به گزارش پایگاه خبری و رسانه‌ای حوزه‌های علمیه خواهران، عاطفه عسگری، کارشناس حوزه عفاف و حجاب، بیان کرد: آزادی و حجاب در واقعیت، با یکدیگر در تناقض نیستند، بلکه می‌توانند به عنوان دو اصل مکمل در یک جامعه متعادل و سالم مطرح شوند.

وی افزود: در بسیاری از فرهنگ‌ها، حجاب به عنوان نمادی از عفاف، حیثیت شخصی و احترام به ارزش‌های دینی و فرهنگی تلقی می‌شود و این به معنای انتخاب یک پوشش مناسب برای حفظ این ارزش‌ها است.

عسگری با اشاره به نقش حجاب و عفاف در سلامت و آرامش روان، ادامه داد: حجاب و عفاف می‌توانند نقش مهمی در سلامت و آرامش روانی جامعه ایفا کند که یکی ازاین اثرگذاری ها، تقویت احترام متقابل است، زیرا وقتی افراد به پوشش و رفتار خود دقت می‌کنند احتمال بروز برخوردهای ناپسند و تبعیض‌های جنسیتی کاهش می‌یابد و همچنین حجاب و عفاف می‌توانند افراد را به جای تمرکز بر ظاهر فیزیکی، به ارزش‌های انسانی و اخلاقی توجه دهند و این مسئله می‌تواند به افزایش همبستگی و اعتماد اجتماعی کمک کند.

کارشناس حوزه عفاف و حجاب اظهار کرد: عفاف و حجاب همچنین می‌تواند فرهنگ احترام و مسئولیت‌پذیری را در جامعه ترویج ند، این امر می‌تواند به تقویت روابط اجتماعی سالم و کاهش تنش‌ها و اختلافات کمک کند.

وی تاکید کرد: حیا و عفاف به عنوان ریشه اصلی حجاب هستند و اینکه در برخی از جوامع می بینیم که ملزم به حجاب نیستند اما مواردی را رعایت می کنند ولی درفرهنگ اسلامی ما حجاب به عنوان یک نماد معین از عفاف و احترام به ارزش‌های دینی و فرهنگی تلقی می‌شود.

عسگری تصریح کرد: در فرهنگ اسلامی به عنوان مثال، حجاب بر پایه دستورات دینی توصیه می‌شود و از افراد خواسته شده که با رعایت آن، احترام به خود و دیگران را از طریق انتخاب پوشش مناسب نشان دهند که این پوشش نه تنها به عنوان نمادی از عفاف، بلکه به عنوان یک راه برای حفظ ارزش‌های دینی و فرهنگی تلقی می‌شود و به تقویت همبستگی و تعاملات مثبت در جامعه کمک می‌کند.

کارشناس حوزه عفاف و حجاب عنوان کرد: از آنجا که حجاب به عنوان یک نماد فرهنگی و دینی در نظر گرفته می‌شود، در بسیاری از جوامع، احترام به این مفهوم به عنوان احترام به انتخابات فردی و فرهنگی می‌تواند به برقراری روابط اجتماعی سالم‌تر و افزایش آرامش روانی کمک کند.

وی در خصوص عدم رعایت حجاب در برخی ارگان ها و مراکز آموزشی گفت: در برخی موارد، سیاست‌های آموزشی و دولتی ممکن است بر رعایت حجاب تأکید کنند، اما اجرای دقیق این سیاست‌ها ممکن است به عواملی مانند نظارت ناکافی یا مقاومت‌های اجتماعی برخوردار باشد یا در بسیاری از جوامع، تفاوت‌هایی بین نظریه و عمل ممکن است وجود داشته باشد به عنوان مثال، اعلام حجاب به عنوان الزام ممکن است در قوانین و مقررات درج شود، اما عملیات اجرایی این قوانین ممکن است به دلایلی نظیر نقص نظارت یا فرهنگ‌های موجود در جامعه مورد چالش قرار گیرد.

عسگری افزود: خلأهای قانونی می‌توانند مسیر را برای جولان هنجارشکنان و ترویج معضلاتی مانند بی‌حجابی در جامعه باز کنند و این مسئله می‌تواند به دلایلی مانند عدم وضوح قوانین، نقص در اجرای قوانین، یا تفاوت‌های در تفسیر و اجرای آنها برمی‌گردد از این رو، تدابیری برای الزام قانونی حجاب می‌تواند به تقویت نظم اجتماعی و حفظ ارزش‌های فرهنگی و دینی کمک کند.

وی تاکید کرد: راهکارهای الزام قانونی برای حجاب نیازمند تعامل گسترده و هماهنگی بین انواع مختلف نهادها و جامعه است.

کارشناس حوزه عفاف و حجاب در مورد راهکارهای الزام قانونی حجاب گفت: ابتدا نیاز است که قوانین مربوط به حجاب به شکل واضح و بدون ابهامی تدوین شوند زیرا این امر به جلوگیری از تفسیرهای متفاوت و ابهامات در اجرای قوانین کمک می‌کند.

وی در ادامه افزود: برای اجرای موثر قوانین حجاب، نیاز به نظارت فعال و مداوم از سوی مراجع ذی ‌صلاح و نهادهای قضایی و اجرایی وجود دارد. این نظارت باید به طور مداوم انجام شود تا از رعایت قوانین توسط افراد در محیط‌ های مختلف اطمینان حاصل شود که از طریق آموزش‌های اخلاقی و فرهنگی، می‌توان به ترویج ارزش‌هایی همچون عفاف و حجاب پرداخت و این آموزش‌ها می‌توانند به افزایش آگاهی افراد و تقویت تعهد آن‌ها به رعایت حجاب کمک کنند.

عسگری در پایان خاطرنشان کرد: تدابیری همچون تشویق به رعایت حجاب و ارائه پاداش به افرادی که به طور مستمر و مثبت از حجاب پیروی می‌کنند، می‌تواند به تقویت رفتارهای مثبت کمک کند، در مواردی که نقض قوانین حجاب اتفاق می‌افتد، نیاز به پیگیری قضایی جدی و متناسب با مقررات و قوانین مربوطه وجود دارد. این اقدامات می‌توانند به دلیل قانونی و اجتماعی موثر باشند.

انتهای پیام/