به گزارش پایگاه خبری و رسانه ای حوزه های علمیه خواهران، خانم مرضیه سادات حسینی، در نشست اخلاقی_تربیتی با موضوع «مهارت گفت‌وگو در خانواده» در جمع طلاب مدرسه علمیه حضرت فاطمه محدثه(س) اصفهان گفت: انسان موجودی اجتماعی است و گفت‌وگو، جزء لاینفک ارتباط با یکدیگر است. بررسی‌ها نشان می‌دهد ضعف در ارتباط گفتاری، یکی از عوامل بروز اختلافات است، بنابراین مهارت و یادگیری گفتگوی هدفمند، امری بسیار ضروری و لازم است.

وی در ادامه افزود: امروزه دانشمندان، با تحقیق در مورد تأثیر مثبت صدای زیبا، بر روی مولکول‌های آب و سایر موجودات، دریافتند که تا چه اندازه کلام محبت آمیز می‌تواند اثربخش باشد. این که خداوند متعال نیز در ابتدای سوره‌ی الرحمن، می‌فرماید:«علمّه البیان»، نشان دهنده آن است که خالق انسان‌ها، علم به مهارت بیان و گفت‌وگو را از ویژگی های بارز و مهم انسانی برمی‌شمرده و استفاده‌ی صحیح از این نعمت الهی را از وی مطالبه می نماید.

مشاور و استاد حوزه علمیه خواهران، در مورد تأثیر گفت‌وگوی صحیح و کارآمد در ارتباط با فرزندان اذعان داشت: اولین نهاد اجتماعی که انسان در آن قرار می‌گیرد، خانواده است که اگر او بتواند در این بستر مهم، شیوه‌ی تعامل و گفت‌وگوی صحیح را بیاموزد، قریب به یقین، در جامعه نیز می‌تواند به شیوه‌ای مؤثر با دیگر انسان‌ها تعامل و گفتگو نماید. به عنوان نمونه، در سطح جامعه، احتمال موفقیت‌های ارتباطیِ افرادی که اعضای خانواده‌ی ایشان، ارتباط بهینه تری با یکدیگر داشته‌اند، بیشتر است. بنابراین به نظر می‌رسد اولین رکن تربیت فرزندان موفق، مهارت گفتگوی صحیح در خانواده است.

خانم حسینی در ادامه، به تأثیر مهارت گفت‌وگوی اصولی در روابط بین زوجین پرداخت و گفت: خداوند متعال درسوره مبارکه‌ی روم آیه‌ی ۲۱ می‌فرماید: «... لتسکنوا الیها و جعل بینکم مودة و الرحمة» این آیه بیان‌گر آنست که زن و شوهر فطرتاً به یکدیگر علاقه دارند و با هم انس می‌گیرند، اما بیشترین چیزی که باعث بروز اختلاف و ناسازگاری می‌شود، عدم مهارت گفتگوی سالم و منطقی است. زن و شوهر باید بدانند هر صحبتی که انجام می‌دهند، پیامی به همراه دارد که باید نسبت به آن پیام، کاملاً واقف و هوشیار باشند. بنابراین، گفتگوی بین همسران باید دارای سه ویژگیِ منطق، رعایت ادب و محبت آمیز باشد تا خروجی آن، به تعالی و رشد خانواده کمک نماید.

وی، در پایان به برخی از شاخصه‌های یک گفت‌وگوی اصولی در همه‌ی عرصه‌ها اشاره کرد و بیان داشت: گفت‌وگوی صحیح، اصولی دارد که برخی از آن‌ها عبارت است از: حذف نمودن انتقاد تقابلی در گفت‌وگو، پرهیز از قضاوت، پرهیز از عبارات دو پهلو و سرزنش آمیز، اجتناب از تهدید طرف مقابل، پرهیز از برچسب زدن و گفتگو در حالت خشم و... این شاخصه‌ها، را باید انسان در همه‌ی ارتباطات خود، از جمله ارتباط در سطح جامعه، روابط بین زوجین و ارتباط با فرزندان، بکار گیرد. به عبارت دیگر، مهارت گفتگو، یک فن است و وظیفه‌ی الهیِ انسان، ایجاب می‌کند که این فن را بیاموزد و هم خوب حرف بزند و هم حرفِ ‌خوب بزند تا بتواند رسالت خویش را در قبال تعامل کارآمد با دیگران، به نحو احسن، انجام دهد.