به گزارش پایگاه خبری و رسانه ای حوزه های علمیه خواهران، حجت الاسلام و المسلمین سید محسن دیباجی، در نشست مجازی با طلاب مدرسه علمیه الزهراء(سلام الله علیها) شهرستان کلاردشت اظهار داشت: تفاوت علم و معرفت در اين است كه اگر شي‏ء معلوم، به ذهن انسان بيايد و با يكي از حواس پنجگانه ادراك شود، معمولاً واژه ی علم به كار می رود، لذا به شناخت خدا، علم به خدا گفته نمی شود، امّا معرفت يعني تميز دادن چیزی از غير خودش، پس معرفت به خدا معنا پیدا می کند.

وی افزود: یکی از وظایف و تكليف ما، شناخت اسما و صفات الهي در حدّ خودمان است، چون خود خداوند لطف فرمود و امکان کسب معرفت و راه های آن که همان اهل بیت(علیهم السلام) هستند را برای ما قرار داد، هرچند این معرفت، به سادگی به دست نمی آید و به فرموده اميرمؤمنان(علیه السّلام) حتّی انديشه‏ هاى بلند هم او را درك ننمايند و هوش‏ و ذکاوت هاى ژرف نیز به حقيقتش دست نيابند.

حجت الاسلام و المسلمین دیباجی ادامه داد: در روایاتی از معصوم(علیهم السلام) که می فرمایند: بروید امام را بشناسید، از قِبَل شناخت امام، خدا شناخته می شود، پس یادمان باشد بر این مبنا موحدین تنها در مکتب ایشان می توانند پرورش یابند، لذا امیر المؤمنین(علیه السّلام)، مولی الموحّدین هستند، چرا اگر کسی به امام الهی معرفت نداشته باشد، حتّی مرگش هم جاهلی خواهد بود.

استاد حوزه بیان کرد: اگر خدا می خواست مستقیم خودش را به مردم بشناساند، به بهترین وجه می توانست، کما اینکه اگر می خواست همه را هدایت کند، می توانست و این کار را انجام می داد، امّا اراده فرموده که ائمّه علیهم السّلام را سبب و راه معرفتش قرار بدهد، قرآن كريم هدف خلقت را منحصراً عبادت می داند، جنّ و انس را نیافریدم مگر برای اینکه مرا عبادت کنند. عبوديّت، به معناي وابستگي بي‌ قيد و شرط بنده به مولاست، به گونه ای كه هیچ چيزش را از خود نداند و با همه ی وجود، مطيع و تسليم او گردد، نه دنبال تمايل قلبي خود باشد و نه در مقابل مولا، به انديشه ی خود تكيه كند.