به گزارش پایگاه خبری و رسانه ای حوزه های علمیه خواهران/ قم، میلاد پیامبر اسلام، محمد بن عبدالله یکی از اعیاد بزرگ اسلامی است. اگرچه تاریخ دقیق ولادت پیامبر اسلام مشخص نیست، اهل سنت این جشن را در ۱۲ ربیع‌الاول برگزار می‌کنند و شیعیان ۱۷ ربیع‌الاول را جشن می‌گیرند.

پیامبر عظیم الشان از پدر و مادری با اصل و نسب متولد شد  و فرزند شایسته ای پا به عرصه گیتی گذاشت که جهان با قدومش متحول شد . بر او نام محمد نهادند محمد یعنی ستودن، راضی شدن، شکر کردن، ادای حق کسی کردن، ستوده، به غایت ستوده، ستایش شده، آنکه خصائل پسندیده وی بسیار است.

به یمن ایام میلاد پر برکت پیامبر عظیم الشان اسلام صلوات الله علیه و بنیانگذار مکتب جعفری امام صادق علیه السلام گفتگویی انجام دادیم با سیده سمیرا میرمطهری استاد حوزه و معاون فرهنگی تبلیغی حوزه علمیه خواهران قم که در پی می‌آید:

پیامبر(ص) به وصف مهربانی شناخته می‌شوند تجلی این صفت در سیره نبوی چگونه است؟

به نام خداوند بخشنده و مهربان . خدایی که آغازگر هر مهربانی در جهان هستی است و بر برترین فرستاده‌اش نیز شروع برترین کلامها را با تاکید بر مهربانی آغاز می دارد.  اثرات لطف و جلوه مهرورزی پیامبر (ص) همچون درختی است که ریشه‌هایش در زمین و برگ و بارش به عرش می رسد، و سایه‌اش در وسعت زمان و مکان نمی گنجد...چنان است که گویی اثراتش تمام موجودات را در برمی‌گیرد و هیچ مرز و حصری گستره لایتناهی‌اش را محدود نمی کند.  محبتی که کلام را یارای وصفش نیست و در هیچ عبارتی حبس نمی شود. فلسفه آن عبارات عمیق در قرآن و روایات هم از همینجا نشات می گیرد که در آزمون انسانیت آنان که در جنگ و صلح در کنار پیامبر ماندند، از چشمه سار مهر او و پروردگارش متنعم گشتند و چه سعادتی بالاتر از آن؟ پس آن عشق الهی است که خود را در آیینه وجود پیامبر جلوه گر ساخته و  جز در مقام عبد بودن او به کمال نمی رسد و انعکاس نمی‌یابد. چرا که هر آنکس که به منتهای عبد بودن رسد جز عشق در رفتار او انعکاس نمی‌یابد. 

این است که  موجودیت مهربانی از پیش از خلقت بشر با وجود پیامبر (ص) زاییده شده است و تمام وسعت تاریخ را به رسم عشق ورزی به پروردگارش درنوردیده است. همان است که مقدمه پرداختن به دین و عبادت را در مهرورزی به بندگان خدا دانسته است. آنچه خداوند آن را در وجودش به ودیعه نهاده و خود در کتابش فرموده که بدون آن حتی نمی‌توانستی یک نفر از بندگانم را هدایت کنی و این در اثبات اهمیت دارا بودن چنین صفتی در وجود پیامبر کافی است که بر نقش مهرورزی در هدایت بشریت صحه می گذارد و همان است که در رفتار او به تمامی جلوه می یابد و دوستانش را دوست و دشمنانش را دشمن دین و الله می‌خواند.

