نویسنده «پناه» می‌گوید: نه فقط قشر مذهبی، بلکه مخاطب خاکستری را در نگارش مدنظر قرار داده و معتقد است نوشتن برای نسل جوانی که در برهه حساسی قرار دارد و زبان نصیحت را نمی‌پذیرد، سخت است.
به گزارش خبرگزاری کوثر، رمان «پناه» اولین رمان مکتوب الهام تیموری منتشر و روی پیشخوان کتابفروشی‌ها قرار گرفت.
تیموری پیش از این رمان‌هایی چون «چیزی شبیه به تو»، «نا تمام من»، «تو را بهانه می‌کنم»، «تا پروانگی» و ... با موضوع و محوریت دفاع مقدس، زن طراز انقلاب اسلامی، حجاب و ... را به صورت آنلاین و در فضای مجازی منتشر کرده است. اما به گفته خودش با انتشار رمان «پناه» به صورت آنلاین، بازخوردهای مثبت زیادی از سوی مخاطب دریافت کرد که باعث شد به چاپ و انتشار نسخه کاغذی آن فکر کند.
تیموری با توجه به دغدغه‌ها و سیر مطالعاتی که در این حوزه داشته است، دست به قلم می‌برد و داستان دختری به نام پناه را روایت می‌کند.
«پناه» داستان دختری است که به دنبال آزادی و رهایی از قید و بندهای سنتی و مذهبی خانواده خود است. پس برای رسیدن به این آزادی با بهانه قبولی در دانشگاه، به تهران سفر می‌کند اما در این سفر برای او اتفاقات غیرقابل پیش بینی رخ می‌دهد و تجارب جدیدی کسب می‌کند و همه این‌ها در نهایت باعث می‌شود که او به دنبال پناه تازه‌ای به شهر خود برگردد.
تیموری: نوشتن برای نسل جوانی که در برهه حساسی قرار دارد و زبان نصیحت را نمی‌پذیرد، سخت است
تیموری در گفت‌وگو با خبرنگار فارس درباره اثرش می‌گوید: برای نگارش «پناه» نه فقط قشر مذهبی، بلکه مخاطب خاکستری را مدنظر قرار داده و معتقد است نوشتن برای نسل جوانی که در برهه حساسی قرار دارد و زبان نصیحت را نمی‌پذیرد سخت است، به همین دلیل گاهی باید با زبانی جدای از پندآموزی وارد عمل شد.
این نویسنده جوان ادامه می‌دهد: در واقع من در اکثر کارها، سعی می‌کنم مخاطب را تا اواسط قصه متوجه موضوع اصلی و تربیتی داستان نکنم تا بتواند با ذهنی باز با شخصیت‌ها همراه بشود و همه فضاهای موجود را از زوایای مختلف ببیند و به هم‌ذات پنداری و برداشت‌های ذهنی برسد.
نویسنده رمان «تا پروانگی» افزود: این هم‌ذات پنداری اگر بین مخاطب و شخصیت‌های داستان اتفاق بیفتد، قابلیت انتقال انرژی و پیام اصلی که خواسته نویسنده بوده را دارد. این بدان معناست که ما با شیوه‌ای غیرمستقیم و در قالب داستانی چند لایه، به بیان آنچه که خواسته شده می‌پردازیم تا دریچه‌ای پیش روی مخاطب باز شود و قبل از آن‌که در واقعیت خیلی چیزها را تجربه کند، قبلا به شناخت در موردشان رسیده باشد.
روی خوش مخاطبین آنلاین به «پناه»
با انتشار این رمان در فضای مجازی، تیموری به عنوان نویسنده کتاب، بازخوردهای مثبتی از سوی مخاطب دریافت می‌کند که همین باعث شده است او به دنبال انتشار نسخه چاپی اثر باشد.
تیموری این بازخوردها را موثر دانست و ادامه داد: مخاطبین این رمان را دوست داشتند و از آن دسته رمان‌های مذهبی بود که در اشتراک‌گذاری بعضی از تجارب، افراد را دچار تحول کرده بود. برخی از مخاطبین در بعضی از اتفاقات هم‌ذات پنداری بیشتر کرده بودند. خصوصا در جایی که «پناه» به مشهد برگشته و بعد از مدت‌ها وارد حرم امام رضا (ع) شده و دچار احوالات تازه‌ای می‌شود، مثل همان حس آشنایی که شاید خیلی از ما در مراحل مختلف زندگی چشیده باشیم، وقتی از خدا و ائمه دور افتاده‌ایم و دوباره در اوج سختی به آغوش آن‌ها باز می‌گردیم.
تیموری چندین سال است که در این حوزه دست به قلم است و برای نوشتن کتاب‌ها با محوریت دفاع مقدس، حجاب، زن و ... سیر مطالعاتی و روزانه دارد. او برای نوشتن این کتاب نیز ۴ الی ۵ ماه زمان صرف کرده و برای انتشار آن سه بار بازنویسی و نگارش انجام داده است.
نسخه الکترونیک رمان «پناه» که چندی پیش توسط انتشارات سروش در کتابخوان طاقچه منتشر شده بود به تازگی توسط همین انتشارات چاپ و روانه بازار نشر شده است
