به گزارش پایگاه خبری و رسانه ای حوزه های علمیه خواهران، زهرا بلوری روانشناس بالینی اظهار کرد: این باور که با آوردن بچه، رابطه همسران بهتر می‌شود در بسیاری از فرهنگ‌ها رایج است، اما همواره درست نیست زیرا داشتن فرزند ممکن است جنبه‌های مثبتی به رابطه اضافه کند اما به‌خودی‌خود تضمین‌کننده بهبود رابطه میان همسران نیست، در واقع فرزندآوری می‌تواند استرس‌ها و چالش‌های جدیدی به زندگی زوجین اضافه کند.

بلوری تصریح کرد: از نظر روانشناسی، ورود فرزند به زندگی مشترک می‌تواند تغییرات زیادی در روابط همسران ایجاد کند مانند وظایف جدید، مسئولیت‌های بیشتر و حتی تغییر در سبک زندگی که می‌تواند باعث فشار عاطفی و حتی دوری همسران از یکدیگر شود، بسیاری از زوجین با چالش‌هایی مانند کاهش زمان برای یکدیگر، خستگی و کمبود خواب مواجه می‌شوند که این مسائل می‌تواند بر کیفیت رابطه تاثیر منفی بگذارد.

وی افزود: از سوی دیگر، داشتن فرزند می‌تواند حس مشترکی از هدف و مسئولیت به وجود بیاورد و بعضی زوج‌ها را به هم نزدیک‌تر کند، والدین شدن می‌تواند تجربه‌ای شیرین و پرمعنا باشد که احساس همدلی و همکاری میان زوجین را تقویت می‌کند اما این اتفاق معمولاً زمانی رخ می‌دهد که رابطه پایه‌ای میان همسران قوی و سالم باشد.

روانشناس بالینیدر پایان گفت: فرزندآوری نباید به‌عنوان راه‌حلی برای حل مشکلات زناشویی در نظر گرفته شود اگر مشکلاتی در رابطه وجود دارد، بهتر است همسران پیش از تصمیم به بچه‌دار شدن، به دنبال حل آنها از طریق گفتگو، مشاوره و بهبود رابطه باشند زیرا آوردن فرزند به دنیایی که والدین در آن با مشکلات جدی دست و پنجه نرم می‌کنند ممکن است به جای بهبود، فشارهای بیشتری بر زندگی زناشویی وارد کند.

انتهای پیام/