امام جمعهی تراز انقلاب اسلامی مردمی است، خوشرو، خاضع و گشادهروست، سادهزیستی سلوک و منش اوست، به انقلاب و آرمانهایش پایبند است، وابستگی به نماز جمعه را به عنوان امتیاز برای خویش نمیداند.
به گزارش پایگاه خبری و رسانهای حوزههای علمیه خواهران، آمنه عسکریمنفرد، نویسنده و پژوهشگر حوزوی در یادداشتی آورده است:
تاریخ انقلاب اسلامی گواه است که راهبری انقلاب از ابتدا، بر عهدهی علما و روحانیت بوده و بر همین اساس حیات روحانیت ما در ارتباط نزدیک و مستمر با مردم و قبول مناصب و مسئولیتهای گوناگون همچون قضاوت، مجلس، دولت و... در قبال جمهور بوده است.
در این بین نقش ائمه جمعه به عنوان نمایندگان رهبری در شهرها، نقشی اساسی در حفظ وحدت و انسجام جامعه است؛ چرا که اولین کارکرد ایشان در هر شهر یا استان، این است که سخنگوی جریان انقلاب و رهبری و خطیبی مطالبهگر باشد.
اوست که با ایجاد روحیه، امید و انگیزه در اقشار مختلف جامعه، بهخصوص نسل جوان زمینه را برای نقشآفرینی آنان در جهت حرکت به سمت تشکیل جامعه تراز انقلابی فراهم میسازد.
امام جمعه انقلابی کسی است که بدون وابستگی به کانونهای قدرت، اهل خدمت باشد، پس از رابطه امام و مأموم فاصله نمیسازد و چون میداند به عنوان نمایندهی ولیفقیه، به این سِمَت منصوب شده، به دلیل نزدیکی به کانون امامت، از نظر مادی، پایینتر از تودههای مردم زندگی میکند و این شاهدی است که او خود را جدای از مردم نمیداند و نمیخواهد.
او اهل تحلیل و شناخت امور و مسائل مهم مملکت است، پس در راه هدایت مردم و در جهت حفظ سرمایه اجتماعی، جان و زندگی، حیثیت و آبرویش را وقف خدمترسانی میکند.
امام جمعهی تراز انقلاب اسلامی مردمی است، خوشرو، خاضع و گشادهروست، سادهزیستی سلوک و منش اوست، به انقلاب و آرمانهایش پایبند است، وابستگی به نماز جمعه را به عنوان امتیاز برای خویش نمیداند.
لباس روحانیت برایش مسئولیت اجتماعی میآورد، پس به قول شهید بهشتی، به عنوان مسئول اهل عمل و اقدام است و در یک کلمه فدایی مردم و اهل خدمت خالصانه و صادقانه به جمهور است.
شهید آیتالله محمدعلی آلهاشم به گواهِ حضورِ خیل مردمِ غیورِ تبریز و قلبهای آکنده از درد و چشمان اشکبارشان در مراسم تشییع پیکر شهیدشان، دارای ویژگیهای امام جمعه تراز انقلابی و قطبی بزرگ و تاثیرگذار در منطقه بود. انسانی عارف و زاهد که با تمام توان در راه عملی کردن منویات مقام معظم رهبری کوشید. او تنها امامِ جمعهها نبود، با درد و مشکلات مردم آشنا بود و چون پدری آگاه و مسئول تمام روزهای عمرش را وقف خدمت کرد و روز جمعه برای او و مردم تبریز، تنها وعدهگاهی برای سردادن ندای آدینه در نماز جمعهها بود.
انتهای پیام/
نظر شما