کرسی علمی ترویجی با موضوع تأثیر آموزش حرفهای بر توانمندسازی منابع انسانی از منظر نهجالبلاغه به مناسبت هفته کتاب و کتابخوانی با حضور طلاب مقاطع تکمیلی برگزار شد.
به گزارش پایگاه خبری و رسانهای حوزههای علمیه خواهران/ ایلام، به مناسبت هفته کتاب و کتابخوانی کرسی علمی-ترویجی با موضوع تأثیر آموزش حرفهای بر توانمندسازی منابع انسانی از منظر نهجالبلاغه با حضور طلاب مقاطع تکمیلی در سالن اجتماعات مدرسه علمیه تخصصی فاطمه زهرای اطهر«س» ایلام برگزار شد.
خانم دکتر رودابه رضایی بهعنوان ارائه دهنده، آقای دکتر سید رحمت اله موسوی مقدم بهعنوان ناقد و خانم دکتر زهرا یاره بهعنوان مدیر علمی در این کرسی حضور داشتند و در خصوص میزان تأثیر آموزش حرفهای کارکنان و نقش آن در توانمندی و چالاکی کارکنان ادارات و سازمانها از منظر نهجالبلاغه بحث و تبادل نظر صورت گرفت.

خانم رضائی در ابتدای کرسی گفت: این مقاله با کاربست روش تحلیلی-توصیفی، ضرورت تلفیق آموزش حرفهای با اصول اخلاق مدیریت را به عنوان عاملی کلیدی در دستیابی به رضایت شغلی پایدار و اثربخشی سازمانی مورد تأکید قرار میدهد. بر اساس این یافتهها، سازمانهای معاصر میتوانند با الهامگیری از این الگوی جامع، سرمایهگذاری در نظام مدیریت اخلاقمحور را به عنوان اولویتی راهبردی در دستور کار قرار دهند که در نهایت به تحقق رشد سازمانی پایدار و تعالی منابع انسانی منجر خواهد شد.
دکتر موسوی مقدم در ادامه گفت: بهرهگیری از راهنماییهای استاد راهنما پیش از آغاز فرآیند نگارش مقاله، بهویژه با توجه به ماهیت بینرشتهای موضوع پژوهش، امری ضروری است. این مشاوره تخصصی میتواند در ارائه ایدههای نو و تعیین چارچوب نظری دقیق مؤثر واقع شود. از آنجا که موضوع این مقاله، توانمندسازی منابع انسانی با محوریت آموزههای نهجالبلاغه است، تمرکز بر ابعاد اخلاقی این کتاب شریف از اهمیت ویژهای برخوردار است. تبیین این بعد اخلاقی موجب میشود ادعای مقاله مبنی بر ارتباط آموزش حرفهای و توانمندسازی، از ابهام خارج شده و بر پایهای مستدل استوار گردد.
وی در ادامه بیان کرد: که مفاهیم فنی و تخصصی مدیریت نوین، بهصورت مستقیم در نهجالبلاغه مورد اشاره قرار نگرفتهاند؛ بنابراین، تمرکز اصلی این پژوهش باید بر «اخلاق مدیریت» به عنوان محور اصلی تعالیم این کتاب باشد. در این راستا، بررسی پیامدهای ناشی از بی توجهی به دو عنصر «تعهد» و «تخصص» در مدیریت، میتواند به غنای علمی اثر و عینیتر شدن بحث بیفزاید. همچنین، در پرداختن به مقوله «تقویت مهارتها» به عنوان یکی از ارکان توانمندسازی، لازم است پیوند این موضوع با مبانی اخلاقی استخراج شده از نهجالبلاغه به وضوح تبیین گردد. این رویکرد، علاوه بر تقویت استدلالهای مقاله، موجب ایجاد پیوندی منطقی بین مباحث تخصصی مدیریت و آموزههای دینی خواهد شد.

خانم یاره مدیر علمی کرسی نیز در یک جمع بندی کلی، گفت: مقاله حاضر با تبیین نظاممند مؤلفههای توانمندسازی و با استناد به فرمایشات امام علی(ع)، موفق شده است مفاهیمی همچون تقویت مهارتها، توجه به استعدادها، قابلیت در استخدام و انسجام در سیستم پاداش را در چهارچوبی اخلاقی و مبتنی بر ارزشهای اسلامی ارائه نماید. یافتههای این تحقیق نشان میدهد که تلفیق آموزش حرفهای با اصول اخلاقی نه تنها به توانمندسازی فردی منجر میشود، بلکه موجد خودسازماندهی، سازگاری با تغییرات و در نهایت اثربخشی سازمانی پایدار خواهد بود.
وی افزود: به کارگیری روش تحلیلی-توصیفی و استفاده از مشاوره متخصصان در مرحله پیش از نگارش، بر غنای روششناختی این پژوهش افزوده است. در مجموع، این مقاله با پرهیز از کلیگویی، الگویی عملیاتی و مستند به متون معتبر دینی برای توانمندسازی منابع انسانی ارائه داده و تأکید همزمان بر «تعهد» و «تخصص» به عنوان دو بال مدیریت موفق، از یافتههای ارزشمند این پژوهش به شمار میرود که میتواند چراغ راه مدیران و سازمانها باشد.
انتهای پیام/
نظر شما