به گزارش خبرگزاری کوثر به نقل از ایکنا؛ استان «دقهلیه» واقع در شمال شرق دلتای مصر تاکنون تعداد زیادی از بانوان و مردان حافظ و قاری قرآن را به خود دیده است.

یکی از این بانوان حافظ کل قرآن، شیخه «حسینه احمد محمدین عبدالفتاح الربعی»، اهل روستای «کفر عبدالمؤمن» واقع در شهرستان «دکرنس» از توابع استان «دقهلیه» مصر است که از کودکی دیدگان خود را از دست داده، اما با اراده‌ای قوی توانست حافظ کل کلام وحی شود و اکنون بیش از ۴۰ سال است که در امر آموزش قرآن به کودکان فعالیت می‌کند.

پایگاه خبری الوطن در گزارشی به فعالیت‌های روزانه این بانوی روشندل مصری، که اکنون در هشتمین دهه زندگی خود قرار دارد، پرداخته است.

شیخه حسینه درباره فعالیت‌های قرآنی‌ روزانه خود می‌گوید: بیش از ۴۰ سال است که به کودکان حفظ قرآن را آموزش می‌دهم و روزانه شش جزء از کلام وحی را تلاوت می‌کنم تا آیات را فراموش نکنم.

توصیه قرآنی استاد

وی به چگونگی حفظ قرآن اشاره کرده و می‌گوید: قرآن را در ۱۰ سالگی از استادم «احمد الدمهوجی» یاد گرفتم. با وجود اینکه نابینا بودم، قبل از وفاتش به من توصیه کرد که قرآن را فراموش نکنم و تأکید کرد: دخترم، قرآن را فراموش نکن و مکتب‌خانه‌ای قرآنی افتتاح کن.

این بانوی حافظ قرآن بدون اشتباه و با صدایی دلنشین و جذاب آیات قرآن را برای کودکان تلاوت می‌کند و بسیار دقت می‌کند که تلاوتی صحیح و درست داشته باشد، همان طور که ۶۰ سال پیش از استادش آموخته بود، تلاش می‌‌کند تلاوتش صحیح و بدون اشتباه باشد و در هنگام قرائت تعدادی از کودکان کنارش می‌نشینند و آیات قرآن را نزد او قرائت می‌کنند تا وی خطاهایشان را اصلاح کند و به محض اینکه یکی از کودکان قرائتش را به پایان می‌رساند، دیگری را دعوت به قرائت کردن می‌کند، گویی او را می‌بیند.

تربیت بیش از ۵۰ حافظ

شیخه حسینه با بیان اینکه مردم روستا کودکانشان را برای حفظ قرآن نزد او می‌آورند و به این مسئله حساس هستند، می‌گوید: بیشتر از ۵۰ نفر از افراد روستا نزد من حافظ کل قرآن شده‌اند و هر کدام هفتگی مبلغ ناچیزی را پرداخت می‌کنند. او به کودکان حفظ قرآن و مخارج حروف را آموزش می‌دهد.

این بانوی مصری از اوضاع چند سال اخیر حسرت می‌خورد و می‌گوید: مکتب‌خانه‌های قرآنی مصر مورد بی‌توجهی قرار گرفته‌اند و خانواده‌های مصری به آموزش کودکان خود در مهد‌های‌ کودک نوین روی آوردند. قرآن اصل و اساس زندگی مسلمانان باید باشد. این کتاب نبوغ کودکان را شکوفا می‌کند.

شیخه حسینه با محمد، برادر بزرگترش، که تمامی امور او را به عهده گرفته است، زندگی می‌‌کند. او با وجود داشتن خواستگارهای بسیار در دوره جوانی‌اش ترجیح داد که ازدواج نکند تا مبادا که از قرآن و خدمت به آن غافل بماند، زیرا استادش به او گفته بود که قرآن مانند هواست اگر آن را حفظ نکنی از دست تو می‌رود (فراموشش می‌کنی).

او خود می‌گوید: من به توصیه استادم گوش دادم و هر ۵ روز یک بار، یک ختم کامل قرآن می‌کنم. به این صورت که هر روز ۶ جزء از قرآن را می‌خوانم.