به گزارش پایگاه خبری و رسانه‌ای حوزه علمیه خواهران/ هرمزگان؛ حجت الاسلام والمسلمین بدرآبادی، مسئول نهاد رهبری در دانشگاه هرمزگان، در نشست علمی پژوهشی در حوزه و دانشگاه، گفتمان سازی و شکوفایی علمی در جمع کارکنان و طلاب مدرسه علمیه الزهراء سلام الله علیها بندرعباس بیان کرد: جریان علمی در دنیا با ظهور رنسانس رقم خورد و رویکردی را در نگاه علمی ایجاد کرد، در این رویکرد آن چیزی را که انسان میبیند، حس و تجربه می‌کند و قابل مشاهده و اندازه گیری است مبنای علمی دارد و آنچه که قابل مشاهده و لمس نیست و در آزمایشگاه نمی‌شود آن را به آزمایش درآورد این علمی نیست بلکه وهم و خیال است لذا شناخت معرفت غیر علمی، در اصطلاح یک شناخت توهمی و خیالی است و انسان را درگیر مادیات و آنچه که در دنیا وجود دارد، کرده و از وابستگی به ماوراء قطع می کند.

مسئول نهاد رهبری در دانشگاه هرمزگان اذعان داشت: این جریان علمی در غرب که با انقلاب صنعتی شروع شد یک مسیری در دنیا رقم زد که با توجه به پیشرفت ها و دستاوردهای بشری در این زمینه یک غرور مبتنی بر علم تجربه در دنیا ایجاد کرد که علم می تواند اسرار آنچه که در دنیا وجود دارد، کشف کند و انسان نیاز به چیزی غیر از این ندارد و لذا دین و خدا از عرصه زندگی انسان غربی عملا حذف شد. 

حجت الاسلام بدرآبادی افزود: این تعارض میان علم و دین در دنیا به نحوی جایگاه پیدا کرد و علم بر دو دسته؛ علوم سنتی مبتنی بر دین مدار و علوم مدرن مبتنی بر نگاه تجربه‌گرا تقسیم شد و لذا مؤلفه تمام مشکلات را دین قرار دادند و جامعه به سمتی برده شد که عملا دین به فراموشی سپرده و از دسترس خارج شود و دین فقط در امور فردی انسان باشد و با تأسیس دانشگاه، این دیدگاه غرب به جامعه اسلامی وارد و بر آن حاکم شد به صورتی که وقتی جهان اسلام با مفاهیم و پیشرفت‌های علمی و نظامی آشنا شد، فضا به سمتی کشیده شد که علم باعث پیشرفت جامعه بشری و آموزه های دینی باعث عقب ماندگی شده است و با آغاز این حرکت، غرب خیلی راحت می توانست نفوذ و تهاجم فرهنگی خود را به سرزمین های دیگر ایجاد کند و یک فضای دو قطبی ایجاد شد تا آموزه‌های دینی به فراموشی سپرده شود. 
 
عضو هیئت علمی در دانشگاه هرمزگان بیان داشت: این مطلب که علم باعث پیشرفت جامعه بشری و آموزه های دینی باعث عقب ماندگی شده است چهار رویکرد؛  علم زدگی، ایجاد بحران هویت در این سرزمین‌ها، رواج نسبی گرایی در زمینه اعتقادات دینی و انحصار حوزه علوم دینی را به حوزه فردی و اخلاقی را ایجاد کرد و حوزه علمیه به یک حصار بسته ای تبدیل شد که از نقش آفرینی‌های اجتماعی باز داشته و تا جایی که آموزه‌های دینی در انحصار فردی باشد، ولی جامعه به سمتی کشیده شد که انقلاب اسلامی تشکیل شد و جامعه به سمتی برگشت که انسان به آموزه‌های دینی رسید. 
 
حجت الاسلام و المسلمین بدرآبادی اضافه کرد: حوزه و دانشگاه مکمل هم هستند و مثل دو بال باعث پیشرفت جامعه خواهند شد و منظور از وحدت، در وحدت حوزه و دانشگاه، وحدت در اهداف، یعنی؛ پیشرفت جامعه است، یکی از وظایف طلاب این است که به خوبی معارف دین  را یاد بگیرند و برای این کار باید آموزه‌های دینی را خوب بخوانند و یاد بگیرند و برای این که در دام آموزه‌های غربی قرار نگیرند قطعاً طلاب باید بر معارف دینی مسلط باشند و این زیربنا کاری است که باید به جدیت آن را دنبال کرد. 
 
وی در پایان خاطر نشان کرد: سنت فقهی انسان رویکرد فردی دارد متناسب با این که دستورات دین را انجام دهد تا به بهشت برسد اما امام خمینی(رحمه الله علیه) به بشر یک الگوی حکمرانی فقاهتی در جامعه ترسیم و ارائه داد و این در سنت فقهی وجود نداشت و ایشان تنها کسی بودند که آن را اِبداء و به آن پرداخته و عملیاتی کرده‌اند و بعد از آن آیت الله خامنه‌ای(حفظه الله) بر اساس همان الگو و روش جامعه را پیش برده است‌

انتهای پیام/