به گزارش پایگاه خبری و رسانه‌ای حوزه‌های علمیه خواهران، زینب حاجیلری در مراسم عزاداری امام حسین(ع) که از سوی موسسه آموزش عالی حوزوی الزهرا(س) گرگان در جمع شماری از بانوان برگزار شد، در بحث از «تاثیر مداومت در عبادت بر پالایش رذایل اخلاقی» با استناد به آیه 21 سوره مبارکه بقره گفت: تقوی به معنای پرهیز از گناه و انجام اعمال نیکو مطابق با ارزش‌های دینی است.

وی با اشاره به کلامی از امام سجاد(ع) که می‌فرمایند: «خدایا من از نفسی که من را بسیار امر می‌کند به بدی نزد تو شکایت می‌کنم»، افزود: قدم اول برای خودسازی؛ دوری از منیّت و خودخواهی است.

استاد موسسه آموزش عالی حوزوی الزهراء(س) گرگان بیان کرد: برای خودسازی، دو اتفاق توفیر و تصعید باید در نیت و باطن فرد رخ دهد.

 حاجیلری با بیان این مطلب که انسان‌ها در ظاهر با یکدیگر فرقی ندارند، بلکه اختلاف در باطن آنان است، تصریح کرد: یکی از مهمترین چیزهایی که باطن فرد را رقم می‌زند، انگیزه و نیات انسان است.

وی، توفیر در نیت را به معنای رشد کمّی نیات دانست که باید تمام انگیزه‌های انجام امور را از خداوند درخواست کند.

 استاد موسسه آموزش عالی حوزوی الزهراء(س) گرگان با استناد به آیه  56 سوره ذاریات اظهار کرد: عبادت و عبودیت، هدف اصلی آفرینش انسان بوده و بهترین شیوه تربیتی-عبادی اسلام مداومت بر عبادت است که این مرحله تصعید است تا جایی که به مقام قرب برسیم.

خانم حاجیلری ادامه داد: اگر مداومت بر انجام عبادات و اعمال صالح باشد، این مداومت ملکه‌ای را در نفس انسان ایجاد می‌کند که باعث تحکیم اثر آن عمل بر نفس می‌شود و انسان را از رذایل اخلاقی نجات می‌دهد.

وی، زودن حرص، رهایی از دلبستگی دنیایی، تعصب و تکبر، نجات از غفلت، اجتناب از طغیان و عصیان را از اثرات مداومت در عبادات برشمرد.

استاد موسسه آموزش عالی حوزوی الزهراء(س) گرگان عبادت را ابزاری دانست که تقوی انسان را افزایش می‌دهد، البته مداومت بر عبادات به این معنا نیست که دائماَ در حال نماز باشیم بلکه باید پیوسته نماز را در زمان خود بجای آوریم.

انتهای پیام/