به گزارش پایگاه خبری و رسانه‌ای حوزه‌های علمیه خواهران/هرمزگان، خانم زینب عطاءالهی اضافه کرد: وقتی هلال ماه محرم بالا می‌آید، فرشته‌ها پیراهن خون آلود و پاره پاره شده امام حسین(علیه السلام) در عرش می‌آویزند و با این اتفاق تمام عالم محزون می شود، فرشتگان وائمه(علیهم السلام)، همه گریه می‌کنند و محزون می‌شوند و باطن این عالم در ماه محرم و صفر این چنین است.

عضو گروه علمی مدرسه علمیه تخصصی الزهرا سلام الله علیها بندرعباس اذعان داشت: اهل بیت(علیهم السلام) ما را که در مجلس عزاداری اباعبدالله(علیه السلام) شرکت کرده‌ایم، صاحب عزا دانسته و وظیفه ی خود می دانند که در این مجالس حاضر باشند و از شرکت کنندگان تعزیت و تشکر کنند چنانچه امام صادق(علیه السلام) به فضل این مطلب را فرموده بود.

استاد حوزه و دانشگاه افزود: بعضی از علما معتقدند که فرصت دهه محرم فرصت سیر و سلوک است، این ایام از یک قداستی برخوردار است و گریه بر امام حسین(علیه السلام) علاوه بر بعد دلسوزی، بعد معرفتی هم دارد و این گریه انسان را به امام حسین(علیه السلام) نزدیک می کند و نزدیکی به امام حسین(علیه السلام) انسان را به خداوند متعال نزدیک می‌کند؛ زیرا اهل بیت(علیهم السلام) باب الله هستند.

خانم عطاءالهی تأکید کرد: اگر انسان قرار است خدا را عبادت کند، به وسیله اهل بیت(علیهم السلام) است که خداوند پرستش می‌شود و برای نزدیک شدن به خداوند نیز سفارش شده است که در مجالس امام حسین(علیه السلام) شرکت کنید که یکی از ویژگی‌های این مجالس، گریه کردن و کسب معرفت است هر قسمت از زندگی امام حسین(علیه السلام) و حضرت زینب(سلام الله علیها) درسی برای انسان دارد وقتی در یک مجلس امام حسین(علیه السلام) شرکت می‌کنید در واقع در یک مجلس وعظ آمده‌اید جایی که باید عبرت گرفت.

وی اظهار داشت: گاهی در خیابان رانندگی می‌کنید و به تابلوی 100 متر دور برگردان می‌رسید، سرعت کم می‌کنید و راهنما زده و برم‌گردید در مسیر خودتان، محرم در زندگی عادی انسان مثل دوربرگردان است و هنگامی که به آن می‌رسید تعداد زیادی تابلو مثل قرآن خواندن، نماز اول، گوش دادن روضه بالا می‌رود.

عضو گروه علمی مدرسه علمیه تخصصی الزهراء سلام الله علیها بندرعباس تبیین کرد: داشتن حال خوب در این ماه، به آمادگی روحی انسان بستگی دارد هر چقدر روح انسان آماده‌تر باشد پذیرش این مجالس برای او راحت‌تر، شیرین‌تر، دلنشین‌تر و دلچسب‌تر خواهد بود.

خانم عطاءالهی گفت: زندگی ما در دنیا گاهی اوقات مثل ماهی است که در قلاب گیر افتاده است، انسان‌هایی که در کربلا در مقابل امام خود قرار گرفتند، صید و از دریای وجود با برکت اباعبدالله(علیه السلام) جدا شدند، به آنها وعده پول و مقام داده شد و آنها با گرفتن این قلاب گمان رسیدن به تمام دنیا را داشتند در حالی که هیچ چیزی نصیب آنها نشد.

استاد حوزه و دانشگاه تصریح کرد: آن زمان این افراد معتقد بودند که حسین(علیه السلام) نباشد، ولی دنیا باشد، در زمان کنونی هم به همین شکل است؛ خیلی از افراد معترض هستند که چقدر مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل، بگذارید انسان زندگی خود را بکند و یا ذلت را بپزیرند و زندگی خود را بکنند و دوباره تاریخ تکرار می‌شود در حالی که کسی که در مکتب امام حسین(علیه السلام) بزرگ می‌شود، ذلت را نمی‌پذیرد و به وعده و وعیدهای آمریکا تسلیم نمیشود در حالی که ما در گذشته سراغ این وعده‌ها رفتیم و برجام را امضاء کردیم ولی چیزی نصیب ما نشد.

وی در پایان خاطرنشان کرد: عاشورا به انسان این درس را می دهد که اگر پشت امام زمان خود(علیه السلام) را خالی کردید دنیا را از دست می‌دهید ولی اگر پشت سر امام خود(علیه السلام) قرار بگیرید دنیا هم تأمین می‌شود؛ برای طلاب هم این درس است که  زندگی خود را با سبک و سیره زندگی امام حسین(علیه السلام) تنظیم کنند باید بی‌قرار امام حسین(علیه السلام) شد و دید چه چیزی انسان را از امام(علیه السلام) جدا می‌کند.