با توجه به اینکه نیمی از جمعیت جامعه زنان هستند حضور سیاسی آنها در رده‌های بالای مدیریتی مهم است. اما صرف حضور سیاسی آنها راهگشا نیست زیرا این حوزه نیازمند افراد مطالبه‌گری که در کنار سیاست است که، نقش خانوادگی خود را حفظ می‌کنند.
به گزارش پایگاه خبری و رسانه‌ای حوزه‌های علمیه خواهران، تاکنون تعداد زنان در کابینه دولت چهاردهم به چهار نفر رسیده که ازاین بین فقط فرزانه صادق، به‌عنوان وزیر منصوب شده است تعداد زنان حاضر در این دوره با دولت دهم برابر و تا به امروز بیشترین تعداد حضور زنان در کابینه دولت بوده است.
مجلس دوازدهم با ۱۴ زن تشکیل شد
همچنین در دو دوره انتخابات مجلس دوازدهم شورای اسلامی هم ۱۴ زن توانستند راهی خانه ملت شوند که تاکنون رکورددار بیشترین حضور زنان برای مجلس دهم است که ۱۷ زن وارد مجلس شدند اما با فوت فاطمه رهبر تعداد آنها به ۱۶ نفر رسید و سهم ناچیز برای نیمی از جمعیت با توجه به اینکه نیمی از جمعیت کشور ما بانوان هستند اما در رده‌های بالای مدیریتی نقش کمتری دارند.
در واقع نقش سیاسی خانم‌ها فقط محدود به شرکت در انتخابات، راهپیمایی و تشویق افراد خانواده برای حضور در مناسبات سیاسی است و دلایل زیادی برای این حضور کم‌رنگ وجود دارد به همین خاطر به سراغ بتول فلاح مراد استاد دانشگاه و نویسنده کتاب قدرت سیاسی زن رفتیم تا در این باره با او گفت‌وگو کنیم.
مشارکتی به قدمت ۱۴۰۰ سال
فلاح مراد استاد دانشگاه درباره حضور سیاسی زنان در اسلام می‌گوید: «مشارکت سیاسی زنان در اسلام از ۱۴۰۰ سال پیش آغاز شد که نمونه‌های بارز آن فعالیت‌های حضرت زهرا (س) و حضرت زینب (س) است، درصورتی‌که در غرب زنان از حدود ۳۰۰ سال پیش فعالیت سیاسی داشته‌اند» باتوجه‌به این پیشینه تاریخی که هیچ‌وقت سیاست فقط مردانه نبوده است از او درباره چرایی حضور کم خانم‌ها در سپهر سیاست پرسیدیم این استاد دانشگاه بیان کرد: «ما در جامعه ازنظر قانونی و اعتقادی منعی برای حضور سیاسی زنان نداریم. اما دلیل عدم مشارکت بانوان، مربوط به فضای جامعه و خود زنان است.»
تفکرات مردسالاری و کناره‌گیری زنان از سیاست
در ادامه به مردسالاری حاکم بر جامعه به‌عنوان اولین عامل اشاره می‌کند «فضای مردسالار در جامعه گاهی بر اثر تفکرات خود زنان ایجاد می‌شود در نتیجه یا مشارکت نمی‌کنند یا به‌صورت منفعلانه فعالیت می‌کنند، در ذهن آنها تفکر، زن مگر باید چنین کارهایی را انجام دهد، مانع حضورشان می‌شود این ها از عدم مشارکتشان هم ناراضی نیستند چون معتقدند فقط مردان باید در سیاست حضور داشته باشند اما گاهی خانم‌ها دوست دارند حضور داشته باشند ولی شرایط محیا نیست در اینجا ریشه تفکر، زن را چه به این کارها در مردها اجازه حضور بانوان را نمی‌دهد.»
زنان خسته و گریزان از سیاست
از نظر این نویسنده، دچار روزمرگی شدن بانوان، یکی دیگر از عوامل کم‌رنگ‌شدن حضورشان در عرصه سیاست است «زنان به‌خاطر شرایط اقتصادی و یا صرف مستقل‌بودن پابه‌پای مردان کار می‌کنند، این باعث خستگی زنان از فضای جامعه می‌شود. دیگر این فرصت را به خود نمی‌دهند تا موضوعات و فعالیت‌های سیاسی را پیگیری کنند و وارد این فضا شوند در نتیجه نسبت به مسائل سیاسی بی‌رغبت می‌شوند.»
مطالبه‌گر بودن زنان سیاسی مهم‌تر از حضور آن‌هاست
در بحث مشارکت سیاسی زنان یکی از مسائل مربوط به حضور آن‌هاست موضوع مهم‌تر این است که زنانی که در سپهر سیاسی حضور پیدا می‌کنند، چقدر دغدغه‌ها و مطالبات زنانه را پیگیری می‌کنند؟ چه میزان به مطالبات و کاستی‌های مربوط زن و خانواده اشراف دارند؟ چه اندازه قدرت دارند تا مردان سیاسی را مجاب کنند تا مطالبات بانوان کشور را در اولویت قرار دهند؟ زنانی که تا به الان وارد سیاست شده‌اند، برای زنان و زندگی آنها چه‌کارهایی کرده‌اند؟ در این باره فلاح مراد می‌گوید: «کسی منع نکرده که مثلاً از بین ۲۹۰ نماینده مجلس، ۱۰۰ نماینده زن باشند اما بنا بر آمار و گزارشات حتی آن‌هایی هم که توانستند با سختی‌های موجود کنار بیایند و وارد سیاست شوند، نتوانستند کار پررنگ و مهمی انجام دهند زیرا وقتی وارد سیاست می‌شوند آن‌قدر درگیر قوانین و ضوابط هستند که دیگر دنبال مسائل حوزه زنان نمی‌روند و درباره آن صحبتی نمی‌کنند.»
هدف برابری زن و مرد نیست
اما نکته مهم این است که هدف از افزایش مشارکت و حضور سیاسی بانوان برابری زن و مرد نیست بلکه گاهی زنان بنا به وظایف متعددشان باید تلاش کنند و در پی یافتن الگویی با نقش تراز باشند، فلاح مراد در این باره می‌گوید: «نیاز است تفکرات افراط و تفریطی که زن را فقط برای خانه یا فقط برای جامعه می‌داند تعدیل شود.
زن‌ها باید به دنبال نقش تراز برای خودشان باشند مثلاً مادری که وزیر است یک نقش ندارد، وظایفش چندبرابر است هم مادر و همسر است و هم سمت سیاسی دارد»، به گفته این نویسنده، برای حضور پررنگ زنان در سیاست باید تفکر «زن فقط برای در خانه ماندن یا فقط برای در جامعه بودن نیست بلکه باید تلفیقی از نقش‌های خانوادگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی باشد» در جامعه تعدیل و گسترش یابد اما برای این امر فقط خواست خود بانوان کارساز نیست در این بین تولیدات رسانه‌ای مثل فیلم، پادکست، مصاحبه‌های زیاد با زنان موفق در این عرصه‌ها و صحبت درباره زندگی خانوادگی آنها و… بسیار مؤثر است.
انتهای پیام/
نظر شما