پس هر آنکس که به ذات مهرپرور او تمسک جوید و دینش را یاری کند، هیچ پلیدی در او راه نمی یابد.راه برون رفت بشریت از همه ناملایمات زندگی جز بر مدار مهربانی محقق نخواهد شد.چنانکه پیامبر رحمت و مهربانی که برترین انسان در تجلی این ویژگی است آنچنان رحمتش همچون معبودش سعه دارد که هیچ موجودی را بی بهره نخواهد گذاشت حتی جمادات و نباتات و حیوانات، چه رسد به انسانها. برای ایشان مهم است که همه زمین و زمان به برترین کمالات خود برسد و تنها طریق آن را محبت می داند. لذا عرفای راه طی کرده بارها اذعان دارند که حتی در جلال اولیای الهی نیز جمال نهفته است.

مهربانی و محبت حلقه گمشده روابط خانوادگی امروزه است از ضرورت الگوسازی سیره نبوی بفرمایید.

اگر همه انسانها علی الخصوص امت رسول مهربانی بر مدار مهربانی باشند، خانواده و دوست و همسایه و اقوام را به یک چشم خواهند دید و اینکه همه تجلیات حق هستند که نمودهای به ظاهر ملایم با طبع ما و گاها ناملایم با طبعمان دارند . پس چه جای منیت و خودبینی که بنابر فرمایش معمار انقلاب اسلامی « هرچه هست اوست».

پس می‌توان گفت فراگیری فرهنگ مهربانی به تأسی از پیامبر اکرم منتظران منجی را تربیت و آماده ظهور خواهد کرد.

چرا یک هفته به یمن میلاد پیامبر به نام وحدت نامگذاری شده است ؟

دشمنان اسلام از صدر اسلام تا حال حاضر همواره به دنبال اختلاف افکنی میان امت پیامبر اکرم( ص) بودند زیرا با تشدید اختلاف،  مهربانی میان انسانها کمرنگ می شود و هرچه مهربانی کم شود منیت میان انسانها بیشتر خواهد شد.

و این یعنی تجلی شیطنت های ابلیسیان.از اینرو همواره معصومین سلام الله علیهم و همچنین امامین انقلاب همیشه بر حفظ اتحاد تاکید و اهتمام داشته و دارند.
هفته وحدت به این معناست که صرفا اختلاف در روایات و اقوال و برخی فروعات شرع به هیچ وجه با وجود این همه اصول و مشترکات بین مسلمین و مذاهب اسلامی نباید منشا اختلاف شود و حلقه اتصال مذاهب اسلامی به قدری قابل توجه است که دشمن دون هرگز نخواهد توانست با تمسک به اختلافات جزئی تیشه به ریشه دین زند.

میلاد پیامبر عظیم الشان اسلام حضرت محمد مصطفی صلوات الله علیه مصادف شده با میلاد بنیانگذار مکتب جعفری امام صادق علیه السلام در خصوص شخصیت این بزرگوار بفرمایین.

 چه شجره طیبه‌ای را این سیره مبارکه نبوی از دامن پاک خدیجه کبری سلام الله علیها به عالم هستی هبه کرد؛که یکی می شود کریم آل الله، آن دیگر ثارالله و خون خدا، دیگری می شود سیدالساجدین، یکی باقرالعلوم و شکافنده هر علمی و یکی هم صادق الوعد ... و چه بگویم از این نسل پاک بی نظیر که هر یکی تجلی گر نور محمدی است و البته کلهم نور واحد.

وجود امام صادق در مکتب شیعه بسیار بسیار مهم و اثرگذار است و شاید سر ولادت این امام عزیز و تقارن تاریخ ولادت ایشان با ولادت پیامبر اکرم (ص) این باشد که ایشان همچون رسول اکرم اسلام ناب محمدی را حیات بخشیدند و مکتب جعفری فصل‌الخطاب رسالت محمدی شد.

وسعت تبلیغ ایشان تا حدی بود که امثال ابوحنیفه‌ها و مالک ابن انس‌ها را از میان اهل تسنن برای تلمذ و کسب معارف حقیقی در برابر ایشان به زانو درآورد. مهمترین موضوعی که از زندگی امام صادق علیه السلام نقطه عطف است، همان توجه به اصالت انسانی و هویت الهی است.