مدیر حوزه علمیه خواهران استان تهران گفت: اگر شما طلاب، فقه و اصول می‌خوانید برای این است که قرآن را بهتر درک کنید چون اگر کسی درک درستی از قرآن نداشته نمی‌تواند قرآن را به دیگران آموزش دهد.
به گزارش پایگاه خبری و رسانه ای حوزه های علمیه خواهران، حجت‌الاسلام والمسلمین محمدحسین کبیریان؛ مدیر حوزه علمیه خواهران استان تهران، امروز چهارشنبه ۲۲ آذرماه در همایش «رهروان فاطمی» ویژه طلاب جدیدالورود این حوزه به سخنرانی پرداخت. در ادامه متن سخنان وی را می‌خوانید؛
قرار است امروز درباره طلبگی و طلیعه زیبای آن صحبت کنیم. طلبگی را در یک کلام می‌توانیم به وراثت انبیا(ع) تعبیر کنیم. در روایتی که در عیون اخبار رضا(ع) نقل شده، حضرت صدیقه کبری(س) می فرمایند که رسول خدا(ص) فرمودند: خدایا خلفا و جانشینان من را مورد رحمت خاص خودت قرار بده. ایشان این را سه مرتبه فرمودند. به پیامبر(ص) عرض شد این خلفای شما که برای آنها دعا می‌کنید چه کسانی هستند که ایشان فرمودند خلفای من کسانی هستند که احادیث و سنت‌های من را برای مردم نقل می‌کنند. قطعا دعای پیامبر مستجاب است و این خلفا مورد رحمت الهی قرار می‌گیرند. بنابراین شما مسئولیت بسیار سنگینی را بر عهده گرفته‌اید.
مسئولیت سنگین طلاب
طلبه، خودش را از بسیاری لذات دنیوی محروم کرده و زندگی خود را صرف تفقه در دین می‌کند و پس از فقیه شدن، به دیگران ابلاغ و جامعه را هدایت خواهد کرد. اگر قرار است علما، ورثه انبیا باشند همانگونه که در «کافی» از امام صادق(ع) نقل شده است، پس آنها قرار است چه چیزی را به ارث ببرند؟ در روایت آمده است که انبیا(ع) درهم و دینار به ارث نمی‌گذارند بلکه سرمایه انبیا(ع) احادیث و آموزه‌های آنهاست. این بزرگترین گنجینه برای سعادت بشر و هدایت انسان‌هاست. لذا اگر کسی بهره‌ای از این ارث ببرد برای وی بسیار ارزشمند است و می‌تواند به اوج عزت برسد.
شما خواهران بزرگوار قرار است چنین بهره ارزشمندی ببرید و حامل وحی خداوند باشید و این کار بسیار سنگین و پر مسئولیت و ارزشمندی است بنابراین ببینید که قرار است علم خود را از چه کسی بگیرید چون شما قرار است واسطه پیامبران و بشریت باشد بنابراین اگر قرار است حامل وحی الهی و احادیث و سنت پیامبر(ص) باشید باید صرفاً روی دریافت این گنیجنه ارزشمند متمرکز شوید و در نتیجه فهم دقیق قرآن و سنت اولین مسئولیت شماست چون باید کار انبیا(ع) را ادامه دهید. انبیا(ع) هم معلمان کتاب و حکمت هستند همانگونه که در قرآن کریم آمده است: «هُوَ الَّذِی بَعَثَ فِی الْأُمِّیِّینَ رَسُولًا مِنْهُمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِهِ وَیُزَکِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَةَ وَإِنْ کَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِی ضَلَالٍ مُبِینٍ؛ اوست خدایی که میان عرب امّی (یعنی قومی که خواندن و نوشتن نمی‌دانستند) پیغمبری بزرگوار از همان مردم برانگیخت که بر آنان آیات وحی خدا تلاوت می‌کند و آنها را (از لوث جهل و اخلاق زشت) پاک می‌سازد و شریعت و احکام کتاب سماوی و حکمت الهی می‌آموزد و همانا پیش از این همه در ورطه جهالت و گمراهی آشکار بودند» (جمعه/ ۲) اگر می‌خواهید کار پیامبری کنید اولین کار شما تلاوت آیات بر مردم است و در نتیجه خودتان باید آن را به خوبی دریافته باشید بنابراین انس با قرآن کریم را فراموش نکنید.
