و من یعظم شعائر الله، فانها من تقوی القلوب"

به‌راستی آیا می‌توان تکریم مقام ولایت به‌عنوان فهم نماد و شعائر الله، بدون بصیرت و فهم مقام ولایت شکل بگیرد؟ امید است که خالق هستی به اعطاء این بصیرت به همگان، توفیق تکریم مقام ولایت که از مصادیق اتم ولایت‌پذیری است را به همگان بدهد که شمول این لطف، مانع سکوت در جنگ ترکیبی و جهاد تبدیل خواهد شد؛ چراکه میثم ها در طول تاریخ نه ‌تنها در کالبد زیستی خود از ولایت حتی در حد عدم تکریم غفلت نکردند حتی در مرگشان در جهاد ولایت‌مداری از این فریضه مهم، غفلت نداشتند و با شهادت خود برای تکریم مقام ولایت از طریق ممانعت در توهین، حق جهاد در سایه سار ولایت پذیری را ادا نموده اند.