عضو شورای سیاست گذاری حوزه های علمیه خواهران با اشاره به شیوع ویروس کرونا اظهار داشت: بیماری های همه گیر مانند کویید 19 که همه جهان را مبتلا کرد، یک فضای روانی در کنار واقعیت های اجتماعی به وجود آورد، و در پی این حادثه جامعه دچار یک انباشتگی فشار مضاعف شد.
به گزارش خبرگزاری کوثر، فریبا علاسوند در سلسله وبینار آرزوی روایت، باز اندیشی پیرامون یاریگری در برابر بیماری همه گیر کرونا با موضوع الهیات و یاری که صبح امروز در سالن جلسات مرکز مدیریت حوزههای علمیه خواهران برگزار شد، اظهار داشت: در سطح کلان و جامعه، یک انباشتگی غم یا نفرت یا همه نیروهای منفی که ممکن است در افراد پدید بیاید، وجود دارد و این جامعه در این شرایط روحی، مستعد ایجاد فضاهای طوفانی است.
وی افزود: زمانی که تعدادی از خانواده ها تحت این فشار یا انباگشتی قرار می گیرند، طبیعتا جامعه است که این فشار را تحمل می کند. این جامعه مستعد هرگونه هنجار گسیختگی و مستعد هرگونه رفتارهای مبتنی بر خشم و عصبانیت وعقده گشایی است.
عضو شورای سیاست گذاری حوزه های علمیه خواهران در پاسخ به دلیل انباشگتی فشار روانی در جامعه اظهار داشت: علل ها گاهی می توانند کاذب یا واقعی باشند، علل های کاذب خود به خود به وجود نمی آیند و یک منشأ واقعی دارند که این منشأ بیش از واقعیت و حقیقت، ممکن است حاشیه های متراکم و کاذب ایجاد کند که در نهایت منجر به افکار منفی می شود.
علاسوند رسانه را یکی از عوامل تاثیرگذار در ایجاد افکار منفی جامعه دانست و گفت: این سبک از افکار منفی با این ابعاد بزرگ چیزی است که جامعه جهانی به تازگی دارد آن را تجربه می کند. در این دوران، به راحتی می توان روی موج فضای مجازی سوار شد و در این فضا خبرهای کاذب و پرحاشیه در زمانی کوتاه می تواند افراد زیادی در جامعه را تحت تاثیر قرار دهد.
وی افزود: گاهی جامعه مبتلا به مرض طول امل و درگیر آمال، آرزوها و تخیل های خود می شود و این ها گاهی از طرف یک عقلانیت هم پشتیبانی می شود، یعنی انسان ها را از کودکی و نوجوانی آماده می کنند تا در زندگی هدف گذاری های دور از واقعیت کرده و برای خود آینده ای خیالی متصور شوند به گونه ای که این اهداف اصلا قابل حصول وعملی نیستند.
عضو شورای سیاست گذاری حوزه های علمیه خواهران ناتوانی در رسیدن به اهداف را یکی از علل اصلی انباشتگی فشار روانی دانست و گفت: شخص در مدت زمان طولانی و گذر از کودکی و نوجوانی وقتی می بیند اهدافش عملی نیست و توانایی و مهارت های لازم برای رسیدن به آن را ندارد، در آتش رسیدن به این آرزوها می سوزد.
وی در ادامه به بررسی یکی از دلایل دیگر انباشگتی فشار روانی پرداخت و گفت: گاهی مسائل دیگر موجب ایجاد فشار روانی میشود و همچنین سبک زندگی بعضی افراد لبریز از تنبلی های، سستی ها و بی اقدامی ها است، بنابراین جنس این فشار از جنس عدم و نبودن ها است و چنین شخص کسل و تنبلی جنس فشاری که تحمل می کند از جنس بی اقدامی است و با دنیایی از نمی شود ها در ذهن خود مواجه است.
علاسوند در ادامه به بررسی فشارهای روانی رایج میان جوانان پرداخت و گفت: یکی از دلایل انباشتگی فشاری های روانی، پدیده مهاجرت است، بعضی از جوانان علاقه مند به مهاجرت هستند و یک آینده مبهی برای خود در ایران تصور می کنند و فکر می کنند شفافیتی که یک جوان در کشور اروپایی برای دورنمای زندگی خود دارد، او در داخل ایران ندارد و این در حالی است که ممکن است آن جوان هیچ اقدامی برای موفقیت در جامعه ایرانی برنداشته باشد.
عضو شورای سیاست گذاری حوزه های علمیه خواهران با اشاره به شیوع ویروس کرونا اظهار داشت: بیماری های همه گیر مانند کویید 19 که همه جهان را مبتلا کرد، یک فضای روانی در کنار واقعیت های اجتماعی به وجود آورد، و در پی این حادثه جامعه دچار یک انباشتگی فشار مضاعف شد.
وی افزود: حواشی ویروس کرونا، موجب خانه گزینی، قرنطینه و از دست رفتن بسیاری از فضاهای تفریح و سرگرمی برای اعضای خانواده ها شده است که اگر خانواده نتواند جایگزین خوبی برای آن فضاها پیدا کند و افراد مهارت های لازم برای درکنار هم بودن نداشته باشند، طبیعی است که این مسائل به آن انباشتگی فشار منجر شود.
علاسوند در ادامه به بررسی راه های خروج از انباشتگی های فشار روانی پرداخت و گفت: در تمام این مسائل، اسلام یک نسخه هایی برای پیشگیری و درمان دارد که یکی از این زیرساخت ها بحث مواسات است.
وی اظهار داشت: برای افرادی که با مباحث دینی آشنا هستند، الگوی مدیریت اسلامی بر مبنای چند اصل استوار است که اصل بنیادی آن عدالت است، یک مدیر باید جامعه را براساس الگوی عدالت جلو ببرد که در نهایت این الگو به نیازمندانِ کمتر و جامعه برخوردارتر منتهی می شود.
عضو شورای سیاست گذاری حوزه های علمیه خواهران افزود: الگوی مدیریت اسلامی، در زمینه رفتارهای همگانی و حوزه ارتباطات اجتماعی، الگوی همدردی و دلسوزی را پیشنهاد می کند که یکی از کلیدواژه های اصلی آن الگوی مواسات یعنی دلسوزی و همیاری است.
وی در ادامه به بررسی معنی لغوی مواسات پرداخت و گفت: منظور از مواسات، ایجاد یک همدردی از راه های مختلف میان افراد به منظور کاهش انباشتگی های فشار در حوزه روانی و فکری است و که در مراحل بالاتر در صورت امکان، به برطرف کردن کامل مشکل موجود می پردازد.
علاسوند در پایان اظهار داشت: درهمیاری هایی که مردم در مواجه با کرونا انجام دادند، تمام این مراتب وجود دارد و کمک هایی که به شکل های مختلف ارائه شد، در حل خیلی از مسائل کمک کرد و این درحالی بود که از ابتدا تخریب های زیادی در فضای مجازی به منظور زیر سوال بردن کمک های مردم صورت گرفتی و این درحالی است که در جوامع غربی، کمک های داوطلبانه از کودکی به افراد آموزش داده می شود و کشور ایران سرآمد کمک های داوطلبانه در شرایطی بود که کرونا زندگی همه را تهدید می کرد.