اهداف تحصیل فقه و اصول
اگر فقه و اصول می‌خوانید برای این است که قرآن را بهتر درک کنید چون اگر کسی درک درستی از قرآن نداشته باشد پس چگونه می‌خواهد قرآن را به دیگران آموزش دهد؟ به نظرم تا کسی تصفیه نشده باشد نمی‌تواند دیگران را تصفیه کند. مردم هم که شما را می‌بینند به یاد خدا می‌افتند چون شما را جلوه حضرت زهرا(س) می‌بینند و این مسئولیت بسیار سنگینی برای شماست لذا فقط دنبال گرفتن مدارک حوزوی نباشید بلکه از همین اوایل طلبگی، نفس خود را محاسبه کنید و ببینید چه میزان، روز به روز شباهت بیشتری به حضرت زهرا(س) پیدا کرده‌اید؟ به صِرف درس خواندن چنین چیزی حاصل نمی‌شود بلکه نیازمند مراقبه، کنترل نفس و تقوا در عمل هستید.
گفتیم که از مهمترین رسالت‌های پیامبران، تعلیم کتاب و حکمت است. حکمت غیر از علم است و فرق‌شان این است که حکمت، انسان را از خطا و انحراف بازداشته و انسان را در یک حصار و دژی قرار می‌دهد که شیطان نمی‌تواند به آن نفوذ کند. بنابراین بررسی کنید که آیا مطالبی که هر روزه یاد می‌گیرید حکمت است یا خیر؟ مدتی که از کار طلبگی شما گذشت باید احساس نورانیت بیشتر و نزدیکی به حضرت زهرا(س) پیدا کنید، در این‌صورت آنچه شما یاد گرفته‌اید حکمت بوده است و تازه کار پیامبری شما شروع می‌شود و هدایت جامعه بر عهده شما خواهد بود. هیچ مسئولیتی هم به این اندازه سخت نیست چون سعادت انسان‌ها در اختیار شما قرار می‌گیرد. البته کار همه اقشار ارزشمند است اما هیچکدام با فکر و سعادت انسان‌ها سروکار ندارند بلکه کار آنها با اجسام و مصالح است اما یک طلبه قرار است عمر انسان‌ها را در اختیار بگیرد و اگر اندکی بلغزید سرنوشت یک انسان را عوض کرده و خدای ناکرده مسیر انسان را از بهشت به سمت جهنم تغییر داده‌اید. به همین دلیل است که پیامبر(ص) به حضرت علی(ع) فرمودند اگر خدای متعال به دست تو، یک نفر را هدایت و از گمراهی نجات دهد پاداشی که برای تو قرار می‌دهد از کل دنیا بیشتر است.
جایگاه والای طلاب
شما طلبه‌ها در چنین جایگاهی قرار گرفته‌ای و می‌توانید با هدایت یک نفر چنین پاداشی دریافت کنید و امیدواریم تلاش‌ها و اخلاص شما منجر به هدایت هزاران نفر شود. در این‌صورت تصور کنید که چه پاداشی برای شما در نظر گرفته خواهد شد؟ از امام صادق(ع) نقل شده که فرمودند وظیفه سنگین علما، مراقبت از مرزهای اعتقادی است. به همین دلیل گفته شده که قلم علما، افضل از خون شهداست. این در حالی است که از شهدا با عنوان رفقای پیامبران یاد شده است لذا شما می‌توانید با انجام رسالت طلبگیف ارزشی والاتر از خودن شهدا پیدا کنید.
علت این مسئله این است که شهدای بزرگوار در مرزهای جغرافیایی می‌جنگند اما شما قرار است در مرزهای عقیدتی بجنگید و اهمیت مرز عقیدتی قابل مقایسه با مرز جغرافیایی نیست بلکه ارزشی بالاتر از آن دارد و به همین نسبت سخت‌تر است چون دشمنان، دائما شهبات اعتقادی ایجاد و ترفندهای تازه‌ای برای جوانان درست می‌کنند بنابراین شما طلبه‌ها باید لحظه به لحظه مراقبت کنید و ببینید که دشمن چه ترفندی به کار گرفته و آن را ناکام بگذارید. اگر به خوبی از عهده این رسالت بر بیائید فقط یک درجه با پیامبران فاصله خواهید داشت. البته باید عمر خود را وقف کنید تا از عهده این مسئولیت بر بیائید.
نظر شما