به گزارش پایگاه خبری و رسانه ای حوزه های علمیه خواهران، جلسه دفاعیه پایان نامه های خانم نسرین لطفی، طلبه رشته فقه و اصول با موضوع «بررسی فقهی حقوق و مشاعات در آپارتمان نشینی» و فاطمه کوهی با موضوع «احکام فقهی اراده ی عدم پرداخت مهریه توسط زوج» در مؤسسه آموزش عالی حوزوی ریحانة النبی(س) اراک برگزار شد.

خانم لطفی در بخشی از پایان نامه خود آورده است: از آنجایی که با افزایش و رشد جمعیّت و محدود شدن امکانات رفاهی و شرایط اقتصادی در طی قرون اخیر، زندگی اجتماعی انسان ها دستخوش تغییراتی همچون زندگی آپارتمان نشینی قرار گرفته است، زندگی در این سکونتگاه ها نیازمند قوانینی است تا با شناخت و بهره گیری از این قوانین و مقررات به زندگی آرام و به دور از تنش دست یافت، بنابراین بررسی فقهی حقوق و مشاعات آپارتمان نشینی می تواند به شناخت هرچه بیشتر این قوانین و مقررات بینجامد.

در این پایان نامه به طور اختصاصی به این موضوع با روش فیش برداری و شیوه کتابخانه ای با اهداف بنیادی و کاربردی پرداخته شده است و به حقوق همسایگان با نگاه به آیات و روایات و حقوق ممتاز و مشاعی که در خصوص آپارتمان نشینی برای ساکنین ایجاد می شود و کاربرد برخی از قواعد فقهی به عنوان قواعد اولیه و ثانویه که می تواند در رفع اختلافات آپارتمان نشینی موثر باشد، پرداخته شده است. چنانچه هرگاه یکی از ساکنین آپارتمان دچار ضرر گردد و ضرر او قابل توجه باشد، بنابر قاعده اولیه تسلیط حق او بر دیگران مقدم است و در غیر این صورت طبق قاعده ثانویه لاضرر و بر مبنای قاعده حکومت، حق دیگر مالکین بر حق او مقدم می گردد.

در ادامه خانم کوهی به دفاع از پایان نامه خود با موضوع «احکام فقهی اراده ی عدم پرداخت مهریه توسط زوج» پرداخت.

وی گفت: مهریه هدیه ای است که از طرف زوج به زوجه به جهت ابراز رغبت و صداقت پرداخته می‌شود که می‌تواند نشانه قیّومیت زوج یا عوض از بضع زوجه یا تکمیل کننده ارث او باشد و به لحاظ نوع توافق زوجین مقدار و زمان پرداخت آن از انواع مختلفی مانند مهر المسمی، مهرالمثل، مهرالمتعه و مهرالمفوضه نام برد، اما زوج باید اراده و نیت پرداخت این حق مالی زوجه را داشته باشد که در قرآن کریم در آیات زیادی بعضی از آنها مانند آیات ۴و ۲۴ نساء و ۱۰سوره ممتحنه بیان شده است. اهل بیت علیهم السلام نیز در روایات متعددی بر وجوب داشتن قصد و اراده پرداخت مهریه تأکید کرده اند، بلکه عدم نیت پرداخت را معصیت دانسته و گناه و عقوبت زنا و سرقت را برای آن بیان کرده اند.

اراده عدم پرداخت دارای دو نوع شأنی و فعلی می باشد که حرمت اراده تکلیفی اراده شأنی نسبت به عدم پرداخت مهریه قابل اثبات نیست مگر اینکه به اراده فعلی نسبت به عدم پرداخت مهریه منجر شود.