مدیر مدرسه علمیه الزهرا(س) گفت: وقتی حضرت امام (ره) نهضت را آغاز کردند، همه اقشار مردم اهمیت ورود و حضور در انقلاب را درک نکرده بودند، اوایل یک حضور عمومی نبود و حتی همه روحانیون فرصت حضور جدی در انقلاب را پیدا نکرده بودند، اما آیت الله روحانی از اوایل نهضت حضرت امام(ره) حضور فعال داشتند و از علاقمندان و مریدان به حضرت امام بودند که این یک امتیاز مهم است.
به گزارش پایگاه خبری و رسانهای حوزههای علمیه خواهران/مازندران، فاطمه روحانی مدیر مدرسه علمیه الزهرا( سلام الله علیها) امروز بیست و دوم مهرماه در نشستی به مناسبت سالروز ارتحال آیت الله روحانی در جمع کادر مدرسه در گفتوگویی بیان کرد: آیت اللَّه شیخ هادی روحانی در سال ۱۳۰۲ شمسی (۱۳۴۲ قمری) در یکی از روستاهای توابع بابلسر به دنیا آمدند. وی پس از سقوط رضاخان پهلوی، راهی حوزه علمیه قم و مشهد شد و پس از طی سطوح عالیه، در درس خارج و فلسفه حضرات آیات: سید حسین بروجردی، امام خمینی، سید شهاب الدین مرعشی نجفی و علامه طباطبایی حاضر گردید.
وی گفت: آیت الله روحانی در سال ۱۳۴۳، به زادگاهش بازگشت و به تألیف و تدریس سطوح عالیه و اقامه جماعت اشتغال جست و همزمان به مبارزه علیه رژیم ستمشاهی و هدایت افکار مردم و پشتیبانی از نهضت امام خمینی(رحمه الله علیه) پرداخت. فعالیت های ضدطاغوتی او باعث شد که در سال ۱۳۵۷ توسط ساواک دستگیر و به تهران منتقل شود ولی با تحصن و اعتراض علما و مردم بابل، به زودی آزاد گردید. ایشان پس از پیروزی انقلاب اسلامی به نمایندگی امام خمینی (رحمه الله علیه) و امامت جمعه بابل منصوب و برای سه دوره پیاپی، به نمایندگی مجلس خبرگان رهبری از سوی مردم استان مازندران برگزیده شد و پس از ارتحال امام خمینی نیز به نمایندگی ولی فقیه در استان مازندران و امامت جمعه بابل برگزیده شد و در این سنگر، منشأ خدمات فراوانی گردید.
خانم روحانی در ادامه یادآوری کرد: این فقیه فرزانه در کنار فعالیت های سیاسی و اجتماعی، از امور علمی غافل نماند و آثار متعددی به یادگار گذاشت. برخی از آثار وی عبارتند از: نگاهی به مسأله ولایت، قطره در تفسیر سوره حمد و معاد در اسلام. از خدمات اجتماعی انجام شده توسط آیتالله روحانی در استان مازندران که با کمک خیرین همراه بوده میتوان به احداث پارک بزرگ نوشیروانی بابل، احداث پل کله بست، بازسازی مدرسه صدر، انجام خدمات فرهنگی، کمک به زلزله زدگان، بازسازی برخی از مناطق جنگی (خصوصا شهر سوسنگرد) ، کمک به سیل زدگان نکا، حل مشکلات مردم، تفقد از معلولان و بیماران، پیگیری احداث گشتارگاه صنعتی در بندپی و احداث پل موزیرج اشاره کرد.
مدیر مدرسه علمیه الزهرا(س) گفت: گاهی که برای پدر مشکلاتی در بعد سیاسی به وجود میآمد و ساواک به شدت فشار میآورد، برای خلاصی از این وضع بلافاصله به شهرستانی که از ایشان دعوت میکردند، میرفتند تا وظیفه خویش را در ایام تبلیغ به طور کامل انجام دهد و آثاری از هدایت دین الهی را در مکانهای مختلف به یادگار بگذارد. آیتالله روحانی در اثر مبارزات سیاسی متحمل زندانها، جسارتها و شکنجههای روحی و روانی فراوانی شد و از آنجایی که مبارزات خویش را از حضرت امام (رحمه الله علیه) می آموخت لحظهای سازش با ظلم را روا نداشتند و به همین دلیل مورد بغض و کینه دشمنان بود.
خانم روحانی در پایان بیان کرد: سرانجام مرحوم آیت الله روحانی پس از عمری تلاش و مبارزه و آموختن علم و دانش به بسیاری از شاگردان خویش در عصر ۲۱ مهر ماه سال ۷۸ همزمان با سالروز شهادت امام هادی (ع) دار فانی را وداع گفت و به جمع دوستان و همرزمان خویش پیوست و در بابل در مدرسه خاتم الانبیاء به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/
نظر شما