به گزارش پایگاه خبری و رسانه‌ای حوزه‌های علمیه خواهران/یزد، حجت الاسلام والمسلمین هادی رضایی کارشناس دینی در جمع طلاب مدرسه علمیه تخصصی حضرت زهرا (سلام الله علیها) میبد و خانواده‌هایشان با تأکید بر ضرورت داشتن بنیه قوی در فرزندان گفت: فرزندانی که بنیه قوی دارند، اعتمادبه‌نفس بالاتری داشته و می‌توانند جامعه را تحت تأثیر قرار دهند، دختری که بنیه قوی داشته باشد، پایبند به ارزش‌ها بوده و عمل‌کردهایش نشان‌دهنده رشد معنوی است؛ نمازخوان می‌شود و به راه درست هدایت می‌شود، پسرانی که از راه‌های صحیح تربیت شوند، تصمیم‌گیری‌های محکم و اخلاقی خواهند داشت.

وی افزود: میزان ارتباط فرزندان با قرآن شخصیت آن‌ها را تقویت می‌کند، قرآن نه تنها شفای روحی است، بلکه اثرات شفابخش جسمی نیز دارد، استفاده از قرآن به عنوان عامل تربیتی می‌تواند آرامش بیشتری برای فرزندان و خانواده به همراه داشته باشد، حتی اگر فرزندی روی قرآن بخواند، تخفیف عذاب برای والدین او، ولو کافر باشند، وجود دارد.

حجت الاسلام رضایی ارتباط تکریمانه با قرآن را یکی از مهم‌ترین عوامل تقویت این رابطه دانست و تأکید کرد: والدین باید خودشان رفتاری محترمانه با قرآن داشته باشند، مانند؛ وضو داشتن هنگام قرائت قرآن؛ قرار دادن قرآن در جایگاه بالا و محترم؛ بوسیدن قرآن، رعایت شأن آن و اجتناب از بی‌احترامی (مانند گذاشتن عینک یا اشیا روی قرآن)

وی راه‌حل‌هایی عملی برای ایجاد انس کودکان با قرآن مطرح کرد مانند: از سن سه سالگی، کودکان حس مالکیت را درک می‌کنند، خرید یک قرآن زیبا برای آنان و اختصاص آن به خودشان باعث انس و علاقه بیشتر می‌شود؛ در طول روز حتی به مدت چند دقیقه، کودکان باید شاهد قرائت قرآن توسط والدین باشند و صوت آن را بشنوند؛ با تکنیک‌هایی مانند دادن هدیه و جایزه ملموس، مخصوصاً برای کودکان زیر هفت سال، می‌توان ارتباط با قرآن را تقویت کرد؛ همچنین تشویق غیرمستقیم، مانند تعریف عملکرد کودک و قرائت او نزد دیگران (مثلاً نزد خاله یا اقوام)، در ایجاد انگیزه موثر است؛ جذابیت‌های بصری قرآن را برای فرزندان ملموس کنید، برنامه‌هایی مانند پنج دقیقه شنیدن صوت قرآن کودکان و مشاهده جلسات قرآنی برای ایجاد ارتباط بیشتر بسیار موثر است؛ استفاده از روش‌های نوین تربیت قرآنی حتی با ابزارهای هوش مصنوعی نیز می‌تواند ارتباط کودکان با قرآن را جذاب‌تر کند.

حجت الاسلام رضایی به برخی اشتباهات رایج اشاره و بیان کرد: نباید بدون استعدادسنجی کودک، او را برای حفظ قرآن تحت فشار قرار داد؛ نباید علاقه فرزند به قرآن را با فعالیت‌های دیگر گره زد؛ مثلا هنگام تماشای فیلم از کودک انتظار قرائت قرآن داشت؛ مقایسه کودکان با یکدیگر می‌تواند آنان را از قرآن دور کند؛ والدین باید در عمل خود نیز نسبت به قرآن رفتار صحیح داشته باشند؛ زیرا رفتار خلاف قرآن، مانند بدقولی یا بی‌احترامی موجب کاهش تاثیر قرآن در تربیت کودک می‌شود. 

انتهای پیام/