حجت الاسلام و المسلمین بهرامی گفت: بالاترین روزه این است که انسان نه تنها پرهیز از خوردن و آشامیدن، بلکه پرهیز از تمام محرمات داشته و قلبش تنها متوجه خداوند باشد و پایان ماه مبارک رمضان، آغازی بر عبودیت و بندگی خداوند باشد.
به گزارش پایگاه خبری و رسانه ای حوزه های علمیه خواهران، حجت الاسلام و المسلمین غلامرضا بهرامی، صبح امروز در سخنرانی برخط در جمع خواهران حوزه علمیه اصفهان، با بیان اینکه ماه مبارک رمضان، ماه امساک و پرهیز از خوردن و آشامیدن و محرمات الهی است، گفت: امساک از محرمات، به فرمایش قرآن کریم ما را به تقوا میرساند، یعنی فلسفه روزه داری، تقواست.
وی در ادامه افزود: وقتی ما متقی باشیم، تقوا برای ما ماندگاری دارد، پرهیزهای ماه مبارک رمضان ما را نورانی و متوجه خواهد کرد، ماه رمضان کارخانه انسان سازی است اگر انسان به حقیقت این ماه دقت داشته باشد.
حجت الاسلام و المسلمین بهرامی، پرهیزکاری را یک ضرورت برای زندگی انسان دانست و تصریح کرد: برخی افراد از روزه داری، فقط گرسنگی و تشنگی را دارند، این روزه با حقیقت روزه داری که قرآن کریم برای ما مشخص کرده است فاصله دارد. زیرا قرآن کریم میفرماید روزه، تقوا میآورد و باعث میشود انسان متقی بار بیاید.
مدیر حوزه علمیه خواهران استان اصفهان خاطرنشان کرد: انسان متقی نه تنها از مبطلات روزه پرهیز دارد، بلکه اعضا و جوارح او همه روزه است، یعنی در ماه مبارک رمضان، از هر گناهی پرهیز داشته و خود را نسبت به گناه بیمه میکند، روزه داری، پرهیز از همه محرمات و گناهان است، همانطور که ما در هنگام روزه داری، از خوردن و آشامیدن منع شدهایم، روزه باید ما را به جایی برساند که از همه محرمات پرهیز داشته باشیم.
وی با بیان اینکه زمانی روزه داری ما کامل است که به مرتبه اجتناب از گناه برسیم، اظهار داشت: اجتناب از گناه، در حقیقت آگاهی و توجه به خداوند متعال است که میتواند ما را به نحوی تربیت کند که پرهیز از گناه برای ما ملکه شود و پس از ماه مبارک رمضان، خودخواهیها و نفس پرستی ها تمام شده و پایان ماه مبارک رمضان برای انسان، تبدیل به شروع عبودیت و بندگی خداوند باشد.
حجت الاسلام و المسلمین بهرامی، به قسم دیگری از روزه داری اشاره کرد و آن را روزه قلب دانست و گفت: این روزه داری، بهترین روزه داریهاست. زمانی انسان به بالاترین درجه روزه داری یعنی روزه قلب خواهد رسید، یعنی نه تنها شخص پرهیز از خوردن و آشامیدن داشته و اعضا و جوارح او روزه است و راهی به گناه و معصیت ندارد، بلکه قلب نیز روزه است و توجه چنین انسانی تنها به خداوند خواهد بود و این بهترین روزه داری است.