به گزارش پایگاه خبری و رسانه‌ای حوزه‌های علمیه خواهران، فاطمه پور مهدی، مدیر مدرسه علمیه تخصصی حضرت خدیجه(س) بابل، در جمع کارکنان و طلاب به مناسبت هفته عفاف و حجاب اظهار کرد: حجاب به معنای پوشانیدن است، یعنی به هر چیزی که میان دو چیز جدایی می‌اندازد حجاب می‌گویند.

وی بیان کرد: حجاب در فتوای همه مراجع تقلید، یکی از ضروریات دین به‌حساب می‌آید و نگرشی مطابق با  فطرت و هویت حقیقی انسان دارد، در حقیقت پوشش همه ابعاد مادی و معنوی و جوانب شخصیتی زن مسلمان را مد نظر قرار داده است، محسوس‌ترین و ملموس‌ترین بعد، بعد فیزیکی حجاب است که در سوره نور و احزاب با  عناوین خمار و جلباب، به آن تأکید شده است، پوشانده بودن زنان را بیان می‌کند تا با حجاب، جنبه انسانی و شخصیتی آن‌ها بهتر شناخته شود و از تعرض هوس رانان آزار نبینند.

وی ادامه داد: بعد دیگر حجاب از دیدگاه قرآن و روایات، حجاب در نگاه است، که شناخته شده‌ترین و دستور صریح قرآن، هم برای زنان و هم برای مردان بوده و به معنای فرو افکندن چشم است و معنای بستن چشم را ندارد.

مدیر مدرسه علمیه تخصصی حضرت خدیجه(س) تاکید کرد: جنبه دیگر حجاب، نحوه سخن گفتن زنان مؤمن با مردان است که یکی از مهم‌ترین ابعاد حجاب به شمار می‌رود و به لحن سخن گفتن زنان نیز توجه دارد؛ در آیه 32 سوره احزاب می‌فرماید، نازک و نرم سخن نگویید که بیمار طمع نورزد، بلکه شایسته و متعارف سخن بگوئید.

وی خاطر نشان کرد: بعد دیگر، اعمال و افعالی است که به واسطه اعضا و جوارح پدید می‌آید، که به مجموع امر و نهی الهی تعلّق می‌گیرد، از جمله آشکار ساختن زینت‌های پنهان، استعمال عطر که در خروج از خانه بوی عطر زنان به مشام نامحرم نرسد و پرهیز از تبرج جاهلی می‌باشد، در دنیایی که تبلیغات فرهنگ برهنگی و سقوط اخلاقی و ارزش‌های انسانی نماد برتری، پیشرفت‌ و توسعه را جلوه گر ساخته، دین مبین اسلام با فرهنگ پوشش و توجه به هویت انسانی، معنویت و جاذبه روحی و آرامش را در جامعه نمایان‌گر ساخته است.

وی افزود: برای روشن شدن فلسفه حجاب زن و راز تفاوت آن با پوشش مردان، می‌توان به رابطه پوشش با فرهنگ دینی و توجه به ساختار فیزیولوژی انسان اشاره کرد، هورمون‌های جنسی زن به صورت دوره‌ای ترشح می‌شوند و به طور متفاوت عمل می‌کنند، تأثیر محرک‌های شهوانی بر زن صورتی بسیار محدود دارد.

پور محمدی در پایان نظر شهید مطهری را مطرح کرد و گفت: شهید مطهری معتقد است علت این که در اسلام دستور پوشش، اختصاص به زنان یافته این است که میل به خودنمایی و خودآرایی مخصوص زنان است، در واقع زن شکار و مرد شکارچی است، این زن است که حکم طبیعت خاص خود می‌خواهد پر کند و مردان دلباخته و در دام علاقه خود را سیر می‌کند.