بودن بر مدارِ الهی، عاملی برای بازدارندگی از خطاها و انحرافات

معاون پژوهش مدرسه علمیه تخصصی ریحانه الرسول (س) جویبار گفت: اگر خداوند، محورِ اموراتِ انسان گردد، این عاملِ بازدارنده، موجبِ اصلاحِ درون می‌شود.

به گزارش پایگاه خبری و رسانه‌ای حوزه‌های علمیه خواهران/مازندران، سمانه بازیانی معاون پژوهش مدرسه علمیه تخصصی ریحانه الرسول سلام الله علیها شهرستان جویبار در گفت‌وگویی ضمن اشاره به ارزشمندی مسیری که طلاب در آن قدم می‌گذارند، گفت: زندگی همه انسان‌ها مبدأیی دارد که در نهایت به یک مقصدِ بی برگشت ختم می‌شود. که همین رفتن‌ها و عبور از زندگیِ دنیایی افرادی که به مقصد رسیدند، تلنگری برای ما بازماندگان است که باید یک مَنش و حیاتی خداپسندانه داشته باشیم.

خانم بازیانی در ادامه به آموزه‌هایی از قرآن کریم پرداخت و اظهار کرد: خداوند در سوره رعد به نشانه‌هایی از اولوالالباب اشاره می‌کند که لازم است طلبه‌ای که در مسیرِ بندگی و کسبِ فیض از علوم الهی قرار دارد، باید خود را مُتخلّق به این نشانه‌ها کرده و وجودش را از آن آموزه‌ها بیاراید.

وی همچنین گفت: نخستین نشانه ی اولوالالباب، عمل به تعهداتی است که بین خود و خدایش دارد که گاهی، بودن بر این صراط، سختی‌ها و مرارت‌هایی را در پی دارد که نباید انسان را دلسرد و بی‌انگیزه کند.

خانم بازیانی بر نشانه دیگر از صاحبان خرد تاکید و اظهار کرد: خوفِ الهی داشتن، موجب می‌گردد که انسان، محورِ تمامِ اموراتش را خداوند قرار دهد یعنی این خوف، عاملِ بازدارندگی از خیلی خطاها و انحرافات می‌شود که انسان می‌تواند درونش را اصلاح کند.

وی در ادامه به الگوپذیری از سیره معصومین علیهم السلام اشاره کرد و گفت: بزرگانِ دین با زبان دعا به ما معارفی را آموختند که چگونه با خداوند ارتباط بگیریم و خواسته و نیازهایمان را بر زبان آوریم. این شیوه ارتباط به انسان صبر را می‌آموزد که هرجا سختی و رنجی هم باشد چون امید به امداد الهی داریم برای ما رضایت بخش است.

انتهای پیام/

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha