به گزارش پایگاه خبری و رسانه ای حوزه های علمیه خواهران، خانم رقیه جمشیدی، طلبه سطح چهار مرکز تربیت مدرس صدیقه کبری(س) قم است که تحصیلات اولیه خود را در شهرستان گِرمی، از توابع استان اردبیل با موفقیت به پایان رسانده و در دانشگاه، در رشته اقتصاد تحصیل کرد. وی به دلیل علاقه به علوم حوزوی، وارد حوزه شد و ضمن تحصیل در پایه چهارم سطح دو، در سال 89 در المپیاد علمی مرکز مدیریت حوزه علمیه خواهران در رشته فقه و اصول، مقام سوم کشوری و در پایه پنجم، مقام اول کشوری را کسب کرد. خانم جمشیدی، برای تحصیل در سطح سه، به قم آمده و در رشته مدرسی ادبیات عرب در مرکز تربیت مدرس صدیقه کبری(س) مشغول تحصیل شد. در سال 96 در دومین جشنواره علمی اساتید، در گرایش فقه، حائز مقام اول کشوری شد. در حال حاضر نیز در کنار تحصیل در سطح چهار در رشته فقه خانواده، به امر تدریس در سطح سه مشغول است.

با هدف آشنایی بیشتر با این بانوی طلبه موفق، و آگاهی از نظرات و دیدگاه های وی در مورد حوزه های علمیه خواهران و بحث آموزش، گفتگویی انجام دادیم که در ادامه تقدیمتان می شود؛
 

1- با توجه به وضعیت کنونی و همه گیری بیماری کرونا، روند تدریس و تحصیل متفاوت شده است. در این دوران، تدریس و یا تحصیل داشته اید؟ تجربه آموزش از راه دور چگونه است؟ آیا جای خالی آن در سیستم آموزشی کشور در سطوح عالی حس می شود؟

در این دوران کرونایی (به قول رهبری، ویروس منحوس کرونا) هم تدریس و هم تحصیل داشته ام. آموزش از راه دور هرچند جای آموزش حضوری و کسب فیض از محضر اساتید معزز را نمی گیرد، ولی به دلیل اینکه به لطف الهی همچنان به تحصیل پرداخته و از کسب علم بی بهره نماندیم، تجربه خوبی بود.

با توجه به اینکه خواهران وظیفه خطیری در قبال خانواده و همسر دارند و امکان دارد آموزش حضوری موجب شود که نتوانند به نحو احسن از پس این مسئولیت بر آیند، لذا برای رفع این مشکلات، آموزش از راه دور که در این دوران کرونایی آن را تجربه کردیم در پاره ای مواقع می تواند سودمند باشد.  

2- به نظر حضرتعالی، معایب و فواید این گونه تحصیل در چیست؟

معایبش این است که در آموزش از راه دور از محضر حضوری اساتید و تأثیر انفس روحانی و معنوی آنها بی بهره و بی نصیب می مانیم و امکان ارتباط دو طرفه در این کلاس ها کمتر است و بیشتر به صورت منبری است تا کلاسی.

فوایدش این است که ضمن حضور در کنار خانواده از تحصیل علم باز نمانیم. در این نوع آموزش نیاز به تلاش بیشتر از جانب طلاب احساس می شود و این موجب پیشرفت علمی آنها می گردد و نیز یک تجربه است که در موقعیت های مشابه بتوانیم همچنان به تحصیل پرداخته و از پس چنین مشکلاتی برآییم.

 3- به نظر شما، چگونه می توان حوزه ای ایده آل داشت که در عصر حاضر بتواند پاسخگوی نیازهای جامعه باشد؟

در صورتی می توان حوزه ايده آل داشت که طلاب از آلوده شدن نفس خود به هوا و هوس صيانت كنند و هواي نفسشان، ذليلِ تقواي آنها باشد و از اصول و فروع دين حفاظت كنند و تسلیم محض اوامر خداوند باشد. همچنین بار جامعه اسلامي را بي منت بر دوش كشند، و هر چه در توان دارند در نشر دین به کار بندند. این در صورتی است که طلبه وقف دين خدا شود و با تمام وجود به ميدان بیايد.

4- چه راهکاری برای توانمند شدن بانوان حوزوی در زمینه همسرداری و تربیت فرزند پیشنهاد می کنید؟

هیچ تخصصی برای یک زن بالاتر از نقش همسری و مادری او در بستر خانواده نیست. قطعاً یکی از برنامه‌های حوزه علمیه خواهران هم باید فراهم کردن بستر مناسب برای تحقق این امر از راه برگزاری دوره ها و از طریق نرم افزارها و محصولات فرهنگی برای بانوان طلبه باشد.

5- به نظر حضرتعالی، آیا می توان علوم حوزوی را به صورتی کاربردی در زندگی روزمره عادی پیاده کرد؟ اگر بله چگونه و اگر نه در این زمینه پیشنهادی دارید؟

بله، کاربردی کردن آموزه های دینی امری ضروری است. اگر آنچه را که از مسایل دینی و اخلاقی می آموزیم در زندگی خود به کار بندیم، می توانیم متخلق به اخلاق دینی باشیم و نمونه انسانی کامل گردیم و با تأثیر بر دیگران، آنها را هم در این مسیر هدایت کنیم.

6- به عنوان یکی از دانش آموختگان موفق و فعال این مرکز، چه توصیه ای برای دانش آموختگان مرکز تربیت مدرس صدیقه کبری(س) که به عنوان مدرس در حوزه های خواهران مشغول تدریس هستند، دارید؟

امروزه ما به طلابی هدفمند، امیدوار، بانشاط، دردمند، باتقوا، آشنا با قرآن و حدیث، زمان شناس، کارآمد و توانمند در عرصه قلم و بیان نیازمندیم. برای تربیت چنین طلابی باید توجه جدی به معنویت و تهذیب داشته باشیم وانگیزه و شور و نشاط طلبگی را در طلاب تقویت کنیم و حتی در بخش آموزش نیز باید دغدغه‌های اخلاقی و تربیتی داشته باشیم. اساتید حوزه باید الگوی اخلاق باشند و انگیزه تربیتی داشته باشند تا طلاب را به تحرک وادارند.

7- چه انتظاری از مسئولین برنامه ریزی در مرکز مدیریت حوزه های خواهران دارید؟ آیا اگر در برنامه ریزی سرفصل های دروس، جنسیت را لحاظ کنند، به نظرتان شایسته است؟

برنامه‌ریزان نقشی خطیر برای تربیت طلاب مدافع فرهنگ تشیع به عهده دارند، لذا باید با برنامه ریزی دقیق سرفصل هایی را انتخاب کنند که بیشتر برای خواهران ضروری است و جنسیت را در این برنامه ریزی ها لحاظ کنند.

8- به نظر شما چه آسیب هایی در حال حاضر دامن گیر طلاب و استادان است؟

طلبه که باید نمونه انسان کامل والگوی اخلاق حسنه باشد، در مواردی خود را چنان به ظواهر تحصیل و نمره مشغول می کند که از حقیقت آن باز می ماند و در مرحله عمل راه به جایی نمی برد؛ بلکه عملش بر خلاف آموخته هایش می شود و بیشتر از اینکه دنبال فهم مطلب وتعمق در آن باشند، به فکر نمره بالا خواهد بود.

از دیگر آسیب ها می توان به  کاهش انگیزه های تحصیلی در بین طلاب  اشاره کرد، در حالی که می دانیم اگر انگیزه نباشد، طلبه تمایلی به تحصیل نخواهد داشت همچنین کمتر به دنبال پژوهش و یافته های جدید رفتن هم از دیگر اسیب هاست که باید مدنظر قرار گیرد.

9- به نظر شما آیا حوزه های علمیه می توانند در کاهش آسیب های اجتماعی اثر گذار باشند؟ چگونه؟

در صورتی که جريان ديني فعال باشد، می تواند به فرهنگ منحط دنيا حمله كند. در این صورت اگر معضل اجتماعي و يا سياسي و يا فرهنگي پيش بيايد، حوزه در جايگاه رفيع خود با كمترين هزينه حل مي كند.

اگر حضور روحانیت در بخش‌های مختلف مانند دانشگاه‌ها، صدا و سیما، نیروهای مسلح و مراکز فرهنگی ساز و کار بهتر و مناسب تری پیدا کند، بدون شک در زندگی عمومی مردم نیز تاثیر بسیاری خواهد داشت و می‌توانند باورهای دینی را به مردم القاء کنند.

10- حضور بانوان طلبه را در فعالیت های جهادی (مثل حضور در بیمارستان ها و غسالخانه ها و کارگاه های دوخت ماسک و ...در دوران کرونا و نیز در مواقعی که سیل یا زلزله اتفاق می افتد) چگونه ارزیابی می کنید؟ آیا این حضور لازم و یا کافی است؟ و اگر موافقید، به نظرشما رسالت طلبه در زمان وقوع بحران های اجتماعی و طبیعی چیست؟

حضور بانوان طلبه در چنین فعالیت هایی بسیار بجا و مناسب است و این حضور لازم است، تا طلبه خود را تافته جدا بافته از مردم نشان ندهد بلکه همیشه و در هر موقعیتی در کنار مردم باشد و به عنوان جزئی از مردم اعمال وظیفه کند. چنین احساس مسئولیتی باعث می شود که با حضور در بین مردم بتواند رسالت تبلیغ عملی خود را به نحو احسن انجام دهد.

باسپاس از فرصتی که برای این گفتگو اختصاص دادید.