استاد مدرسه علمیه فاطمه ام البنین حاجی آباد: ضرورت و اهمیت عزاداری برای امام حسین (ع) و برپایی مجالس عزا برای کسانی که جان خویش را در راه خدا از دست داده اند از شعائر الهی است که انسان را به یاد خدا انداخته و به هم نوایی اجتماعی با جنبش آن شهیدان می انجامد.
خانم مطهره بنارویی در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری کوثر از هرمزگان ضمن تسلیت ایام سوگواری ماه محرم بیان کرد: خداوند نمی خواهد هیچ ستمی در دنیا پنهان مانده و به بندگان خود اجازه می دهد با افشاگری، ستمکار را رسوا کرده تا همه از مظلومیت او آگاه گشته و برای خشکاندن ریشه ستم و فساد به پا خیزند.
استاد حوزه با اشاره به آیه ۳۳ سوره حج "وَ مَن یُعَظِّم شَعائِرَ فَانَّها مِن تَقوَی القُلُوب؛ به یقین هر کس شعایر خدا را پاس دارد و بزرگ شمارد، کار او از پرهیزگاری است" و بیان اینکه این آیه به طور آشکار و مستقیم بر مشروعیت آیین عزاداری دلالت دارد افزود: این آیه همگان را به بزرگداشت شعائر الهی و پیروی از پروردگار تشویق می کند.
کارشناس دینی با بیان اینکه عملی که به گونه ای یاد خداوند را به همراه داشته باشد، در شمار شعائر الهی است و بزرگداشت آن به پرهیزگاری می انجامد خاطر نشان کرد: برپایی مجالس عزاداری، هم نوایی با فریاد جان باختگان راه حق، شرکت در حماسه آنان و زنده داشتن نام و یاد ایشان است که خشنودی خداوند را در پی دارد.
کارشناس حوزه با اشاره به آیه ۸۴ سوره یوسف "وَتَوَلَّىٰ عَنْهُمْ وَقَالَ يَا أَسَفَىٰ عَلَىٰ يُوسُفَ وَابْيَضَّتْ عَيْنَاهُ مِنَ الْحُزْنِ فَهُوَ كَظِيمٌ؛ "و.. چشمانش از شدت اندوه سفید شد" با تاکید بر اینکه این آیه پیشینه عزاداری را بیان می کند افزود: قران این سنت را تایید کرده و پرداختن به آن را مایه خشنودی خداوند می داند.
وی با استناد به روایتی از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) "در روز قیامت هر چشمی گریان است مگر آن چشمی که بر حسین گریسته، چنین فردی همیشه خندان خواهد بود و به نعمت های بهشتی بشارت داده می شود" مبنی بر ضرورت عزاداری افزود: در روایات هم رویکرد ویژه ای در بحث عزاداری به چشم می خورد که آن را مستحب و پرفضیلت بر شمرده و برای آن اهمیت فراونی قائل شده است.