به گزارش پایگاه خبری و رسانه ای حوزه های علمیه خواهران، دکتر معصومه نصیری در گفت و گویی با اشاره به اهمیت فوق العاده مساله امیدآفرینی و امید افزایی در جامعه ابراز داشت: اعتماد اجتماعی، مشارکت اجتماعی و حمایت اجتماعی که مؤلفه‌های سرمایه اجتماعی به شمار می روند، از متغیرهای مؤثر بر امیدواری در جامعه هستند و در این میان، رسانه‌ها با تقویت این مؤلفه‌ها می‌توانند نقش مؤثری در راستای ارتقای سطح امیدواری اجتماعی در جامعه ایفا کنند.

وی با اشاره به این که اساساً شاخصه کلیدی بیانیه گام دوم انقلاب نیز ناظر به بحث امیدآفرینی است، افزود: با توجه حجم گسترده تبلیغات رسانه ای دشمن در سال های اخیر در زمینه یأس پراکنی در جامعه ایرانی، هدف رسانه های ما به خصوص رسانه ملی باید تقویت امید در جامعه و فراهم سازی زمینه های تحقق این مهم باشد.

وی همچنین گفت: در شرایطی که به موازات جنگ اقتصادی، راهبرد دشمن و پروپاگاندای رسانه‌ای جبهه معاند، القای یأس و نومیدی در میان مردم و حتی مسئولان است، لذا وظیفه دلسوزان و فعالان جبهه انقلاب اسلامی، ایجاد امید نسبت به آینده و امیدوارکردن مردم می باشد.

مدرس سواد رسانه ادامه داد: مقام معظم رهبری در یکی از بیانات خویش بر این نکته تأکید می کنند که امید، بزرگترین قوه محرکه انسان است و امید به پیروزی، امید به پیشرفت و امید به موفقیت، هر انسانی را به حرکت و تلاش بیشتر وادار می کند و برعکس یأس و نومیدی جلوی رشد و پیشرفت را می گیرد و افق آینده را تیره و تاریک جلوه می دهد.

وی همچنین خاطرنشان کرد: همان طور که رسانه در تغییر ادراک و رفتار جامعه هدف و ایجاد یاس و نومیدی، نقش نخست را ایفا می‌کند، محرک اصلی اثرگذاری بر حوزه‌های شناختی و نگرشی در امیدآفرینی، رشد و پیشبرد آن نیز رسانه است.

وی با اشاره به این که آنچه باید در موضوع امیدآفرینی مورد توجه قرار بگیرد، عناصر سازنده امید، یعنی منابع، مولفه‌های موثر بر ایجاد و ارتقاء امیدواری اجتماعی، مسیرها، و نحوه بسط و گسترش نگاه امیدوارانه در جامعه است، گفت: در حقیقت باید ببینیم چه عواملی در جامعه امیدآفرین هستند و چه مسیری را باید طی کرد تا با استفاده از ابزار نوین ارتباطی، برای ترویج و تزریق امید به جامعه اقدام کنیم.

نصیری تأکید کرد: به جهت حضور پررنگ شبکه‌های اجتماعی و وابستگی رسانه‌ای در زندگی امروز، آنچه از رسانه‌ها درباره وضعیت جامعه بازتاب می‌یابد، مخاطب نیز جامعه را همانطور تلقی خواهد کرد و بدین سبب ارتباط معناداری میان رسانه و امید و امیدآفرینی برقرار می‌شود.

وی ابراز داشت: با در نظر گرفتن نظریه «حباب فیلتر» این یک واقعیت است که بخشی از مردم ما فقط مخاطب رسانه‌های معاند فارسی‌زبان قرار گرفته‌اند و طبیعی است که سهمی از اخبار و اطلاعات امیدآفرین، موفقیت‌ها و دستاوردهای کشورمان را ندارند و همواره به سبب بهره‌گیری این رسانه‌ها از تکنیک‌های مختلف عملیات روانی در معرض القاء ناامیدی و سیاه‌نمایی قرار دارند و نظام سیاسی و حاکمیت را از دریچه دوربین آنها می‌بینند، اما واقعیت این است که به سبب دستاوردهای شگرف و استعدادهای بالقوه و بالفعلی که وجود دارد، ظرفیت‌های سرشاری برای امید و امیدآفرینی در جامعه وجود دارد.

وی در خاتمه سخنان خود با بیان این که امیدافزایی رسانه ها زمینه لازم برای تقویت عزت نفس ملی را فراهم می کند، گفت: هم مردم، هم رسانه‌ها و مهمتر از آنها مسئولان و کارگزاران نظام در هر سه بُعد یأس‌آفرینی، نقش‌آفرینی و امیدآفرینی اثرگذارند و این عناصر وقتی جامعه را امیدوارانه به سوی چشم‌انداز روشن پیش ببرند و فضای مایوس کننده جامعه را اصلاح و روح امید را در زنده نگه دارند، آن جامعه دارای عزت نفس ملی و برای ادامه مسیر سرشار از خلاقیت خواهد بود.