به گزارش پایگاه خبری و رسانه‌ای حوزه‌های علمیه خواهران/ مرکزی، نشستی با عنوان «معارف صادقی» با سخنرانی خانم عبادی فرد معاون پژوهش مدرسه فاطمه المعصومه (س) دلیجان، در این مدرسه برگزار شد.

وی به بررسی نقش امام صادق (ع) در گسترش علوم و معارف اسلامی پرداخت و گفت: در دوره امامت امام صادق (ع)، مسلمانان با استقبال از علم و دانش، محافل درسی و مناظره‌های علمی را در شهرهای مختلفی مانند مدینه، مکه، کوفه و بصره رونق بخشیدند.

وی افزود: این فرصت مغتنمی برای امام صادق (ع) بود تا نهضت علمی و فرهنگی پدر بزرگوارشان، امام باقر (ع) را پیگیری و علوم و معارف اهل بیت (ع) را در همه جا منتشر کنند.

عبادی فرد در ادامه به سفرهای اجباری و اختیاری، امام صادق که فرصتی برای نشر دانش بود اشاره کرد و افزود: سفرهای امام صادق (ع) به شهرهای مختلف عراق، از جمله حیره، هاشمیه و کوفه و تعامل با پیروان سایر مذاهب فقهی و کلامی، نقش مهمی در معرفی و گسترش علوم اهل بیت (ع) داشت.

معاون پژوهش مدرسه علمیه فاطمه المعصومه دلیجان اظهار داشت: در این شهرها، گروه‌های مختلف برای کسب دانش نزد ایشان می‌آمدند و از دریای علم او بهره‌مند می‌شدند. امام صادق (ع) با جریان‌های فکری و عقیدتی مختلف زمان خود به بحث و تبادل نظر می‌پرداخت و برتری بینش اسلام تشیعی را به اثبات می‌رساند. عبادی فرد بیان کرد: مناظرات ایشان با دانشمندان مختلف از جمله فقیهان، منجمان، متکلمان و صوفیان، به‌ویژه مناظرات معروف با ابوحنیفه، در منابع شیعه و سنی ثبت شده است.

عبادی فرد ابراز داشت: شاگردان امام باقر (ع) پس از رحلت ایشان، به گرد شمع وجود امام صادق (ع) جمع شدند، امام (ع) نیز با جذب شاگردان جدید، به تأسیس یک نهضت عظیم فکری و فرهنگی مبادرت ورزید، به گونه‌ای که مسجد نبوی در مدینه و مسجد کوفه به دانشگاهی عظیم تبدیل شدند. درگیری میان بنی‌عباس و بنی‌امیه، فرصتی طلایی برای امام صادق (ع) و یارانش فراهم آورد.

وی در ادامه ویژگی‌های کلاس‌های درسی امام صادق (ع) را بررسی کرد و ادامه داد: امام صادق (ع) با استفاده از این فرصت، به بازسازی و نوسازی فرهنگ ناب اسلام پرداخت و شیفتگان مکتب حق از نقاط مختلف به مدینه سرازیر شدند.

عبادی فرد تصریح کرد: امام صادق (ع) هر یک از شاگردان خود را در رشته‌هایی که با ذوق و قریحه او سازگار بود، تشویق و تعلیم می‌نمود. شاگردان دانشگاه امام (ع) منحصر به شیعیان نبودند، بلکه پیروان اهل سنت نیز از مکتب آن حضرت بهره‌مند می‌شدند. بزرگان اهل سنت چون مالک بن انس، ابوحنیفه، سفیان ثوری و دیگران، از دانش بیکران او استفاده می‌کردند. ابوحنیفه که دو سال شاگرد امام بود، این دوره را پایه علوم و دانش خود معرفی کرده و می‌گوید: اگر آن دو سال نبود، نعمان از بین رفته بود.

انتهای پیام/