معاون پژوهش مدرسه تخصصی امام حسین (ع) در نشست مجازی نقد مقاله ویژه مدیران و معاونین پژوهش مدارس علمیه حوزه علمیه خواهران استان یزد بر ضرورت منطقیتر شدن ساختار مقاله، اصلاح چکیده و استفاده از زبان علمی و روان در نگارش آثار پژوهشی تأکید کرد.
به گزارش پایگاه خبری و رسانهای حوزههای علمیه خواهران/ یزد، خانم قاسمی معاون پژوهش مدرسه تخصصی امام حسین (ع) در نشست مجازی نقد مقاله ویژه مدیران و معاونین پژوهش مدارس علمیه حوزه علمیه خواهران استان یزد، بر ضرورت منطقیتر شدن ساختار مقاله، اصلاح چکیده و استفاده از زبان علمی و روان در نگارش آثار پژوهشی تأکید کرد.
خانم قاسمی در این نشست مجازی نقد و بررسی مقاله با عنوان «تحلیل رابطه توحید و مهدویت با تأکید بر آثار آیتالله صافی (ره)» که به قلم فرشته محمدی و محمدعلی محیطی اردکانی نگاشته و در دوفصلنامه علمی ـ ترویجی پژوهشنامه موعود منتشر شده است، با اشاره به ضعف در انسجام موضوعی و عنوان مقاله گفت: اگر عنوان مقاله یک قید دیگری داشت، عنوان علمیتر و نظم مقاله بیشتر میشد و سیر منطقیتری پیدا میکرد.
وی در ادامه بیان کرد: بیان مسئله در مقاله نیازمند بازنگری است. چکیده در سطح مقاله پژوهشی نیست و بهتر است چند خط نخست به صورت مسئلهمحور بازنویسی شود تا کار جنبه علمیتر و منسجمتری پیدا کند. همچنین جملات بلند و سخت در متن، فهم مطلب را دشوار میکند و بهتر است با جملات کوتاه و روان جایگزین شود.
خانم فاطمه جمشیدی در بخش دیگری از جلسه، ، استاد ناظر نشست، به بیان دیدگاههای تکمیلی خود پرداخت و گفت: چکیده ویترین مقاله است؛ باید طوری نوشته شود که خواننده در هر نقطه از جهان بتواند با خواندن آن تشخیص دهد که آیا می تواند از این مقاله استفاده کند. در چکیده باید مسئله، هدف، روش و نتیجه پژوهش مشخص و روشن باشد.
وی افزود: قلم چکیده در این مقاله بیشتر ترویجی است؛ در حالی که زبان علمی باید در عین صراحت، بیطرف و عاری از سوگیری باشد. برخی جملات رنگ و بوی ارزشی دارد که در مقاله علمی بهتر است به شیوه تحلیلی و بیطرفانه بیان شود.
خانم جمشیدی در ادامه با اشاره به اهمیت انتخاب دقیق کلیدواژهها گفت: کلیدواژهها باید بلافاصله پس از چکیده نوشته شوند، دقیق، مبتنی بر محتوای اثر و قابل بازیابی در جستوجوهای علمی باشند. در این مقاله بهتر بود از کلیدواژه رابطه توحید و مهدویت استفاده میشد، زیرا موضوع اصلی همین است.
این استاد ناظر همچنین بر ضرورت آموزش پژوهشگری در سطوح مختلف حوزه تأکید کرد و اظهار داشت: برای حضور مؤثر در عرصه علمی جهانی، باید چارچوبها و استانداردهای پژوهشی را بیاموزیم. مدیران مدارس علمیه باید اهتمام داشته باشند تا طلاب با مهارتهای جدید پژوهشگری و ابزارهای علمی آشنا شوند.
وی گفت: اگر میخواهیم در فضای علمی و پژوهشی مؤثر باشیم، باید آموزش، نقد و تحلیل را جدی بگیریم. برگزاری نشستهای نقد و بررسی مقاله فرصت مناسبی است تا طلاب بیاموزند چگونه پاراگراف را آغاز کنند، لحن علمی را رعایت کنند و آثار خود را دقیقتر بنویسند.
خانم جمشیدی خواستار تداوم اینگونه نشستها شد و یادآوری کرد: وقتی طلبه توانایی نقد و تحلیل داشته باشد، زمینه رشد فکری و پژوهشی او فراهم میشود؛ بنابراین مدیران باید بستر نقد علمی را در مدارس فراهم کنند.
انتهای پیام/
نظر شما